Jak poradzić sobie z trudną sytuacją w domu?

Witam,mam wielki problem i aż nie chce mieszkać w moim domu,mój ojciec jest człowiekiem który raczej się nie odzywa i praktycznie nigdy z nim nie rozmawiam,natomiast mam straszne problemy co do mamy ponieważ mnie nie rozumie i nigdy ze mną również nie rozmawia,nie pyta co u mnie w szkole, nie pyta z kim się teraz przyjaźnie ani jak mi się układa z chłopakiem- jedyne co powiedziała jak się dowiedziała o już istniejącym związku to to że pewnie zajde w ciążę... Jedyne o czym rozmowę zaczyna to to co mi nie wychodzi - dlaczego mam złe oceny z przedmiotu którego nie zdaje na maturze,aczkolwiek mam na koniec 3 co i tak w klasie jest wysoko,a ona zrobiła mi awanturę że jak tego całego roku nie poprawię i nie będę miała 5 na koniec z tego przedmiotu to zobaczę,nie będę miała wakacji,mam zapomnieć o przyjaciołach, kazała mi siedzieć w weekendy samej i się uczyć w domu - jeżeli chodzi o inne stronie to mam same 5 i 6 i jestem kujonką klasowa, z matur uzyskuje najwyższe wyniki i nie raczyła mnie pochwalić, umie mi tylko robić awantury a ja siedzę wieczorami i płacze i nie mogę się skupić na nauce bo jestem bardzo przygnębiona- nie czuję się kochana ale do niej nic nie dociera,nie wiadomo co się dla niej liczy bo nigdy nie jest dumna, w złości umie mnie obrazić i surowo wyzwać. rok temu miałam czerwony pasek i wracam i mówię a ona ze ja ją tylko na wstyd narażam bo wychowawca mówił o konkursach w szkole a ja nie brałam w żadnym udziału i robię tyle i trzeba,a nic więcej i mogłabym się starać bardziej. Jasno mi mówi - jesteś beznadziejna,chciałbym uciec i nigdy już jej nie zobaczyć,przez nią wpadam w depresję bo nigdy nie będę dosyć dobra na miłość,której nigdy nie dostałam i wiecznie jestem porównywana - bo inne "dzieci" są lepsze. Wiem już od dawna że rozmowa nie pomoże,ale czy jest cokolwiek co mogłoby pomóc - jestem bardzo wrażliwa i strasznie to wszystko przeżywam,nie mam od nikogo wsparcia,ani miłości...