Jak porozmawiać z chłopakiem o jego nadużywaniu alkoholu?

Być może "podrzucenie" chłopakowi kilku broszur/stron internetowych/książek na ten temat pomoże przełamać opór. Często naciskając można doprowadzić do odwrotnych niż zamierzone skutki - tym bardziej, że w przypadku alkoholizmu działa bardzo silne wypieranie i zaprzeczanie problemowi. Pokazanie chłopakowi kilku lektur (a może nawet i krótkich filmów, np. osób uzależnionych) może pomóc w rozpoczęciu tematu tak, aby chłopak od razu się na niego nie zamykał. Powodzenia.

Witam Panią. To co najbardziej zwraca moją uwagę w Pani poście to chęć pomocy swojemu chłopakowi i duża koncentracja na jego osobie. Brakuje mi Pani osoby. Przecież Pani jest w tej relacji też osobą, która ma jakieś potrzeby i oczekiwania. Domyślam się, że chęć pomocy chłopakowi i koncentracja na tym co się z nim dzieje wynika z tego, że jest Pani zaangażowana emocjonalnie. W tej całej sytuacji potrzebuje Pani pomocy i wsparcia. Już się okazało, że próby rozmowy z nim o piciu są nieskuteczne. Być może trzeba zaangażować inne osoby, które również widzą w jego piciu niepokojące sygnały. Jednak ten pomysł niesie ryzyko, że takie zainteresowanie innych osób będzie traktował jako zdradę z Pani strony. Niestety nadużywanie alkoholu w młodym wieku może przyspieszyć drogę do uzależnienia od alkoholu. W tym miejscu ponownie chcę wrócić do Pani. Jeśli problem alkoholowy Pani chłopaka będzie się pogłębiał to będąc z nim w związku Pani również będzie narażona na konsekwencje. Proszę mi wybaczyć porównanie, ale czasem skaczący do wody na ratunek tonącemu jest wciągany na dno przez tego, który się topi. Proszę sobie uczciwie odpowiedzieć na pytanie - w jakim stopniu przeszkadza Pani picie alkoholu przez Pani chłopaka? Jeśli bardzo to będzie znak, że powinna Pani pomyśleć o sobie i swoim bezpieczeństwie. Pozdrawiam Panią

To nie jest mały problem. Przede wszystkim, z tego co Pani pisze to już alkohol jest ważniejszy od Waszych relacji. Pani już nie wolno o tym mówić, nie wolno mieć innego zdania, nie wolno się tym zajmować - ma Pani zaakceptować, bo jak nie , to się "obraża" czyli zrywa relację. Dodatkowo, jeżeli rzeczywiście jest tak, jak Pani pisze, że piwo musi być codziennie (pod kontrolą, ale musi), to nie jestem pewna czy nie wymyka się już z "pod kontroli". Spróbujcie porozmawiać szczerze, tak aby Pani mogła powiedzieć czego się obawia, a on Panią wysłuchał i miał możliwość odnieść się - bez obrażania :-) - najlepiej z pomocą psychologa. jeśli zachcecie - zapraszam.