Jak radzić sobie z natrętnymi myślami w wieku 19 lat?

Witam. W ostatnim czasie pojawiły się u mnie natrętne myśli na tle nerwicowym. Som one ukierunkowane na moją orientację. Zacznijmy od tego że odkąd pamiętam podobali mi się chłopcy. Czułam do nich chemię i zastanawiałam się jak mogę się do nich zbliżyć. Chciałam z nimi wchodzić w związki, nieco później wchodzić również w bliższe stosunki seksualne. W dzieciństwie nie miałam zadnych problemów które mogłyby mieć wpływ na zmianę orientacji. Ubierałam się jak dziewczynka i spędzałam wolny czas na spotkaniach z koleżankami. Mam teraz chłopaka od prawie pół roku. Jest nam ze sobą bardzo dobrze. Nasze popędy seksualne są również zaspakajane i oboje czerpiemy z tego satysfakcję. Jesteśmy ze sobą bardzo zżyci. Kilka miesięcy temu moja mama miała wypadek w związku z czym było wysokie ryzyko że może umrzeć. Choroba w obrębie mózgu. Wywołało to we mnie traumę. Zawsze prosiłam tatę żeby na bieżąco informował mnie co się z nią dzieje a on tylko mówił że jest dobrze. Potem podczas rozmowy słyszałam że stan pogorszył się i będzie wykonywana operacja co wpędziło mnie w jeszcze większą rozpacz. Mama jest już w trakcie rehabilitacji. Ale nie o tym moje pytanie. Chłopak wyjechał na miesiąc. Z początku bardzo mi go brakowało w związku z jedną natrętną myślą. Wbiła mi się ona do głowy i nie odstępuje "jestem homoseksualna?". Nie wiedziałam jak na to zareagować. Nigdy nie podobała mi się idea stanowienia związku, albo dojścia do zbliżenia z kobietą. Te myśli wbrew mojej woli pojawiają się w głowie i zmuszają mnie do widzenia siebie z kobietą co jest dla mnie męczące uciążliwe i lekko obrzydzające. Jeśli powiem sobie że wszystko już sobie w sprawie tych wątpliwości wyjaśniłam kładę się spać i budzę się z tą samą myślą w głowie. Nie daje mi ona normalnie funkcjonować i sprawis ze nie mam ochoty na banalne czynności jak słuchanie muzyki co uwielbiałam. Dodam do tego że chłopak mnie wciąż w 100% pociąga. Myślę że natręctwa pojawiły się już w wyniku strachu o niechcianą ciążę i mimo że wszystko (2 miesiączki multum testów i wizyta u ginekologa) mówiło że w niej nie jestem ja musiałam zrobić conajmniej jeden test dziennie żeby nie czuć się nękana przez myśli. I tak przez 2 miesiące. Potem 2 tygodnie przerwy i teraz ta myśl o orientacji. Dodam że kobiety jako osoby mi się podobają i porównuję je do siebie. Ale to chyba normalne. Czy sytuacje mogą wskazywać na natręctwa nerwicowe? Czym objawiają się te odnośnie orientacji? Czy wizyta psychoogiczna pomoże?