Jak skutecznie wyleczyć schizofrenię?

W wieku 14 lat została u mnie stwierdzona schizofrenia. Przyjmowałam lek Abilify i nadal go przyjmuję, choć czasem zapominam wsiąść ten lek albo wogóle go nie biorę. Ostatnio zrobiłam sobie dłuższą przerwę w przyjmowaniu leków, bo czułam się beznadziejnie. Niestety sytuacja się nie zmieniła i nadal tak się czuję. Często tracę kontakt z rzeczywistością, potrafię siedzieć długo w jednym miejscu i o niczym nie myśleć. Czuję się otępiała, nie umiem się skoncentrować. Stresuję się przy najzwyklejszych sytuacjach, trzęsą mi się ręce, mam uczucie pustki w głowie i gdy ktoś coś do mnie mówi to nie wiem co odpowiedzieć więc albo mliczę albo tylko przytakuję. Czuję się fatalnie, nie odczuwam radości, smutku, gniewu. Czuję tylko obojętność. To co mam zrobić, odkładam na inny dzień. Gdy nadchodzi ten dzień to znów to odkładam i tak w kółko. Znajomi myślą, że ich nie lubię lub jestem na nich zła, bo w ich towarzystwie prawie wogóle się nie odzywam. Prawda jest taka, że nic mi nie przychodzi do głowy. Często mam myśli żeby się odizolować w jakiś sposób od świata, zazdroszę ludziom którzy się śmieją, rozmawiają ze sobą itp. Nie mam w sobie ani trochę pozytywnej energi i chęci do życia, każdego dnia towarzyszy mi uczucie zmęczenia Z niczym sobie nie radzę. O nic nie dbam, bo nawet nie chce mi się dbać. Siedzę ciągle w miejscu i nic nie robię, nic mi nie sprawia radości. Każdy coś robi, ma jakieś zainteresowania i robi to. A ja choć tyle mam do zrobienia siedzę bezczynnie. Chcę być jak inni, którzy mają jakieś zainteresowania, to co chcą robić to robią a ja nie potrafię. Chciałabym normalnie zacząć żyć a ogarnia mnie pustka. Co mam zrobić, żeby to zmienić? Niestety wizytę u lekarza mam dopiero 3 października, a ten zły nastrój mnie męczy...
KOBIETA, 21 LAT ponad rok temu

Rozpoznanie choroby afektywnej dwubiegunowej

Oprócz wizyt u lekarza i farmakoterapii (którą warto i należy kontynuować) zachęcam także do rozpoczęcia psychoterapii. Pozwoli to Pani lepiej rozumieć zarówno objawy choroby, jej przebieg, ale także lepiej radzić sobie z chorowaniem, w tym utrudnionymi relacjami interpersonalnymi, wycofaniem, obojętnością. Psycholog, psychoterapeuta pomoże Pani odbudować poczucie wartości, motywacji i organizacji. Praca nad sobą i zaangażowanie w proces terapeutyczny pozwoli Pani odzyskać chęć do życia i energię.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty