Witam,
zalecana jest psychoterapia poznawczo - behawioralna jako forma pomocy.
Pozdrawiam serdecznie
Witam Panią, *** z opisanej sytuacji wynika, że dobrze byłoby aby skontaktowała się Pani z psychoterapeutą, który pomoże Pani rozwikłać i znaleźć przyczynę problemów somatycznych. Ale dobrze też byłoby, aby uaktywniła się Pani: 1. fizycznie np. bieganie, kije, spacery, pływanie, joga, rower lub inna jeszcze aktywność fizyczną na powietrzu (może kurs żeglarki, ratowniczy); 2. a także pomoc starszej sąsiadce, rodzeństwu czy członkom rodziny, którzy potrzebują pomocy. *** Szkoda marnować 21 lat na bezsensowne zamartwianie się. Lepiej podnieść swoją samoocenę i zobaczyć jak żyją inni ludze - może potrzebna jest im pomoc. Życzę powodzenia *** Pozdrawiam, Alicja M. Jankowska
http://psychoterapie-szczecin.pl
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Szukanie pracy przez osobę niepełnosprawną – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Czy wchodzę w okres menopauzy? – odpowiada Mgr Alicja Maria Jankowska
- Czy powiedzieć psychoterapeucie, że mi się śni? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Jak radzić sobie ze stresem przed egzaminem na prawo jazdy? – odpowiada Mgr Alicja Maria Jankowska
- Stany depresyjne u nastolatki – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Nerwica lękowa i lęk uogólniony – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Gdzie mogę udać się na terapię radzenia sobie z emocjami i agresją dla samotnego ojca rocznego dziecka? – odpowiada Mgr Alicja Maria Jankowska
- Jak przygotować się do ciąży przy nerwicy? – odpowiada Mgr Alicja Maria Jankowska
- Myśli sambójcze i problemy wychowawcze u matki samotnie wychowującej dzieci niepełnosprawne – odpowiada Mgr Alicja Maria Jankowska
- Nękanie i wyzwiska w rodzinie – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska