Jak zerwać znajomość z osobą chorą na CHAD II?

Chce zerwać znajomość z osoba chora na ChAD II. Wytrzymałam w tej znajomosci kilka lat (ciagle kłótnie,krytyka itp) dla mnie koszt emocjonalny tej znajomosci jest za duży. Problem jednak w tym, ze nie wiem jak definitywnie sie odsunąć i zapomnieć. Jak w tym wszystkim sobie pomoc? Czuje, ze ta znajomość miała na mnie spory wpływ. Czasami czułam sie jednak, jak nikt,a dłużej juz czuć sie tak nie chce. Proszę o wskazówki jak sie z tym uporać.

KOBIETA, 35 LAT ponad rok temu

Choroba afektywna dwubiegunowa Psychiatria

Lek. Tomasz Budlewski

95 poziom zaufania

Proponuję udać się razem z partnerem do psychologa lub lekarza prowadzącego partnera. Rozmowa z tymi osobami pomoże rozwiązać problem. Może Pani nawet lepiej byłoby w pierwszej kolejności skontaktować się samemu z lekarzem psychiatrą partnera.

Lek. Tomasz Budlewski

Witam,
proszę rozważyć możliwość skorzystania z porady Psychologa,
w czasie bezpośredniego kontaktu łatwiej uporządkować sprawy, które wydają się Pani obecnie " nie do przejścia"
Pozdrawiam

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak żyć z osobą chorą na CHAD? – odpowiada Mgr Edyta Kołodziej-Szmid
Pytanie o osobę chorą na CHAD – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Jak odzyskać chłopaka po zerwaniu? – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Przedwczesny wytrysk a zerwanie wędzidełka podczas stosunku – odpowiada Lek. Artur Jeliński
Czy istnieje szansa odbudować związek? – odpowiada Mgr Agata Pacia (Katulska)
Czy jestem osobą psychiczną? – odpowiada Paulina Witek
Zerwanie znajomości z osobą ze schizofrenią – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
Zerwanie kontaktu bez słowa – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
Chłopak nagle zerwał - dlaczego? – odpowiada Mgr Marek Lisowski
Jak zaufać w związku? – odpowiada Mgr Grzegorz Pożyczka

artykuły

10 zaskakujących sposobów, żeby zajść w ciążę

Czy ciąża bez stosunku jest możliwa? Większość pow

Koronawirus: Bezpłatne porady psychologiczne NFZ. Przetestowaliśmy, jak to działa

W związku z pandemią koronawirusa oraz gwałtownym

"Przeszłam przez depresję, byłam w szpitalu psychiatrycznym". Rozmowa z Martą Kieniuk Mędralą #ZdrowaPolka

"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k

Jak żyć z osobą z CHAD?

Witam Poznałam 11 miesięcy temu mężczyznę z CHAD typu II, poinformował mnie iż zażywa leki od momentu poznania mnie. Przez ostatnie 3 miesiące mieszkałam z nim ( jesteśmy z różnych kontynentów). O chorobie dowiedziałam się dopiero miesiąc temu. Na początku od był bardzo zaangażowany, ja nie. Teraz jest zupełnie inaczej ( nasz ostatni czas był bardzo burzliwy, stwierdził, że nie chce ze mną być, że mnie nie kocha naprzemiennie z momentami bardzo dużej bliskości; stwierdzał, że to się zmieniło a po kilku dniach ponownie odtrącał związek ze mną; zwracał się po imieniu by po chwili ponownie czule). Chciałabym wiedzieć czy ta chwiejność jest spowodowana chorobą czy rzeczywistym stanem uczuć? W tej chwili poprosił mnie o czas i bym się z nim nie kontaktowała, twierdząc że jego uczucia mogą się pojawić. Zainicjowałam mimo to kilkukrotny kontakt o jego samopoczucie, zdrowie.... odpowiedzi uzyskałam, podejrzewam, że to może być spowodowane etapem depresyjnym. Proszę o radę czy powinJak nam się z nim kontaktować czy uszanować jego decyzję? Nie chciałabym się narzucać, zdaję sobie sprawę z wysokiego ryzyka niepowodzenia takiego związku i strat emocjonalnych z tym związanych, ale jednocześnie nie chciałabym go zostawiać , gdy być może najbardziej mnie potrzebuje. Bardzo dziękuje za odpowiedź.

KOBIETA, 27 LAT ponad rok temu

Choroba afektywna dwubiegunowa Konsultacje psychologiczne Psychiatria Psychologia Relacje z partnerem

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Wytrwałość w tego typu relacji, a także umiejętność jasnej komunikacji i zadbania o swoje potrzeby jest w relacjach z osobami chorującymi bardzo ważna. Z jednej strony bowiem potrzebna jest cierpliwość, by przeczekać trudne okresy nawrotów, przy jednoczesnym wspieraniu partnera w procesie zdrowienia. Z drugiej, ważne by "nie zatracić" siebie w opiece czy wspieraniu osoby chorej. Ważne byście Państwo w okresie remisji, czy dobrego samopoczucia partnera porozmawiali o tym, czego od Pani oczekuje w okresie choroby, jak mogłaby Pani reagować, by go wspierać itp. Ważne, by Pani ze swojej strony przyjrzała się swoim realnym możliwościom, a także oczekiwaniom wobec relacji partnerskiej. Czy dla Was obojga wzajemne oczekiwania i potrzeby w relacji są lub mogą być spełnione? Czego potrzebujecie od siebie nawzajem- zarówno w okresie zdrowia i dobrego funkcjonowania, jak i w okresie trudności? I czy jest dla Pani akceptowalne, że w Waszej relacji mogą zdarzać się okresy wycofania partnera, dystansu czy emocjonalnej chwiejności? Warto wspólnie szukać odpowiedzi, rozmawiać i być uważnym zarówno na potrzeby partnera jak i swoje własne.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Straciłam chęć do życia... – odpowiada Agnieszka Jamroży
Jak mam dotrzeć do partnera? – odpowiada Mgr Agata Pacia (Katulska)
Jak pomóc bliskiej osobie w depresji? – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
Jak radzić sobie w związku z osobą chorą na depresję? – odpowiada Mgr Tomasz Kościelny
Jak odzyskać zaufanie bliskiej osoby? – odpowiada Mgr Ewa Czernik
Związek z mężczyzną, która ma 14-letnią córką i poważnie chorą żonę – odpowiada Mgr Katarzyna Schilf
Czy jest szansa na poprawę relacji z partnerem? – odpowiada Mgr Martyna Dudzińska
Jak odzyskać zaufanie partnera? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Jak radzić sobie po wyprowadzce męża? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Jak zacząć żyć po zdradzie ukochanego człowieka? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej

artykuły

Nowoczesny model seksualności Polek

Wywiad z Marią Rotkiel, psycholog W wielu spraw

Nieudany związek a depresja

Związek partnerski jest bardzo istotną częścią egz

Wojna zostawia trwałe ślady w psychice. Jak radzić sobie z zespołem stresu pourazowego?

Jesteśmy świadkami konfliktu zbrojnego w Ukrainie.

Lek. Wiesław Łuczkowski Neurologia, Wrocław

umów wizytę

Lek. Jolanta Charewicz Psychiatria, Warszawa

umów wizytę

Michał Morąg Psychiatria, Warszawa

umów wizytę

Dr n. med. Tomasz Kucmin Psychiatria, Lublin

umów wizytę

Jak podtrzymać znajomość z nowo poznaną osobą?

Witam Serdecznie, postanowiłem napisać do Was, ponieważ nie wiem jak sobie poradzić. Poznałem chłopaka w klubie, między nami do czegoś doszło, po fakcie dowiedziałem się, że jest w związku z innym chłopakiem. Po tym incydencie byłem jeszcze w Polsce, Chciał zainicjować spotkanie, ale tak do końca sam nie wiedział czego chcę, więc do drugiego spotkania nie doszło, ja za parę dni wyleciałem, byliśmy cały czas w kontakcie, nie raz zarywaliśmy dnie i noce, pisząc razem, nie ukrywam, że uzależnił mnie emocjonalnie, Jego osoba nadała jakby jakiś głębszy sens mojej egzystencji, nie ukrywam, że po tych wszystkich rozmowach wkręciłem się. Wracając do naszej nocy, której się poznaliśmy, to było coś więcej, mam na myśli, że była ona na swój sposób wyjątkowa, dobrze mi było. Aktualnie jestem za granicą i czuję, że jest to platoniczne zauroczenie, mieliśmy miesiąc przerwy, aby się trochę zdystansować, bałem się, że już się nie odezwie, nie pisaliśmy było mi złe, piszemy ale kontakt się osłabił, też złe, ciągle czekam na jakąś przełomową wiadomość od niego, a tu cisza. On nie widzi żadnego problemu w tym, że ma chłopaka, a piszę ze mną. mówi, że nasza znajomość ma szansę przetrwać długo. Sam zaznaczył, że w tej nocy było coś wyjątkowego. JA chciałbym czegoś więcej, ale nie mogę mu tego pokazać, on nie zostawi chłopaka, bo jest mu z nim dobrze i wygodnie, a ja nie chcę być z takim człowiekiem, tym bardziej, że widzę jak traktuję, a raczej jak potraktował swojego obecnego partnera. Czuję aktualnie, że cierpię, nie pisanie jest złe, ale prozaiczny kontakt, też. Chciałbym mieć z nim kontakt, ale kontakt zaczął się w sposób niestosowny, zatem jakby to miało wyglądać. Zawsze w takiej znajomości mógłbym być jakiś podtekst. Ja też nie jestem raczej osobą, która potrafiłaby się zdystansować w takiej relacji, stąd również zależało mi na tym, aby się z nim drugi raz, myślę, że to by duzo mi mogło rozjaśnić, albo i nie. Nigdy nie byłem w takiej sytuacji stąd nie wiem jak powinienem postąpić. Wiem, ze za to jak traktuje ludzi, to powinienem już go dawno zdyskwalifikować, ale mimo wszystko coś mnie ciągnie. Nie ma dnia abym nie sprawdzał tel, czy nie napisał, czy jest dostępny na fb itp. Będę wdzięczny za jakieś rady. Pozdrawiam

MĘŻCZYZNA, 21 LAT ponad rok temu

Uzależnienia Psychologia

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Dzień Dobry Panu,

Dziękuję Panu za kontakt i za zaufanie :)

Zacznę od tego, że jestem pod wrażeniem Pana zdolności retrospekcyjnej (wglądu).
Rozumiem Pana mocny dyskomfort emocjonalny (na tyle, na ile mogę) z powodu Pana ambiwalentnych doznań.

Zaprezentowany przez Pana temat, postrzegam jako wielowątkowy, co wymagałoby zindywidualizowanego podejścia do tematu.
Gdyby miał Pan życzenie rozmowy, o Pana wątpliwościach, ze mną, zapraszam do kontaktu via Skype.

Jestem Autorką artykułu, opublikowanego na WP Abc Zdrowie, o mocnych stronach poradnictwa psychologicznego online:

https://portal.abczdrowie.pl/pomoc-psychologiczna-online-e-gabinet-czyli-poradnictwo-nowych-czasow

Serdeczności i tylko pomyślności Panu życzę,

irena.mielnik.madej@gmail.com
tel. 502 749 605