Jakie owoce może spożywać chora na cukrzycę typu 2?

W cukrzycy typu II zaleca się ograniczenie owoców o wysokim indeksie glikemicznym, a więc przede wszystkim bananów i winogron oraz owoców suszonych. Śliwki i owoce jagodowe są jak najbardziej dozwolone.

Należy spożywać owoce o mniejszej zawartości cukru takie jak pomarańcze, grejpfruty, twarde jabłka i gruszki, owoce jagodowe (truskawki, maliny, borówki). Śliwki są owocami o średniej zawartości cukru.
Należy unikać owoców bardzo dojrzałych oraz bananów i winogron.

Absolutnie nie należy jeść suszonych daktyli, fig, owoców w cukrze oraz kandyzowanych, ponieważ mają bardzo wysoki indeks glikemiczny, powyżej 75.
Należy unikać owoców ze średnim indeksem glikemicznym, czyli: bananów, ananasów, mango, kiwi, arbuzów, winogron, rodzynek, fig, daktyli, owoców z puszki w syropie oraz soków owocowych.
Można jeść owoce o niskim indeksie poniżej 50 tzn. świeże i suszone: jabłka, pomarańcze, grejpfruty, gruszki, morele, czereśnie, wiśnie, truskawki, poziomki, maliny, brzoskwinie, śliwki, żurawin, ewentualnie sok z jabłek.

Dzień dobry!

Owoce zawierają cukry: fruktozę i glukozę. Spożycie owoców podnosi poziom glukozy we krwi, mimo to są one źródłem witamin i składników mineralnych, dlatego warto je spożywać. Najlepiej jeść owoce w kilku małych porcjach, niekoniecznie w ostatnim posiłku. Najmniej węglowodanów zawierają: arbuz, grejpfrut, poziomki, truskawki. Polecam je szczególnie. Proszę uważać na winogrona, śliwki, banany, ananasy i wszelkie suszone owoce oraz owoce w syropach, ponieważ mogą znacznie podnosić stężenie glukozy we krwi. Zachęcam również do lektury http://dietetycy.org.pl/14-listopada-swiatowy-dzien-walki-cukrzyca/.

Zapraszam również na www.diet-coaching.xaa.pl
Pozdrawiam,
dietetyk Patrycja Sankowska

Proszę też pamiętać
Jednym z powszechnych komplikacji zaburzeń gospodarki węglowodanowej jest polineuropatia cukrzycowa. Neuropatia może przebiegać skrycie lub ujawniać się w różnie długim okresie od momentu rozpoznania cukrzycy. Częstość występowania neuropatii cukrzycowej dotyczy do 90% wszystkich chorych na cukrzycę, a około 10% ma kliniczne objawy neuropatii jeszcze przed postawieniem rozpoznania cukrzycy.
Najczęściej pierwszym i głównym objawem jest ostry, piekący i przeszywający ból zlokalizowany jako „ skarpetki”.
Bólom towarzyszy mrowienie i drętwienie kończyn, uczucie ich oziębienia, często przeczulica skóry kiedy to lekki dotyk powoduje ból.
Po pewnym czasie pojawiają się zaburzenia czucia w kończynach.
Objawy nasilają się nocą.
Leczenie neuropatii jest trudne i złożone. W zasadzie nie istnieją leki zatrzymujące postęp choroby. Leczenie skupia się głownie na uśmierzaniu bólu. Skuteczność klasycznych leków przeciwbólowych jest niewielka. W przypadku polineuropatii cukrzycowej klasyczne NLPZ są wręcz przeciwwskazane ze względu na ryzyko działań niepożądanych w stosunku do nerek, które i tak są narażone na uszkodzenie w przebiegu cukrzycy ( nefropatia cukrzycowa).
Do leków mających działanie przeciwbólowe należą leki przeciwdepresyjne i przeciwdrgawkowe. Pomocniczo stosuje się dożylne wlewy z lidokainy oraz miejscowo kapsaicynę.

Stosuje się też leki poprawiające funkcjonowanie uszkodzonych nerwów: kwas α-liponowy (ALA) oraz witaminy z grupy B, generalnie są to leki zarejestrowane do leczenia polineuropatii cukrzycowej.
Bardzo ważne jest rehabilitacja i usprawnianie, które w pewnym stopniu hamuje postęp zaników mięśniowych.