Obniżenie dobrego samopoczucia, bardzo częste podirytowanie, poddenerwowanie po stracie bliskiej osoby

Witam,dziewięć miesięcy temu w tragicznych okolicznościach straciłam Brata.Zaraz po śmierci czułam się fatalnie,jednak potrafiłam się zmobilizować do działania,był to czas sesji egzaminacyjnej.Jednak od jakiegoś czasu zaobserwowałam u siebie znaczne obniżenie dobrego samopoczucia,bardzo częste podirytowanie,poddenerwowanie,wahania nastroju,spadek motywacji(pewne plany stracił zupełnie na wartości)odczuwam ucisk w klatce piersiowej,muszę brać często głębokie oddechy.Na co te objawy mogą wskazywać
KOBIETA, 20 LAT ponad rok temu

Śmierć bliskiej osoby jest wydarzeniem kryzysowym, nawet jeśli była spodziewana. Wywołuje ona silne reakcje emocjonalne związane z utratą, narusza poczucie tożsamości, relacje z innymi i przekonanie o stabilności świata. Odpowiedzią na tę sytuację jest żałoba, na którą składają się reakcje psychologiczne, społeczne i somatyczne. Elementami żałoby są smutek, lęk, gniew, poczucie winy, poczucie osamotnienie i poszukiwanie sensu życia, a także mogą występować dolegliwości somatyczne, wyobrażenia o zmarłym, niechęć do ludzi, pobudzenie i chaos w działaniu. Żałoba jest procesem trwającym ok. 6-12 m-cy, złożonym z kilku etapów: najpierw występuje stadium szoku związane z silnymi reakcjami emocjonalnymi, następnie okres protestu i zaprzeczania, później następuje dezorganizacja zachowania, przejawiająca się różnymi trudnościami w codziennym życiu osobistym i zawodowym, zaburzeniami snu i łaknienia, występuje skoncentrowanie się na osobie zmarłej, pojawia się poczucie bezsensu, gniew, poczucie winy, izolacja od innych. Po tych etapach następuje stadium reorganizacji, ponowne zainteresowanie innymi i aktywnym życiem.
Znajduje się Pani w bardzo trudnym okresie życia, przeżywa Pani żałobę, tym trudniejszą, że Brat zginął tragicznie. Opisane przez Panią objawy są nieprzyjemne i bolesne, ale naturalne w okresie żałoby. Czasami bardzo ciężko jest przejść przez ten okres samodzielnie, warto podzielić się swoimi przeżyciami, przemyślenia i emocjami z kimś innym. Wsparciem może być dobra przyjaciółka, przy której pozwoli sobie Pani na szczerość, ujawnienie emocji i myśli, może Pani też skorzystać z pomocy psychologicznej w tym zakresie.

0

to rozległy i wielowątkowy temat.odpowiedź na portalu niewiele pomoże,polecam konsultacje u DOŚWIADCZONEGO TERAPEUTY (moża też pracowac na skypie).pozdrawiam serdecznie Violetta Ruksza

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty