Cenimy Twoją prywatność

Kliknij "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU", aby wyrazić zgodę na korzystanie w Internecie z technologii automatycznego gromadzenia i wykorzystywania danych oraz na przetwarzanie Twoich danych osobowych przez Wirtualną Polskę, Zaufanych Partnerów IAB (876 partnerów) oraz pozostałych Zaufanych Partnerów (403 partnerów) a także udostępnienie przez nas ww. Zaufanym Partnerom przypisanych Ci identyfikatorów w celach marketingowych (w tym do zautomatyzowanego dopasowania reklam do Twoich zainteresowań i mierzenia ich skuteczności) i pozostałych, które wskazujemy poniżej. Możesz również podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody Wirtualna Polska, Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy będą przetwarzać Twoje dane osobowe zbierane w Internecie (m.in. na serwisach partnerów e-commerce), w tym za pośrednictwem formularzy, takie jak: adresy IP, identyfikatory Twoich urządzeń i identyfikatory plików cookies oraz inne przypisane Ci identyfikatory i informacje o Twojej aktywności w Internecie. Dane te będą przetwarzane w celu: przechowywania informacji na urządzeniu lub dostępu do nich, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru reklam, tworzenia profili związanych z personalizacją reklam, wykorzystania profili do wyboru spersonalizowanych reklam, tworzenia profili z myślą o personalizacji treści, wykorzystywania profili w doborze spersonalizowanych treści, pomiaru wydajności reklam, pomiaru wydajności treści, poznawaniu odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł, opracowywania i ulepszania usług, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru treści.


W ramach funkcji i funkcji specjalnych Wirtualna Polska może podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Cele przetwarzania Twoich danych przez Zaufanych Partnerów IAB oraz pozostałych Zaufanych Partnerów są następujące:

  1. Przechowywanie informacji na urządzeniu lub dostęp do nich
  2. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru reklam
  3. Tworzenie profili w celu spersonalizowanych reklam
  4. Wykorzystanie profili do wyboru spersonalizowanych reklam
  5. Tworzenie profili w celu personalizacji treści
  6. Wykorzystywanie profili w celu doboru spersonalizowanych treści
  7. Pomiar efektywności reklam
  8. Pomiar efektywności treści
  9. Rozumienie odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł
  10. Rozwój i ulepszanie usług
  11. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru treści
  12. Zapewnienie bezpieczeństwa, zapobieganie oszustwom i naprawianie błędów
  13. Dostarczanie i prezentowanie reklam i treści
  14. Zapisanie decyzji dotyczących prywatności oraz informowanie o nich

W ramach funkcji i funkcji specjalnych nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy mogą podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Dla podjęcia powyższych działań nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy również potrzebują Twojej zgody, którą możesz udzielić poprzez kliknięcie w przycisk "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU" lub podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Cele przetwarzania Twoich danych bez konieczności uzyskania Twojej zgody w oparciu o uzasadniony interes Wirtualnej Polski, Zaufanych Partnerów IAB oraz możliwość sprzeciwienia się takiemu przetwarzaniu znajdziesz w ustawieniach zaawansowanych.


Cele, cele specjalne, funkcje i funkcje specjalne przetwarzania szczegółowo opisujemy w ustawieniach zaawansowanych.


Serwisy partnerów e-commerce, z których możemy przetwarzać Twoje dane osobowe na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody znajdziesz tutaj.


Zgoda jest dobrowolna i możesz ją w dowolnym momencie wycofać wywołując ponownie okno z ustawieniami poprzez kliknięcie w link "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu.


Pamiętaj, że udzielając zgody Twoje dane będą mogły być przekazywane do naszych Zaufanych Partnerów z państw trzecich tj. z państw spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego.


Masz prawo żądania dostępu, sprostowania, usunięcia, ograniczenia, przeniesienia przetwarzania danych, złożenia sprzeciwu, złożenia skargi do organu nadzorczego na zasadach określonych w polityce prywatności.


Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że pliki cookies będą umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W celu zmiany ustawień prywatności możesz kliknąć w link Ustawienia zaawansowane lub "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu w ramach których będziesz mógł udzielić, odwołać zgodę lub w inny sposób zarządzać swoimi wyborami. Szczegółowe informacje na temat przetwarzania Twoich danych osobowych znajdziesz w polityce prywatności.

Gdzie jest granica między żałobą a depresją?

Umarła mi babcia, która mnie wychowywała i była na równi ważna z mamą, chociaż miłość i akceptacja jaką mnie obdarowała są darem jakiego nie otrzymałam od nikogo poza nią. Jej śmierć nie powinna być dla mnie zaskoczeniem, ale okazała się być wielkim wstrząsem. Już na pół roku przed jej odejściem zauważyłam u siebie poczucie bezcelowości w swoim życiu, zaczęłam zamykać się w sobie, unikać kontaktów z przyjaciółmi, wróciłam do palenia. Nie było to jednak tak intensywne, teraz mijają trzy tygodnie jak odeszła, a ja nie mogę się pozbierać. Nie potrafię się na niczym skupić, niewiele wychodzę z domu, nie widzę dla siebie perspektyw. Poczucie zablokowania jest przytłaczające. Wszechogarniająca niemoc. Nie wiem co z tym zrobić i nie wiem czy to już depresja, czy to żałoba. Nie mam zaburzenia łaknienia, śpię więcej niż powinnam, ale wszystko widzę w szarości i nie potrafię się zmusić do kontynuowania wcześniej zaczętych spraw. Nie pracuję, tylko studiuję zaocznie i nadmiar czasu sprawia, że mam poczucie jakbym ugrzęzła w szarej mazi. Proszę o odpowiedz, bo nie do końca wiem co przeżywam, poza poczuciem straty.

KOBIETA, 36 LAT ponad rok temu

Witam!

Strata tak bliskiej sercu osoby, to zawsze ogromny wstrząs. Ilość trudnych emocji przytłacza. Pierwsza faza żałoby faktycznie może być podobna do zaburzeń nastroju. Bardzo trudno jest przeżyć wszystkie uczucia, jakie wywołane zostały przez tak traumatyczne wydarzenie. Odejście ukochanej osoby wiąże się także z poczuciem bezsensu i ogromnym cierpieniem.
Warto, żeby skorzystała Pani z pomocy psychologa lub grup wsparcia. W takich chwilach dobrze jest móc powiedzieć o tym, co się czuje i dostać wsparcie od innych osób. Dzięki pomocy innych osób łatwiej można poradzić sobie z bólem po stracie bliskiej osoby.

Pozdrawiam

0

Witam,

fazy żałoby po stracie; zaprzeczenie, gniew, depresja, akceptacja. Każdy przeżywa odejście bliskiej osoby na swój sposób, jest to czas, który utrzymuje się przez rok od utraty kogoś bliskiego, charakteryzuje się odczuwaniem smutku, przygnębienia,osamotnienie. Można skorzystać ze wsparcia psychologicznego, w tym trudnym okresie.

http://www.poradnikzdrowie.pl/psychologia/emocje/zaloba-po-bliskich-4-fazy-rozpaczy_37327.html

Pozdrawiam serdecznie

0

Witam,

Uczucia, które Pani opisuje są ściśle związane z doświadczaniem żałoby, w swoim przebiegu żałoba przypomina depresję. Żałoba jest jednak naturalnym stanem - emocjonalnym, psychifizycznym, który rządzi się swoimi prawami, ma określony sposób przebiegu i z czasem, jej siła powinna słabnąć. Natomiast depresja jest chorobą, która może pojawić się w przebiegu żałoby, na jej skutek - chorobą uleczalną.
Myślę, że warto, aby w tym trudnym dla Pani czasie, dała sobie Pani szansę na przepracowanie trudnych emocji, poczucia straty razem ze specjalistą w trakcie konsultacji psychologicznych.

Pozdrawiam,
Małgorzata Mazurek

0

Stan i emocje, które Pani opisuje, faktycznie przypominają zaburzenia nastroju ale jednocześnie są charakterystyczne dla okresu żałoby. Jest on tym intensywniejszy im ważniejsza była dla nas osoba, która odeszła. A pisze Pani, że miała z babcią bardzo silną więź. Nic więc dziwnego, że jest Pani tak ciężko po jej utracie.
3 tygodnie to jeszcze bardzo niewiele w kontekście całego procesu żałoby, który trwa około roku.
Proszę sobie pozwolić na przeżycie smutku, zadbać o swoje podstawowe potrzeby, a gdyby czuła Pani że jednak sytuacja Panią przerasta, to warto zwrócić się po wsparcie do psychologa lub psychoterapeuty. Przy jego pomocy łatwiej będzie poradzić sobie z trudnymi emocjami.

Pozdrawiam serdecznie.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Gdzie jest granica między normalnym zachowaniem a autyzmem?

Witam serdecznie. Mam synka 13-miesięcznego i bardzo się o niego martwię. Chciałam zaznaczyć, że mam w bliskiej rodzinie (siostrzeniec trzyletni) chłopca ze zdiagnozowanym zespołem Aspergera. Wiem, że u tak małego malucha bardzo trudno jest zdiagnozować autyzm, ale chciałabym poznać granicę między normalnym rozwojem dziecka a chorobą. Mój synek jest bardzo pogodnym dzieckiem, często się uśmiecha, co prawda denerwuje się, gdy mu coś nie wychodzi, ale nie urządza histerii. Chodzi już od 11 miesiąca życia. Fizycznie w ogóle jest bardzo rozwinięty. Bawi się praktycznie wszystkimi zabawkami, które mu kupię. Kiedy coś chce, to pokazuje rączką (nie palcem) i czasem mówi "da", choć nie zawsze. W ogóle to oprócz da da da... i ta ta ta to nic nie mówi. A i to wydaje mi się, że nieco mniej niż kilka tygodni temu.

Ma kontakt wzrokowy ze wszystkimi, choć zdarza się, że jak do niego mówię, to patrzy w bok. Reaguje na swoje imię, choć nie zawsze. Czasem trzeba powiedzieć głośnym i zdecydowanym tonem, żeby się odwrócił i spojrzał. Jak trzyma jakiś przedmiot w rączce i powiem daj to ZAWSZE daje, ale jak powiem, żeby podał np. butelkę, która leży na ziemi, to nie poda (być może, że jeszcze tego nie potrafi). Kiedyś razem czytaliśmy książeczki, teraz to wygląda tak, że Staś siada mi na kolanach i przekłada kartki i ogląda obrazki. Mimo, że tysiąc razy mu pokazywałam, która to jest krówka, to zapytany nie chce mi pokazać krówki ani powtórzyć muuu. Lubi bardzo bawić się w chowanego, turla piłkę, rzuca ją do mnie i czeka aż mu odrzucę. Zauważyłam, że jak chce się bawić, to potrafi dać znać. Uwielbia zapalać i gasić światło, i bardzo go cieszy, jak uda mu się zapalić. W przeciwieństwie do swojego brata ciotecznego chodzi boso po piasku, trawie, dotyka galaretki, śniegu, wody, koca, misia, nie przeszkadza mu, że ma mokrą bluzeczkę albo brudne rączki, łapie z chęcią bańki mydlane. Nie przeszkadza mu dźwięk rwanego papieru czy nożyczek. Nie protestuje zbyt mocno, gdy go ubieram. Nie lubi obcinania paznokci, ale też nie robi histerii, gdy je mu obcinam.

Do niedawna bardzo nie lubił jak brałam jego paluszek i pokazywałam na obrazku zwierzątko lub coś innego. Zabierał wtedy rączkę, Teraz już nie mam z tym problemu. Biorę jego paluszek i pokazuję mu: tu jest krówka, tu się naciska guzik w windzie, tu się trąbi... Nie protestuje, gdy mu myję głowę, czeszę włoski. Je praktycznie wszystko, co mu dam i w zasadzie nie ma problemów z wypróżnianiem. Latem codziennie chodziliśmy na plac zabaw do dzieci. Bawił się z nimi w piaskownicy. Chętnie chodzi do żłobka i wchodzi za rączką z panią. Co więcej, często jak wychodzi - daje pani buzi na do widzenia i robi pa pa. Czasem budzi się w nocy i popłakuje po cichutku, ale jak go przytulę zaraz się uspokaja.

Wyczytałam, że dzieci autystyczne machają rączkami. Nie wiem jak to wygląda, więc chyba moje dziecko nie ma takiego objawu. Często macha głową i robi "nie nie", ale uśmiecha się przy tym z przekorą, jakby się nie zgadzał na coś. Uśmiecha się do chłopca w lustrze, czasem nawet da mu buzi. Jak był malutki, nigdy mu nie przeszkadzało na spacerach, że wózek stoi czy jedzie. Jak miał spać to spał. Zresztą odkąd zaczął siedzieć - nie lubił jeździć w wózku. Do tej pory mu to zostało, że długo w wózku nie usiedzi. To samo jest z fotelikiem samochodowym. Bardzo lubi jeździć ze mną do supermarketów - oglądamy razem wystawy, ubrania, jeździmy windami szklanymi, schodami ruchomymi itp. Do niedawna nie zwracał uwagi na telewizor grający. Od skończenia 12 miesiąca ogląda zwłaszcza reklamy i programy, w których bije się brawo. Rozumie, kiedy mówię, że czegoś nie wolno (choć nie zawsze się słucha), często sam robi sobie nu nu, a i tak rusza np. kontakt. Proszę o informację, czy moje dziecko się dobrze rozwija, czy wykazuje jakieś objawy autystyczne, czy może ja jestem nieco przewrażliwiona? Pozdrawiam serdecznie.

MĘŻCZYZNA ponad rok temu

Witam

Rozumiem Pani zaniepokojenie i chcę Panią od razu uspokoić, że w rozwoju synka nie widzę oznak zaburzeń ze spektrum autyzmu. Syn nawiązuje bliskie relacje, zależy mu na wspólnej zabawie z Panią i ją kontynuuje, jest zainteresowany innymi dziećmi, rozumie proste polecenia, nawiązuje bez problemu kontakt wzrokowy, nie ma kłopotów z odbieraniem bodźców, nie ma żadnych dziwacznych zachowań i sztywności, toleruje zmiany, co świadczy o prawidłowym rozwoju. Rozwój mowy jest sprawą indywidualną i dopóki zasób słów będzie się powiększał, będą one adekwatne, nie będzie regresu, to nie ma powodu do obaw.

Zaburzenia ze spektrum autyzmu objawiają się najczęściej przed ukończeniem 3 roku życia, wtedy pojawia się zastój, regres w rozwoju poszczególnych sfer. Syn jest jeszcze bardzo mały i nikt nie da Pani gwarancji, że w jego rozwoju nie pojawią się niepokojące objawy. To, że w rodzinie zdiagnozowano Zespół Aspergera nie oznacza jednak, że synek będzie dotknięty tym zaburzeniem.

Proszę być dobrej myśli i spokojnie towarzyszyć dziecku w rozwoju.

0
Mgr Agata Majda Pedagogika, Olkusz
65 poziom zaufania

Witam
Każda dobra mama jest nieco przewrażliwiona. To normalne,że chce Pani by dziecko rozwijało się jak najlepiej i z opisu wynika, że raczej tak jest. Proszę dbać o rozwój dziecka za pomocą mądrej zabawy, czytania książeczek, zachęcania do prac manualnych i cieszyć się fajnymi chwilami.
Pozdrawiam AM

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Mieszkanie za granicą a rozwój depresji

Witam, mam 19 lat mieszkam sam w UK od 9 miesiecy. Mam wrażenie, że popadam w depresje. Nie cieszy mnie absolutnie nic, pracuje w miejscu którego nie lubie, nie mogę znaleźć innej pracy. Zastanawiam się, czy powrót do Polski może to zmienić? Może powrót ,,do siebie'' poprawi moją sytuacje? Boje się o własne zdrowie, chce coś zrobić zanim będzie za późno.
MĘŻCZYZNA, 20 LAT ponad rok temu

Dzień dobry,

Może najlepiej na miejscu udać się do lekarza psychiatry i/lub psychoterapeuty (polskojęzycznych), którzy w kontakcie osobistym będą w stanie odpowiednio Panu pomóc ?

0

Szanowny Panie, nie ma w tym nic dziwnego,że dopadła Pana dół. Pana problemy mają charakter zaburzeń adaptacyjnych, które często myli się z depresją. To, co może pomóc, to albo powrót do miejsca i ludzi za którymi Pan tęskni, albo psychoterapia.
Psychoterapia jest najskuteczniejszą metodą leczenia zaburzeń tego typu.Zachęcam Pana do zapoznania się z podejściem Metasystemowym na stronie:

www.pocieszka.pl

gdzie znajdzie Pan również adresy zaufanych specjalistów w UK.


Odsyłam również do artykułów:

http://psychoterapia.natemat.pl/

Pozdrawiam,

Kamil Tarnawski
psychoterapeuta rekomendowany przez
Polskie Towarzystwo Psychoterapii Integratywnej

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty