Dzień Dobry Pani,
Pozwoliłam sobie, by zacząć od przesłania, słowami Manu Keirse, które kieruję do Pani:
Pozwól by pamięć ciepła
przetrwała mimo bólu.
Przedarła się przez serce cierpiące
jak śpiew ptaków rozbrzmiewający w deszczu.
Pochylam się nad Pani przeżywaniem, w związku z nagłą stratą Pani kochanego Chłopka i rozumiem (tak, jak potrafię) jak trudnych doznań Pani doświadcza.
Doświadczanie i przeżywanie straty jest bardzo trudnym procesem, który może trwać dłużej, gdyż śmierci samobójczej towarzyszą emocje o wiele większym natężeniu, niż w innych przypadkach.
Decyzja o odejściu, podjęta przez kochaną Osobę, jest odczuwana jako zdarzenie mocno traumatyczne i wyjątkowo bolesne, gdyż jest najczęściej olbrzymim zaskoczeniem i zadawaniem sobie pytania "Dlaczego?".
Opisane przez Panią symptomy mogą być wyrazem reakcji Pani ciała
na smutek, bo żałoba jest ciężkim doznaniem cielesnym, i można doświadczać różnych dolegliwości.
Proszę nie zostawać samej, proszę wyjść z potrzebą/prośbą o obecność oraz dostępność bliskich dla Pani Osób, którzy tylko byliby dla Pani obecni, jak również przyjmować drobne gesty życzliwości/dotyku.
W przypadku żałoby, jest potrzeba obecności bliskich Osób, i czasami jest potrzeba bycia samej, z powodu spadku energii- wskazane jest by sobie na to pozwalać.
Zachęcałabym Panią, do sięgnięcia po wsparcie Psychologa, gdyby poczuła Pani taką potrzebę.
Z przesłaniem dla Pani Tego, Co jest teraz Pani najbardziej potrzebne,
irena.mielnik.madej@gmail.com
tel. 502 749 605
Proszę nie zostawać samej i sięgnąć po potrzebne Pani wsparcie psychologiczne
