Obsesja i miłość do mężczyzny

witam, mam 19 lat. Od ponad roku jestem zakochana w pewnym mężczyźnie, który nie ma pojęcia o tym co do niego czuje i jest poza moim zasięgiem. Mimo wszelkich prób nie potrafie o nim zapomniec bo widuje go kilka razy w roku. Ostatnio zauważyłam ze kiedy mam trochę czasu wolnego sprawdzam na fb, w internecie, w rozmawie ze znajomymi staram się zejsc naa temat zwiazany z tym mezczyzną by choć troche sie czegoś dowiedzieć. Boje się ze mam jakąs obsesję bo coraz trudniej mi sie skupic na czymś.

KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

Natrętne myśli Konflikty w związku Psychologia Emocje Nieszczęśliwa miłość

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Zakochanie to stan, w którym zapatrzenie w drugą osobę i skupienie uwagi na obiekcie (oraz trudności w skupieniu uwagi na czymś innym) jest naturalne. W Pani jednak przypadku- jeśli uczucia nie ma szansy realizacji, staje się nieadaptacyjne i powodujące cierpienie. Warto skonsultować się z psychologiem, który pomoże przyjrzeć się przyczynom wyboru właśnie takiego mężczyzny oraz poradzić sobie z emocjami.

Mgr Dawid Karol Kołodziej Pedagogika, Bolesławiec

74 poziom zaufania

Witaj. Postaraj się przemyśleć szanse na realizację związku. Proponuję wykonać takie ćwiczenie - na czystej kartce papieru zrób dwa słoneczka. Jedno to szanse a drugie to realia i rzeczywistość. W wypadku sporych trudności warto udać się do terapeuty lub psychologa :)

Pozdrawiam serdecznie i życzę wszystkiego dobrego!
http://psychopedagog.eu
http://facebook.com/gabinetdawidkk/

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Miłość do dwóch mężczyzn jednocześnie – odpowiada Mgr Wioletta Wójcik
Miłość do młodszego kolegi z pracy – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Uczucie do żonatego mężczyzny – odpowiada Mgr Ewa Czernik
Miłość do starszego mężczyzny – odpowiada Lek. Jerzy Więznowski
Jak poradzić sobie z obsesja i miłością? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Dlaczego mam problem ze znalezieniem mężczyzny? – odpowiada Mgr Barbara Owczarska
Obsesja na temat zdrady partnera – odpowiada Mgr Adam Horak
Problemy z koncentracją u 20-latka – odpowiada Piotr Pilarski
Kryzys w małżeństwie i relacje żony z innym mężczyzną – odpowiada Marta Osińska-Białczyk
Uczucie do mężczyzny, z którym rozstałam się rok temu – odpowiada Piotr Bochański

artykuły

Obsesja - czym jest, przyczyny, objawy, leczenie

Obsesja to zjawisko psychopatologiczne, objawiając

Najdziwniejsze fobie świata - prezentacja edukacyjna

Irracjonalne lęki Z pewnymi podświadomymi lękami,

Psychoterapia krótkoterminowa

Psychoterapia krótkoterminowa opiera się na prowad

Miłość do młodszego mężczyzny

Proszę o radę. Jestem świeżo po rozwodzie i byłam pewna, że nie jestem obecnie zdolna do wyższych uczuć. Że się wypaliłam... I wtedy pojawił się On. Znałam go już od pół roku, bo uczęszczamy na ten sam kurs. Podobał mi się zawsze, ale nigdy nawet z nim nie rozmawiałam. Patrzyłam tylko czasem w jego stronę i myślałam, że miło by było kiedyś spędzić z nim trochę czasu. Od września coś się zmieniło. Zaczęliśmy ze sobą rozmawiać. Kiedyś powiedziałam mu o rozwodzie. Rozmawiało nam się świetnie i zaprosił mnie na spacer. Od tego czasu zawsze gdzieś sobie jechaliśmy, zwalniając się z zajęć. Nawet nie pomyślałam, że zakocham się w nim od razu. Najpierw była radość, poczułam, że mam skrzydła. Ale bardzo szybko przyszedł i ból. I ciągłe oczekiwanie, czasem przez 2 tygodnie, na kolejne spotkanie. Nic nie zostało powiedziane, nigdy nie zaproponował mi spotkania w innym terminie, ale zawsze, kiedy były zajęcia, spędzaliśmy czas po nich tylko we dwoje. Mamy wiele wspólnych pasji, rozmowa z nim jest dla mnie czymś wyjątkowym. Tylko, że po ostatnim dniu mam wrażenie, że zaczyna mnie to przerastać. Czuję do niego zbyt wiele, a on do mnie... Właśnie tego nie wiem i nie chcę o to pytać, bo jeżeli moje wyobrażenia są nieprawdziwe, zepsułabym to, co jest między nami. Przyjaźń. Bez żadnych podtekstów z jego strony. Choć parę razy usłyszałam coś miłego.

Od początku wiedziałam, że on ma dziewczynę. Zdaję sobie sprawę z tego, że zapewne nic trwałego z tego nie wyniknie, bo moim zdaniem on nie jest zdolny do zdrady i pocieszam się, że i tak to, co udało mi się z nim przeżyć, przeszło moje najśmielsze oczekiwania. Ale nie umiem sobie poradzić i nie wyobrażam sobie, co będzie, kiedy nasz kurs się skończy, a ja będę musiała pozwolić mu odejść z uśmiechem na twarzy... A niestety on mnie traktuje jak miłą starszą koleżankę, bo dzieli nas różnica wieku (7 lat). Tylko serce nie słucha rozumu, zresztą sądzę, że przeszkodą tutaj jest nie tyle jego wiek, co dziewczyna, na której na pewno mu zależy, ale o której nigdy mi nie mówi. Tak więc nie ma chyba rady innej niż ta, żeby pogodzić się z rzeczywistością i uznać, że i tak warto było go poznać. Razem patrzeć w gwiazdy i słuchać muzyki, i robić zdjęcia nieba i drzew...

KOBIETA, 33 LAT ponad rok temu

Psychologia Relacje z partnerem Nieszczęśliwa miłość

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

Uczucia nie słuchają się rozumu, szczególnie tak silne, jak zakochanie czy zauroczenie drugą osobą. Miłość też nie kieruje się logiką. Dlatego czasem uczucie do drugiego człowieka może zaskoczyć nie tylko obdarzonego uczuciami, ale także zakochanego. Obawia się Pani, że jeśli wyjawi ukochanemu prawdę o swoich uczuciach, to Wasza przyjaźń się skończy. Z drugiej strony napisała Pani, że wraz z końcem kursu będziecie się musieli pożegnać. Sądzę zatem, że warto spróbować porozmawiać z tym panem. Mówiąc mu o swoich uczuciach daje mu Pani możliwość wyrażenia swojego zdania i zadecydowania, co dalej. Różnica wieku oraz Pani dotychczasowe doświadczenia mogą w nim wywoływać nieśmiałość i obawy przed szczerą rozmową. Jeśli oboje czerpiecie przyjemność ze spędzania wspólnie czasu, to coś między Wami się zadziało i warto wiedzieć, co to takiego i czy Pani przyjaciel też odczuwa podobnie. Związek z dziewczyną może być trwały i głęboki. Ale z drugiej strony nie dowie się Pani tego, jeśli z nim Pani nie porozmawia. Rozmowa o uczuciach jest trudna i może wywoływać lęk. Proszę się jednak zastanowić, co Pani może zyskać w ten sposób, a co stracić. Dobrze byłoby, gdyby wypisała Pani wszystkie możliwości, nawet te, które wydają się absurdalne. Na podstawie takich plusów i minusów rozmowy z przyjacielem, będzie Pani mogła zastanowić się, co dalej zrobić. Jeśli zdecyduje się Pani z nim porozmawiać, warto przemyśleć, co chce Pani powiedzieć i przećwiczyć to, np. przed lustrem. Wypowiedzenie wcześniej tych słów pozwoli też Pani samej zrozumieć, co Pani do niego czuje i na ile chciałaby Pani się angażować w te uczucia. Rozumiem, że ciężko jest odsłonić się przed drugą osobą i pokazać jej, co dzieje się we wnętrzu. Dlatego też taka decyzja pozostaje dla Pani. To od Pani będzie zależało, czy będzie chciała Pani wyjawić mu, co Pani do niego czuje. Jeśli zdecyduje się Pani zachować tę kwestię wyłącznie dla siebie, proszę pozwolić sobie na odreagowanie tej sytuacji. Emocje, które pojawiają się w momencie poczucia straty ukochanej osoby są bardzo silne. Dlatego warto, żeby zadbała Pani dla siebie o odpowiednie wsparcie. Jeśli nie chce Pani czy nie może rozmawiać na ten temat z osobami w swoim otoczeniu, może Pani skorzystać z innych form wsparcia. Polecam korzystanie z telefonów zaufania oraz for/czatów tematycznych, gdzie będzie Pani miała możliwość anonimowego opowiedzenia o swoich przeżyciach oraz uzyskania wsparcia.

Pozdrawiam

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Dzień Dobry Pani,

Tak, jak Pani sama napisała, i ja w ślad za Panią, żeby przyjąć do wiadomości taką rzeczywistość, jaka jest (pomimo, że może być emocjonalnie trudno...) i być wdzięczną za inspirujące doświadczanie i doznania...

Życzę Pani nowej i pięknej miłości,
irena.mielnik.madej@gmail.com

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

On twierdzi, że mnie kocha, ja go też, ale nie potrafi mi zaufać - co z tym zrobić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Przyjaźń pomiędzy kobietą a mężczyzną – odpowiada Mgr Bogumiła Konieczna
Miłość mężatki do młodszego mężczyzny – odpowiada Lek. Izabela Ławnicka
Czy miłość bez wzajemności jest zła? – odpowiada Mgr Joanna Żur-Teper
Zazdrość młodszego partnera – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Namiętna, burzliwa miłość, czy poczucie bezpieczeństwa: co wybrać, by być szczęśliwą? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Miłość do młodszego kolegi – odpowiada Mgr Małgorzata Bukowska
Jak poradzić sobie samodzielnie z pragnieniem picia? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak powinienem rozmawiać z rodzicami, skoro nie mam do nich zaufania? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Miłość do przyjaciela i zdrada – odpowiada Mgr Kamila Drozd

artykuły

"Przeszłam przez depresję, byłam w szpitalu psychiatrycznym". Rozmowa z Martą Kieniuk Mędralą #ZdrowaPolka

"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k

"Nie mam oporów przed żadną czynnością". Fragment książki Weroniki Nawary "W czepku urodzone"

Weronika Nawara jest pielęgniarką. Zna ten świat "

"Religa - ojciec i syn". Z Grzegorzem Religą rozmawia Mira Suchodolska

Grzegorz Religa to syn najsłynniejszego polskiego

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

umów wizytę

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

umów wizytę

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

umów wizytę

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

umów wizytę

Miłość do dwóch mężczyzn na raz

3 m-ce temu skończyłam kurs nauki jazdy z instruktorem, w którym byłam zakochana.Oboje mamy rodziny.On trochę starał się mi zaimponować wiedzą,opowiadał dużo o sobie,co tylko wzmagało moje przekonanie,że ten sporo od mnie starszy mężczyzna, jest bliski moim wszelkim wyobrażeniom.Od tamtego czasu się nie widzieliśmy, on nigdy nie zrobił,żadnego kroku w kierunku rozwinięcia tej znajomości i ja też nie. Do dzisiaj wciąż o nim myślę,chcę kontaktu z nim,chcę mu wyznać co czuję! Nie umiem sobie pomóc.

KOBIETA, 33 LAT ponad rok temu

Trudności w komunikacji par Psychoterapia par i małżeństw Psychologia

Mgr Tomasz Furgalski Psycholog, Łódź

51 poziom zaufania

Proszę Pani,
Cóż, zakochanie się w sytuacji posiadania rodziny, nie jest sytuacją komfortową. Wprowadza w konflikt wewnętrzny. Proszę rozważyć wartości, które są dla Pani ważne. Nie ośmielę się doradzić co należy zrobić. Pani sama potrzebuje podjąć decyzję.
Serdeczne pozdrowienia
Tomasz Furgalski

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

71 poziom zaufania

Witam. Ja pomyślałam, że skoro się nie odzywa to może to uważa za lepsze mądrzejsze bo macie rodziny i w zasadzie dobrze robi. Można też pomyśleć, że skoro się nie odzywa to nasuwa się, że nie zależy mu na Pani, nie chce komplikować sobie życia a tamta sytuacja była przygodą. A że takie przygody są ekscytujące, to prawdopodobnie żyje pani tymi silnymi uczuciami i nie myśli racjonalnie.

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Czasem zauroczenie kimś innym, gdy w stałym związku, trwającym już jakiś czas pojawia się rutyna, przyzwyczajenie i spadek zaangażowania zdarza się każdemu. Warto jednak potraktować to jako sygnał, że potrzeba pracy, większego zaangażowania i poszukania więzi, bliskości z partnerem. Rozmowa o swoich uczuciach, potrzebach i oczekiwaniach, tym, co obecnie trudne w związku, a także tym, co można zrobić, by na nowo sobie odnaleźć powinna pomóc, jeśli chciałaby Pani ratować małżeństwo.
Warto także zastanowić się czy "nowa miłość" nie byłaby forma ucieczki od trudności i kryzysu w obecnym związku? Taka ucieczka i zaangażowanie w coś innego, zamiast pracy nad naprawą tego, co jest?
Może być także sygnałem, że obecny związek się już wypalił. A wtedy warto się zastanowić nad rozstaniem. Ważne jednak, żeby wiedziała Pani co naprawdę czuje i czego chce. A także- czy podobne wyznanie doprowadzi Panią do tego celu.