Niestety jest to forma nadopiekuńczości najlepiej mamie zrobiłaby wasza wspólna wizyta u psychologa.
Pozdrawiam.
Jeżeli mama faktycznie nie ma powodu do zmartwień, a Ty jesteś z nią szczera. To wygląda na to, że raczej potrzebujecie porozmawiać. A jesli to nie pomoże to skorzystać z pomocy specjalisty, ktory wszystko wytłumaczy i wskaże właściwy kierunek, tak by żyło wam sie łatwiej ze sobą.
Wszystkiego dobrego
Franciszek Bartkiewicz
Wyobrażam sobie, że takie zachowanie mamy może być mocno kłopotliwe. Może rzeczywiście warto poszukać pomocy u psychologa, ale raczej w zakresie poukładania waszej relacji? Jest pani osobą dorosłą, może pani sama wybrać się na taką konsultację i popracować nad zmianą. Powodzenia!
Elżbieta Grabarczyk
http://ppp-salamandra.blogspot.com
Witam,
myślenie tego rodzaju jest zwykle powodowane dużą troską o dziecko. Pisze Pani o dowodach, jednak w życiu rodzinnym nie zawsze są one potrzebne by się czymś martwić. Czasami kochające nas osoby kierują się przeczuciem i intuicją. Być może obawy Pani mamy rozwiałaby po prostu szczera/spokojna rozmowa z nią? Będzie Pani miała wtedy okazję rozwiać wątpliwości mamy, jeśli są one bezpodstawne. Jeśli okaże się, że potrafią Panie ze sobą rozmawiać, pomoc specjalistów wszelkiego rodzaju może okazać się zbędna.
Pozdrawiam,
Elwira Chruściel
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
**Czy zastanawiasz się czasem, ile mocy ma Twó
Anna Korza z Leszna zmarła, mając 38 lat. Mimo ogr
Relacje matki z synem to nie to samo, co kontakty
