Witam
cierpienie które Pani opisuje, na pewno jest trudne do zniesienia! Wierzę, że próbuje Pani radzić radzić na różne sposoby z tym wszystkim, tak jak tylko nauczyła się Pani tego w swoim życiu. To takie ważne, że poszukuje Pani pomocy, że stara się poradzić sobie z tym co się dzieje, że zrobiła Pani tak ważny pierwszy krok... pisząc do nas o tym co się dzieje. Może teraz warto zrobić kolejny i poszukać psychoterapeuty z którym będzie Pani mogła poukładać sobie to wszystko i odzyskać równowagę której Pani poszukuje.
pozdrawiam
A.Aleksandrowicz
https://www.facebook.com/pages/Psychoterapia-Anga-Aleksandrowicz/849652415108571?ref=hl
Dzień dobry.
Pani opis zawiera określenia, które wskazują, że niekoniecznie utożsamia się Pani z własnymi problemami ("jestem leczona", "podejrzewa się"), trochę tak, jakby dotyczyły kogoś innego albo jakby ktoś inny, poza Panią, mógł je rozwiązać. Tego rodzaju podejście nie sprzyja, niestety, zmianie i tę kwestię należałoby chyba w pierwszej kolejności rozwiązać. Niezależnie od Pani historii, dzisiaj to Pani jest odpowiedzialna za swoje życie i jego jakość i warto, żeby to sobie uzmysłowić.
Sugerowałbym podjęcie terapii psychologicznej, podczas której mogłaby Pani rozstrzygnąć dylematy przeszłości i dzięki której mogłaby Pani zacząć uczyć się ponosić odpowiedzialność za swoje życie i swoje wybory.
Pozdrawiam.
Dzień dobry,
A czy kiedykolwiek podjęła się Pani psychoterapii ?
Może Pani podjąć taką formę leczenia ambulatoryjnie (np.: w PZP, prywatnie) lub rozważyć leczenie na oddziale szpitalnym, w którym jest STOSOWANA psychoterapia (link do niektórych z nich http://www.zaburzeniaosobowosci.pl/odzialy-stacjonarne/)
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Syndrom małej dziewczynki – odpowiada Mgr Anga Aleksandrowicz
- Fobie społeczne i niska samoocena – odpowiada Mgr Anga Aleksandrowicz
- Funkcjonowanie po leczeniu farmakologicznym depresji – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Znaczne spowolnienie psychoruchowe w depresji bądź schizofrenii – odpowiada Mgr Elżbieta Grabarczyk Pracownia Pomocy Psychologicznej SALAMANDRA
- Nieleczona depresja a możliwe następstwa – odpowiada Mgr Anga Aleksandrowicz
- W jaki sposób odstawić Pram? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
- Brak wiary w siebie i rozstanie – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Depresja i myśli samobójcze oraz autoagresja – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Zmagania z derealizacją i depersonalizacją – odpowiada Mgr Adam Kowalewski
- W jaki sposób skoncentrować się na jednej rzeczy? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
artykuły
Sama straciła koleżankę. Agnieszka Sienkiewicz chce krzyczeć o problemach psychicznych Polaków
- Moja koleżanka targnęła się na życie mając 1
„Czy coś jest ze mną nie tak?" - zaburzenia osobowości
„Nie mogę ułożyć sobie życia", „Ciągle wchodzę w t
Choroba afektywna dwubiegunowa. Agnieszka opowiada, jak wygląda życie z chorobą bipolarną (ChAD)
Nawet lekarzom zdarza się mylić jej objawy z depre