Problemy w radzeniu sobie ze stresem i autoagresja u 20-letniej córki

Witam,

Córka jest osobą dorosłą, rozumiem, że te problemy utrzymują się od dłuższego czasu.
Dla rodziców cierpienie dziecka jest czymś bardzo trudnym.
Jeśli chodzi o psychoterapię, to ważna jest osoba terapeuty, poza tym psychoterapia to proces a nie magiczne rozwiązanie i wymaga zaangażowania leczącego i leczonego, w trakcie terapii pojawiają się trudne uczucia, więc pacjent ma prawo poczuć się gorzej.
Jest wiele form psychoterapii z których można korzystać, warto pójść do specjalisty który ma doświadczenie w leczeniu zachowań autoagresywnych.
Najważniejszą kwestią jest to czy Pani córka chce się leczyć, jeśli nie chce to przykro mi, ale nie wiele będzie można zrobić.

Dzień dobry,

Tak, psychoterapia nie jest dla wszystkich i na wszystkie zaburzenia psychiczne.
Natomiast mam wątpliwości co do obrazu przedstawionego przez Panią - co to znaczy, że córka po psychoterapii czuje się źle ? Ile trwało leczenie ? W jakim nurcie prowadzone ? Kto prowadził psychoterapię (psycholog, psychiatra, psychoterapeuta) ?
Można znaleźć w internecie listę certyfikowanych psychoterapeutów Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego (wg miejscowości) i córka może udać się na konsultacje, które być może zakończą się wspólną decyzją o podjęciu leczenia.
Inna możliwość to podjęcie leczenia na oddziale szpitalnym, w którym prowadzona jest psychoterapia (link do niektórych z nich - http://www.zaburzeniaosobowosci.pl/odzialy-stacjonarne/).

Witam,
czasem pogorszenie samopoczucia jest koniecznym elementem w procesie psychoterapii, szczególnie na początku, gdyż w czasie spotkań poruszane są często bardzo trudne tematy. Nie zawsze też osoba psychoterapeuty i jego sposób pracy jest najbardziej odpowiednia dla danej osoby i wtedy praca będzie dużo trudniejsza. Psychoterapia jest także oddziaływaniem, które wymaga nieraz dużo czasu, ale które w dłuższej perspektywie daje szansę na znaczną poprawę i jej utrzymanie.
Może warto z córką porozmawiać o tym jaki ona ma pogląd na swoją terapię. Może mimo gorszego samopoczucia w sumie widzi postęp, nadzieję czy jakąś wartość, którą ma z tego? Warto też zawsze aby pacjent szczerze porozmawiał ze swoim terapeutą o tym jak się czuje, jakie ma wątpliwości i obawy odnośnie terapii itp.

Pozdrawiam
-Bartosz Piasecki
http://poznacsiebie.pl