Problemy z myślami samobójczymi u 18-latka

Dzień dobry! Nazywam się Michał, mam 18 lat. Borykam się z problemami psychicznymi od dwóch lat, nie raz mam myśli samobójcze. Każdego dnia czuję, że już mój czas, myślę ciągle o śmieci i o tym czy jest coś po, życie jest ciągle bezsensowne, bez żadnej radości.. ciemna strefa w głowie.. Nie mogę normalnie funkcjonować, pracować.. Mama krzyczy, że nie pracuję.. Nie chcę się z nikim dzielić tym co teraz czuję.. Każdy myśli, że wszystko ze mną dobrze.. Praktycznie codziennie czuję jak moje serce na chwilę się zatrzymuje, później bije mocno.. czasem się dławi i gubi rytm.. Bardzo się boję.. nie chce tak żyć.. Patrzeć na to wszystko.. Każdego dnia bardzo cierpię, nie mogę już tak żyć.. Mam odwagę się targnąć, ale w ostatniej chwili z łzami w oczach myślę, że mimo wszystko nie mogę zostawić bliskich.. Pomocy!

MĘŻCZYZNA, 19 LAT ponad rok temu

Psychiatria Psychologia Psychoterapia Myśli samobójcze

Pobyt na oddziale psychiatrycznym

Mgr Katarzyna Kulczycka Psychologia, Wrocław

86 poziom zaufania

Dzień dobry,
Z tego krótkiego opisu wnioskuję, że Pana problemy są naprawdę bardzo poważne. Zastanawia mnie to, co takiego mogło się wydarzyć i co takiego dzieje się obecnie w życiu tak młodego człowieka, że myśli o śmierci. Ciekawi mnie także to, czy Pana mama albo ktokolwiek wie o Pana problemach psychicznych. Jeśli nie to może warto poszukać wsparcia i uświadomić najbliższym, że problem jest poważny. Na ten moment wymaga Pan konsultacji z psychologiem psychoterapeutą celem podjęcia terapii. Nie wykluczone, że pomocna byłaby też konsultacja psychiatryczna, gdyż leki pomogłyby zniwelować tendencje samobójcze, podnieść i ustabilizować Pana nastrój. O jej konieczności zadecyduje jednak Pana terapeuta. Niestety bez pomocy specjalisty najprawdopodobniej nie będzie Pan potrafił poradzić sobie z problemami. Obecność myśli i zamiarów samobójczych wymaga i to niezwłocznego podjęcia leczenia. Wspomniał Pan o tym, że Pana mama jest zła że nie chodzi Pan do pracy. Ciekawi mnie to, czy kontynuuje Pan jeszcze edukację. Jeśli odczuwa Pan lęk przed wizytą u psychoterapeuty to być może dobrym rozwiązaniem byłaby rozmowa ze szkolnym psychologiem, który pomógłby się Panu otworzyć i uświadomić konieczność podjęcia leczenia. Napisał Pan też o tym, że jest Pan bardzo skryty i nie chce rozmowy z nikim. Rozmowa z psychologiem psychoterapeutą różni się od rozmów z innymi ludźmi. Psycholog nie wyśmieje, nie skrytykuje, nie oceni oraz da poczucie zrozumienia i bezwarunkowej akceptacji Pana jako osoby oraz Pana przeżyć. Mam nadzieję, że odważy Pan się na ten pierwszy krok ku zdrowiu i tego Panu życzę. Jest Pan młody i całe życie przed Panem, więc warto zawalczyć o siebie.
Pozdrawiam serdecznie

Mgr Iga Borkowska Psychoterapia

60 poziom zaufania

Dzień dobry, Pana objawy (obniżony nastrój, myśli samobójcze, lęk) wskasują na depresję. Bardzo ważne jest, żeby skonsultował się Pan najpierw z lekarzem psychiatrą, a następnie z psychoterapeutą. To słuszne, co Pan pisze, w takim stanie nie sposób żyć, dobrze, że próbuje Pan znaleźć pomoc, bo z tego stanu można wyjść, tylko trzeba zacząć odpowiednie leczenie (najprawdopodobniej leki i koniecznie psychoterapia). Często są miejsca w Poradniach Zdrowia Psychicznego na bezpłatne terapie, gdyby miałby Pan problem z opłaceniem leczenia. Nie warto czekać, im szybciej poszuka Pan pomocy, tym szybciej Pana stan zacznie się poprawiać. Pozdrawiam serdecznie, Iga Borkowska, www.maturitas.pl