Przejadanie się związane z innymi czynnikami psychologicznymi

odp na portalu niewiele pomoze,..warto sie temu przyjrzec.... polecam konsultacje u doswiadczonego terapeuty.pozdrawiam serdecznie, Violetta Ruksza

Proszę koniecznie skorzystać z pomocy psychologa psychoterapeuty. Opisane obawy mogłyby także wskazywać na konieczność podjęcia psychoterapii. Najlepszym wyjściem będzie podjęcie leczenia w ośrodku zajmującym się terapią zaburzeń jedzenia.

Witam,

zaburzenia odżywiania mają wpływ na zdrowie i życie człowieka. Do typowych skutków bulimii należą m.in.
- hipokaliemia, która może prowadzić do zaburzeń pracy serca (arytmia, wstrząs kardiogenny, zawał mięśnia sercowego)
- znaczne uszkodzenia szkliwa zębów na skutek częstego kontaktu z kwasem żołądkowym. Ubytki spowodowane bulimią różnią się od ubytków spowodowanych innymi przyczynami, leczenie stomatologiczne jest często nieefektywne
- częste wymiotowanie powoduje także przewlekłe podrażnienie gardła, obrzęk ślinianek podżuchwowych (jeden z pierwszych pojawiających się objawów) i przyusznych, rany na języku
- uszkodzenia przełyku i żołądka, krwawienia w obrębie przewodu pokarmowego, perforacja żołądka, rozciągnięcie żołądka, zapalenie trzustki, wrzody żołądka i dwunastnicy
- Za najbardziej drastyczną konsekwencję wymiotowania uznaje się nowotwór krtani lub przełyku

Ze względu na powyższe, jest to bardzo niekorzystny sposób radzenia sobie z emocjami, czy kontrolowania wagi.

Jeśli nie ma pan myśli samobójczych, nie zgłasza Pan lekarzowi niepokojących informacji, które mogą wskazywać na prawdopodobieństwo targnięcia się na swoje życie, nie ma podstaw by był Pan skierowany na siłę do szpitala psychiatrycznego.

Rozpoczęcie psychoterapii powinno sprawić, że Pana lęk przed wspomnianymi sytuacjami minie, a Pan będzie mógł się spokojnie skupić na swoim problemie związanym z zaburzonym sposobem odżywiania. Wyleczenie z bulimii jest możliwe, wymaga włożenia dużo pracy, motywacji, a także wsparcia osób, które rozumieją z czym Pan się zmaga. Oprócz psychoterapii indywidualnej może Pan rozważyć dołączenie do grupy terapeutycznej osób z zaburzeniami odżywiania, gdzie będzie Pan mógł uzyskać informacje jak inni sobie radzą z chorobą oraz poznać osoby, które będą dla Pana potencjalnym wsparciem w walce.

Pozdrawiam,
Elwira Chruściel

Proszę skonsultować się z lekarze psychiatrą. Skierowanie nie jest potrzebne.

Witam serdecznie,

omawiane zaburzenia odżywiania wymagają niezbędnej i jak najszybszej konsultacji u psychoterapeuty, psychiatry. Najważniejsze aby szczerze opisał Pan swój problem i wierzył ,że specjalista jest w stanie Panu pomóc, nie jest Pan sam z tym problemem.

pozdrawiam
Małgorzata