Co robić z tym zaburzeniem odżywiania u 21-latki?

Witam, mam pewien problem, otóż od 8 miesięcy czasami wymiotuję po posiłku, aktualnie zdarza mi się to rzadziej aczkolwiek chociaż raz na tydzień to występuje, wcześniej częściej, najczęściej po kalorycznym posiłku, kiedy czuję się przejedzona. Nie umiem sobię poradzić z uczuciem przejedzenia a jednocześnie sama do tego doprowadzam jedząc kaloryczne jedzenie, nie umiem kontrolować tego więc staram się przez wymioty. Były momenty kiedy specjalnie wpychałam w siebie dużą porcję jedzenia, a prędzej niezdrowego i kalorycznego, bo wiedziałam że to zwymiotuje, często tak robiłam, mogłam jeść w taki sposób bo potem i tak się tego pozbywałam. Za każdym razem obiecywałam sobie że to ostatni raz, ale nie był, odbiło się to na moich zębach, dokładniej na szkliwie oraz osłabione i wypadające włosy brwi oraz rzęsy, bardzo się to odbiło na mnie fizyczne jak i psychicznie. Dodam że nie robiłam głodówek po wymiotach, często potrafiłam później normalnie coś zjeść, ale chociaż jeden posiłek musiałam zwymiotować, bardzo się boję przytycia, objawy utrzymują się do dziś, zmieniło się tylko to że staram się z tym walczyć i nie przejadać bo wiem czym to się skończy, niestety nadal się to zdarza, piszę to bo właśnie dziś się zdarzyło. Na koniec również dodam że jeszcze pół roku temu zażywałam substancje psychoaktywne, dokładniej amfetaminę, by móc się głodzić, wyniszczyłam się tym, moja waga bez przerwy się waha, od zawsze mam problemy z jedzeniem, jako nastolatka zmagałam się z kompulsywnym objadaniem, sytuacja w domu nie była łatwa, dodam również że moja siostra zmagała się z otyłością a potem wpadła w bulimię. Nie wiem czy problem bulimii mnie dotyczy moje objawy nie są typowo charakterystyczne, tak przynajmniej mi się wydaje. Będę wdzięczna za jakąkolwiek odpowiedź.
KOBIETA, 21 LAT 5 miesięcy temu

W sytuacji, którą opisujesz, bardzo ważne jest uzyskanie profesjonalnej pomocy. Twoje objawy i doświadczenia mogą wskazywać na zaburzenie odżywiania, takie jak bulimia, anoreksja nervosa, zaburzenia odżywiania nieokreślone inaczej (EDNOS), problemy z obrazem ciała a może to być związane z zaburzeniami osobowości lub niezdrowymi nawykami odżywiania. Dokładna ocena Twojego zdrowia na podstawie tylko krótkich informacji jakie podałaś w swojej historii jest niemożliwa.



Oto kilka kroków, które mogłyby pomóc w ustaleniu co jest problemem i istotne co jest przyczyną:

Konsultacja z psychologiem lub psychiatrą: Specjalista w zakresie zdrowia psychicznego może pomóc Ci zrozumieć przyczyny

i mechanizmy Twojego zachowania związanego z odżywianiem oraz opracować metody i plan leczenia. Może na przykład zaproponować terapia poznawczo-behawioralna (CBT). CBT jest skuteczna w leczeniu zaburzeń odżywiania, pomaga zmieniać niezdrowe myśli i zachowania związane z jedzeniem.

Wsparcie dietetyka: Współpraca z dietetykiem może pomóc

w opracowaniu zdrowego planu żywieniowego, który zaspokoi Twoje potrzeby i pomoże w utrzymaniu zdrowej wagi bez wymiotowania.

Grupy wsparcia: Dołączenie do grupy wsparcia dla osób z zaburzeniami odżywiania może dostarczyć wsparcia emocjonalnego i poczucia,

że nie jesteś sama w swoich zmaganiach. To także może być źródło informacji jak postępować w sytuacji, gdy mamy problemy z odżywianiem lub zrozumieniem, iż sposób odżywiania w jakim obecnie funkcjonujesz jest problemem zdrowotnym.

Najważniejszą grupą wsparcia jest rodzina i znajomi: ważne jest,

aby poruszać w rozmowach z nimi temat odżywiania i zażywania narkotyków. Sama rozmowa może przynieść wiele korzyści, gdy zagadnienie jest rozpatrywane z wielu perspektyw, szczególnie przez osoby nam bliskie.

Jeśli czujesz się komfortowo, możesz rozważyć kontakt z fundacjami i organizacjami,

które specjalizują się w zaburzeniach odżywiania. Oni mogą dostarczyć dodatkowych zasobów informacji jak należy postępować w tej sytuacji a także wsparcia.

Ze względu na uszkodzenia zębów i inne problemy zdrowotne związane z wymiotowaniem, ważne jest regularne odwiedzanie lekarza i dentysty.

Kontynuowanie życia bez amfetaminy i innych substancji psychoaktywnych jest kluczowe dla Twojego zdrowia fizycznego

i psychicznego, a uzyskanie odpowiedniej pomocy jest niezbędne,

aby poprawić jakość Twojego życia.

M Bakun

0

Z tego, co Pani opisuje, objawy, z którymi się Pani zmaga, mogą wskazywać na zaburzenie odżywiania, które jest poważnym problemem zdrowotnym wymagającym profesjonalnej pomocy. Częste wymiotowanie po jedzeniu, obawa przed przytyciem, trudności w kontrolowaniu jedzenia oraz konsekwencje zdrowotne, takie jak problemy ze szkliwem, wypadanie włosów i wahania wagi, są charakterystyczne dla zaburzeń odżywiania, takich jak bulimia nervosa, choć każdy przypadek może mieć swoje unikalne cechy.



W przypadku bulimii, cykl przejadania się i wymiotowania prowadzi do poważnych skutków zdrowotnych, zarówno fizycznych, jak i psychicznych. Częste wymioty mogą powodować uszkodzenia przełyku, zębów, a także problemy z równowagą elektrolitową, które mogą być niebezpieczne dla zdrowia.



Kluczowym krokiem w tej sytuacji jest zasięgnięcie pomocy u specjalisty, takiego jak psychoterapeuta, psycholog lub psychiatra, który ma doświadczenie w leczeniu zaburzeń odżywiania. Ważne jest, aby rozpocząć proces leczenia jak najszybciej, ponieważ im dłużej trwa zaburzenie, tym trudniejsze może być jego opanowanie.



Jeśli Pani nie miała jeszcze okazji porozmawiać z kimś na temat swoich trudności, zachęcam do tego, aby zrobić to jak najszybciej. Lekarz może pomóc w ocenie sytuacji, zaproponować odpowiednie leczenie i wsparcie, które może obejmować terapię, konsultacje dietetyczne oraz, w razie potrzeby, leczenie farmakologiczne.



Zaburzenia odżywiania to poważne problemy, ale możliwe jest ich skuteczne leczenie i odzyskanie zdrowia. Proszę pamiętać, że nie jest Pani sama i istnieje wiele osób oraz instytucji, które mogą Pani pomóc.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty