Jakie konsekwencje długotrwałej bulimii?

To wszystko zależy co kryje się pod hasłem "długotrwała" bulimia i jaki był/jest jej przebieg. Z pewnością im dłużej trwa zaburzenie, tym większe spustoszenie organizmu.
Następstwa bulimii mogą być następujące:
1. zaburzenia równowagi elektrolitów - w szczególności hipokaliemia, która może prowadzić do zaburzeń pracy serca (arytmia, wstrząs kardiogenny, zawał mięśnia sercowego) oraz osłabienia siły mięśniowej. Inne możliwe zaburzenia elektrolitowe to: niski poziom wolnych jonów wapnia (zaburzenia krzepnięcia, osłabienie kości i zębów, zaburzenia przewodnictwa impulsów nerwowych, zwiększenie ryzyka osteoporozy) i chloru (zaburzenia gospodarki wodnej i procesu trawienia).
2. U pacjentów, którzy jako kompensację napadów obżarstwa stosują prowokowanie wymiotów (najliczniejsza grupa) występują znaczne uszkodzenia szkliwa zębów na skutek częstego kontaktu z kwasem żołądkowym. Ubytki spowodowane bulimią różnią się od ubytków spowodowanych innymi przyczynami - są uogólnione, a leczenie stomatologiczne jest nieefektywne. Częste wymiotowanie powoduje także przewlekłe podrażnienie gardła, obrzęk ślinianek podżuchwowych (jeden z pierwszych pojawiających się objawów) i przyusznych, rany na języku, oraz powstawanie charakterystycznych blizn i otarć na palcach dłoni (obecność takich śladów stwierdza się zazwyczaj tylko na jednej ręce - objaw Russella). 3. Przy kompensacji wymiotami występują także uszkodzenia przełyku i żołądka, oraz krwawienia w obrębie przewodu pokarmowego, perforacja żołądka, rozciągnięcie żołądka, zaparcia (zależność metabolizmu od środków przeczyszczających), zapalenie trzustki, wrzody żołądka i dwunastnicy. Przy gwałtownych wymiotach może dojść do pęknięcia przełyku lub żołądka. Za najbardziej drastyczną konsekwencję wymiotowania uznaje się nowotwór krtani lub przełyku.
4. Przy nadużywaniu środków przeczyszczających często dochodzi do osłabienia ścian odbytnicy i wystąpienia hemoroidów.
5. Osoba chora na bulimię ma silne poczucie winy, niską samoocenę, które z czasem przechodzą w depresję (w najcięższych przypadkach może prowadzić do prób samobójczych).
6. utrudnienie nawiązywania relacji z innymi ludźmi, a także autoagresja, która czasem prowadzi do samookaleczania się.
7. nawiązywanie kontaktów seksualnych z przypadkowymi partnerami (promiskuityzm),
8. skłonność do nadużywania alkoholu i środków odurzających.

Psychoterapia jest niezbędna w wyleczeniu się z bulimii.

Witam,

konsekwencją bulimii może być nawet śmieć. Nie chce Pani straszyć ale osoby chore bardzo wyniszczają swój organizm a konsekwencje mogą być bardzo odległe w czasie i ciężkie do ,,naprawienia" Nie jestem w stanie konkretnie odpowiedzieć na Pani pytanie ponieważ nie wszystko zależy od indywidualnej reakcji i siły organizmu. im szybciej tym lepiej.

kontakt: tel. 506225670 lub joanna.wasiluk@o2.pl

Pozdrawiam
Mgr Joanna Wasiluk
Dietetyk

Nie mniej jednak jak najszybciej należy poddać się leczeniu!