Schizofrenia to choroba młodych ludzi, zazwyczaj zaczyna się około 20 roku życia. W tej chorobie nie cierpi tylko chory ale również cała jego rodzina, w tym szczególności rodzice. To oni zazwyczaj opiekują się młodą osobą, przeżywają to co się dzieje z ze swoim bliskim. Z synem, córką, w której pokładali swoje nadzieje i chcieliby by życie ich dorosłego dziecka wyglądało zupełnie inaczej. To bardzo trudne patrzeć jak choroba ta niszczy bliską osobę.
Schizofrenia dotyka dwóch bardzo istnych aspektów życia - zawodowego i społecznego. Osoby chore bardzo często są nieaktywne zawodowo, mają problemy ze znalezieniem pracy, przez co zazwyczaj są na utrzymaniu własnych rodziców. Drugi aspekt to kontakty społeczny. Chorzy często wycofują się z relacji z innymi ludźmi, mają problemy w nawiązywaniu przyjaźni, bardzo często zamykają się we własnej samotności.
Na poziom funkcjonowania osoby ze schizofrenią ma istotne znaczenie jej aktywność zawodowa oraz kontakty z innymi ludźmi, tzn, że osoba taka lepiej radzi sobie a objawy są mnie dotkliwsze jeśli pracuje i utrzymuje kontakty społeczne z osobami z poza rodziny. Ważne dla lepszego przebiegu choroby jest wsparcie jakie otrzymuje od ludzi ale głównie od osób innych niż rodzina.
W większych miastach istnieją specjalne organizacje, ośrodki gdzie osoba chora może spędzać czas z innymi ludźmi, często swoimi rówieśnikami, nawiązywać przyjaźnie. Organizacje te, jak np. Fountein House przygotowują osoby i pomagają im znaleźć pracę, taką by była odpowiednia do ich możliwości.
Możliwość pracy, zarobku, pewnej niezależności finansowej oraz utrzymywanie kontaktów z innymi ludźmi ma istotny wpływ na zdrowie psychiczne osoby.
Schizofrenia to nie tylko epizody psychotyczne ale również duże trudności w funkcjonowaniu społecznym dlatego warto by oprócz farmakoterapii zadbać sferę psychiczną osoby, wzmocnić jej samoocenę, poczucie własnej wartości i wiarę w swoje możliwości. Tu może być przydatna pomoc psychologa.
Nie wiem czy moja odpowiedź jest wystarczająca na twoje pytanie, mam nadzieje, że w jakimś stopniu będziesz mogła ją wykorzystać. W całej sytuacji warto pamiętać również o sobie. Jeśli będziesz czuć się dobrze ze sobą to łatwiej będzie ci pomóc swojemu dziecku.
Co do papierosów to udowodniono, że nikotyna osłabia negatywne skutki schizofrenii, dlatego tak dużo osób chorych jest uzależnionych. Może to pomoże Ci inaczej spojrzeć na na problem palenia syna.
Serdecznie pozdrawiam.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Rehabilitacja psychiatryczna w schizofrenii – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
- Dlaczego osoba chora na schizofrenię nie dba o siebie? – odpowiada Mgr Agnieszka Skawińska
- Schizofrenia paranoidalna a studiowanie biotechnologii – odpowiada Mgr Agnieszka Lipińska
- Silna fobia społeczna przy schizofrenii – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
- Pomoc osobie chorej na schizofrenię i jej bliskim – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
- Pytanie o schizofrenię – odpowiada Paulina Witek
- W jaki sposób mogą przejawiać się kłopoty intelektualne u schizofreników? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Jak zaakceptować schizofrenię? – odpowiada Mgr Marta Sałatowska
- Każde wstanie z łóżka jest dla mnie męczarnią. Czy mam już depresję? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
- Zaufanie do osoby chorej na schizofrenię – odpowiada Mgr Piotr Jan Antoniak