A czy wcześniej zauważała Pani podobne trudności? Szczególnie w kontekście relacyjnej wielkości, oceniania dystansu czy przestrzeni? Czy ma Pani jakieś problemy ze wzrokiem- np astygmatyzm? Lub tez cz ostatnio w Pani życiu jest dużo stresu, zmian itp, które mogłyby powodować roztargnienie? Czy ma Pani jakieś inne objawy- np bóle głowy, niepokój, lęk, napięcie, dolegliwości ze strony układu pokarmowego itp?
Inaczej mówiąc - powodów takich trudności może być dużo, większość z nich jest niegroźna, a nawet nie mająca większego znaczenia. Część może wymagać pewnej korekty (np konsultacja okulistyczna) lub tez spotkania z innym specjalistą (np psychologiem, neurologiem). Zachęcam do przyjrzenia się temu objawowi i jego możliwym przyczynom. Warto także zastanowić się na ile problem wpływa na Pani funkcjonowanie lub tez nastrój. Jeśli będzie się Pani mocno niepokoić, warto zapytać swojego lekarza rodzinnego o poradę. Jeśli po wywiadzie dotyczącym tych jak i innych objawów zdiagnozuje poważniejsze trudności, skieruje do odpowiedniego specjalisty.
Dzień Dobry Pani,
Bazując na Pani opisie, być może wykonując pewne czynności, wykonuje je Pani bez udziału uwagi, angażując uwagę i myśl czemuś innemu.
Jednak trzeba skonsultować niepokojące Panią zachowania, celem rozwiania Pani obaw.
Proszę wstępnie skonsultować się z lekarzem pierwszego kontaktu (w ramach NFZ-tu), który podejmie odpowiednie decyzje diagnostyczne.
Życzę Pani tylko dobrych wiadomości,
Irena Mielnik-Madej
Witam Panią,
Z Pani opisu wynika, że nie jest Pani skupiona na tym co robi czyli nie jest Pani tu i teraz. Być może ma Pani jakieś nierozwiązane problemy, które zaprzątają Panią tak bardzo że nie kontroluje Pani tego co robi. Proponuję pójść do psychoterapeuty aby rozwiązać nurtujące Panią problemy.
Pozdrawiam, Alicja M.Jankowska
Witam Panią. Opisywane przez Panią objawy mogą być związane z przemęczeniem lub faktem, że jakiś problem na tyle angażuje Pani uwagę, że zwyczajnie dochodzi do takich sytuacji. Myślę, że czasowo większość z nas zauważa u siebie podobne zachowania np. w momentach stresu, napięcia itd.
Jeżeli jednak nie zgodzi się Pani z tym co napisałam i będzie Pani miała wrażenie, że zachowania te znacznie odbiegają od Pani poprzedniego funkcjonowania, są nasilone lub często się powtarzają, to należy to zgłosić przy najbliższej okazji u lekarza rodzinnego. On Panią przekieruje do dalszej diagnostyki (np. neurologicznej lub okulistycznej).
Małgorzata Danielewicz
www.terapia-psycholog.com.pl
www.psychoterapia.lublin.pl
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Co może oznaczać dziwne zachowanie 9-latka? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Problemy z koncentracją i z czytaniem ze zrozumieniem – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Skąd biorą się stany depresyjne? – odpowiada Mgr Piotr Jan Antoniak
- Wyjaśnienie zachowania 26-latki – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Problemy z zachowaniem u 4-letniego dziecka – odpowiada Mgr Anga Aleksandrowicz
- Problemy z zachowaniem u 3-letniego dziecka – odpowiada Mgr Anga Aleksandrowicz
- Problemy z zachowaniem 14-miesięcznego dziecka – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
- Irracjonalne zachowanie u znajomego – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Skąd bierze się wielkogłowie u dzieci? – odpowiada Lek. Karina Kachlicka
- Zaparcia i inne problemy z trawieniem – odpowiada Mgr Kamil Tarnawski
artykuły
"Zwykle stresem jest to, co dotyczy sfery życia, w której nie czujemy się pewnie..."
Żyjemy w lęku i strachu przed kolejnym dniem. Zami
Jak radzić sobie ze stresem w pracy? (WIDEO)
Co drugi Polak odczuwa stres w pracy. Czy państ
Glassofobia - przyczyny, objawy i leczenie
Glassofobia to lęk przez wystąpieniami publicznymi