Słaby kontakt wzrokowy u dziecka

Jestem mamą 1,5 rocznej dziewczynki - Klaudii i bardzo martwię się o jej zdrowie, rozwój. Przez całą ciążę już bardzo się martwiłam o zdrowie maleństwa, drżałam czy wszystko będzie w porządku, a jednak nie było w 32 tyg dostałam przedwczesnych skurczy, odtąd brałam lek Fenoterol a także dostałam steryd na rozwój płucek u córeczki, ciąże udało mi się donosić do 36 tyg, mała urodziła się poprzez CC, wskazanie =brak postępu porodu, dostała 8 pkt Apgar. Od tej chwili byłam najszczęśliwszą mamą na świecie (również niedoświadczoną, bo to moje pierwsze dziecko). Córcia jednak nie rozwijała się prawidłowo-nie dźwigała główki, odchylała się do tyłu, zaciskała piąstki-po wizycie u neurologa diagnoza-wzmożone napięcie mięśniowe i asymetria, więc zaczęliśmy rehabilitację metodą Vojty. Był to bardzo ciężki czas dla mnie- ciągle płakałam, bałam się że to porażenie mózgowe...tak minęło kilka miesięcy, mała zaczęła samodzielnie siadać gdy miała 8 mies, raczkować jak miała 8,5 mies, wstawać gdy miała 10 mies, samodzielnie chodzić w wieku 15,5 miesiąca. Dziś ma prawie 18 mies i chód jej nadal jest niepewny- chodzi szeroko rozstawiając nóżki. Bardzo martwię się że córka ma autyzm, wiem że Pani jest specjalistką od tej choroby, nie chciałabym niczego zaniedbać, dlatego piszę do Pani. Niepokoję się ponieważ -córka boi się obcych, jest przywiązana bardzo do mnie, nie chce mnie nigdzie puścić na krok, chodzi ze mną nawet do WC -widząc obcych wtula się we mnie z całej siły i płacze - nie lubi dawać buziaczków - od czasu gdy była niemowlęciem nie lubi wózka, na spacerze nie usiedzi nawet chwili, ciągle chce być noszona na rękach - mało mówi: mama tata papa baba dada lala oko jajo ogó(ogórek) mu (mucha) no(nodi) daj tam, kap(deszczyk) opa(gdy chce na ręce) amien (kamień), bam, ała, kuku naśladuje zwierzątka : mu, hau, miau, be, kum, koko, kwa, chrum, pipi, kic,kic - czasami gdy ją wołam nie reaguje i to bardzo mnie martwi(nie zdarza się to często, ale jednak) - niestety w miejscu gdzie mieszkamy nie ma małych dzieci, ale gdy zdarza się okazja i córka jest z małymi dziećmi to uśmiecha się obserwuje ale do zabawy się nie włącza, woli przyjść do mnie - jest dzieckiem lękliwym i płaczliwym - nie usiądzie na nocnik ani na chwilkę - lubi zbierać kamyki na drodze to jedna z jej ulubionych zabaw - jest niejadkiem, najchętniej jadłaby tylko jogurciki - kontakt wzrokowy- nie lubi patrzeć w oczy, spojrzy tylko na chwilkę i odrazu odwraca wzrok - czasami macha rączkami gdy ją coś cieszy. Powyżej przedstawiłam rzeczy które mnie niepokoją, i przychodzą mi do głowy niepokojące myśli, czytam w internecie strony o autyzmie i niektóre objawy pasują właśnie do przedstawionych przezemnie dotyczących mojej córci Mąż nie chce nawet słuchać moich obaw, mówi że wymyślam i to ja potrzebuję pomocy psychologa a nie dziecko, ale tak bardzo martwię się o córkę, nie chciałabym niczego przeoczyć, bo wiem że im wcześniej rozpocznie się terapię, tym lepsze efekty. Ponadto dodam że córka lubi gdy czytam jej książeczki, wszystko rozumie, wskazuje, wykonuje moje polecenia. Odnośnie zabawy-sama nie potrafi się zająć ani pięć minut. Bardzo się niepokoję o córkę płaczę całymi dniami, czy mam udać się z nią do ośrodka diagnoznowania autyzmu?

Bardzo proszę o radę.

KOBIETA, 25 LAT ponad rok temu

Neurologia Autyzm

Rozwój intelektualny dziecka autystycznego

Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu. Obejrzyj film i dowiedz się więcej o rozwoju intelektualnym dziecka z autyzmem.

Katarzyna Osak Psycholog, Warszawa

23 poziom zaufania

Witam serdecznie.

Opisuje Pani szereg niepokojących Panią zachowań córeczki, lecz nie muszą one świadczyć o autyzmie. Biorąc pod uwagę opisane przez Panią problemy córki z napięciem mięśniowym w okresie niemowlęcym, jej niepewny obecnie chód może być jego konsekwencją. Córeczka jest jednak jeszcze bardzo mała, a każde dziecko rozwija się w indywidualny sposób.

Każde dziecko ma również indywidualny temperament i wrażliwość, nie każde w takim samym stopniu lubi kontakty w dziećmi, jest odważne czy śmiałe.

Z Pani opisu dotyczącego rozwoju mowy nie wynika, aby była ona opóźniona. Istotne jest odpowiedzenie na kilka pytań, m.in.: Czy słowa, które wypowiada Pani córeczka używane są w prawidłowym znaczeniu? To znaczy: Czy mówiąc „ogó” (ogórek) wskazuje ogórka? Czy mówiąc „kap” pokazuje deszcz. U dzieci z autyzmem te zachowania najczęściej nie występują. Nie występuje u nich również naturalna chęć dzielenia się swoimi spostrzeżeniami, zainteresowaniami, osiągnięciami, nie wskazują spontanicznie, ani na polecenie, nie wyrażają swoich potrzeb. Ponadto nieprawidłowy rozwój mowy nie jest przez nie zastępowany gestami czy mimiką. Nie pisze Pani, aby dotyczyło to Pani córeczki.

To, że Pani córeczka macha rączkami, gdy coś ją cieszy jest zupełnie naturalną reakcją dziecka w momencie ekscytacji.

Słaby kontakt wzrokowy należało by baczniej zaobserwować, bo z samego opisu nie wynika jakich sytuacji to dotyczy. To samo dotyczy sporadycznego braku reakcji na Pani wołanie. Nie pisze Pani w jakich sytuacjach się to zdarzyło. Być może córka była w tym czasie bardzo pochłonięta jakąś zabawą. Jeśli jednak nie, a sytuacje będą powtarzały się częściej warto skontrolować jej słuch.

To, że nie włącza się w zabawy z dziećmi, również nie musi świadczyć o autyzmie. Tym bardziej, że pisze Pani, że obserwuje je. Ważne jest zaobserwowanie jak bawi się sama czy z Panią w domu. Czy podejmuje proste zabawy tematyczne (np. lalą czy samochodzikiem) choć ze względu na wiek nie będą one jeszcze skomplikowane. Czy lubi z Panią baraszkować, lubi zabawy w „a ku ku”. Nie podaje pani szczegółów dotyczących tej sfery.

Autyzm to również szereg stereotypowych zachowań. O tym również Pani nie pisze.

Warto udać się specjalistów, aby rozwiać swoje wątpliwości.
Powtórzyć wizytę u neurologa i ocenić obecne napięcie mięśniowe.
Psycholog dziecięcy natomiast po dokładnej obserwacji oceni rozwój dziecka, przedyskutuje z Panią niepokojące Panią zachowania, doradzi w kwestii postępowania i wychowania dziecka.

Opisała Pani wiele prawidłowych i naturalnych dla wieku córki zachowań, dlatego proszę być dobrej myśli.