Sposoby leczenia lęku separacyjnego

Jak leczyć lęk separacyjny? Co oprócz psychoterapii? Lęk jest bardzo nasilony i głęboki.

KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

Lęk Zaburzenia lękowe Psychologia Psychoterapia

Mgr Anna Suligowska Psycholog, Gdynia

56 poziom zaufania

Witam Panią
Bardzo nasilony lęk separacyjny u dorosłego może być jednym z objawów np nerwicy albo zaburzeń osobowości. Pyta Pani co jest skuteczne oprócz psychoterapii, ja bym poleciła skorzystanie z psychiatrycznego oddziału dziennego lub z długoterminowej grupy terapeutycznej.
Anna Suligowska

Mgr Joanna Kołodziejczyk Psycholog, Kłodzko

59 poziom zaufania

Witam,
można udać się na konsultację do psychiatry, poszukać terapii grupowej lub grup wsparcia.
Pozdrawiam.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

W jaki sposób można dostać się na dzienny oddział psychiatryczny? – odpowiada Mgr Anna Suligowska
Terapia w zaburzeniach obsesjno-kompulsywnych – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Jak poradzić sobie z uczuciem lęku? – odpowiada Mgr Joanna Kołodziejczyk
Możliwość leczenia despotyzmu – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Poczucie lęku i winy oraz zamknięcie się w domu – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Silny lęk i próby samobójcze – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Zaburzenia osobowości u 30-latki – odpowiada Mgr Anna Suligowska
Sposoby leczenia organicznych zaburzeń osobowości – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Jak można wyleczyć hipochondrię? – odpowiada Lek. Wiesław Łuczkowski
Zaburzenia osobowości i napady lęku panicznego – odpowiada Mgr Sylwia Wiśniewska

artykuły

Zaburzenia lękowo-depresyjne

Jednoznaczna diagnoza zaburzeń psychicznych czasem

Psychoterapia grupowa - na czym polega, rodzaje, zalety, metody terapeutyczne

Psychoterapia grupowa jest alternatywą dla psychot

Leczenie nerwicy - metody, leki przeciwdepresyjne, psychoterapia, domowe sposoby

Zaburzenia lękowe, inaczej nazywane nerwicami, są

Sposoby leczenia lęku i natrętnych myśli

Witam. Mam 26 lat. Jestem mężczyzną. Od wielu lat mam problemy z natrętnymi myślami. Czy jest możliwe, by w końcu znikły? Trudno je opisać w kilku zdaniach. Towarzyszą mi każdego dnia, a najbardziej nasilają się w sytuacjach stresowych. Często są to sytuacje, które obiektywnie nie powinny stwarzać uczucia lęku. Im bardziej chcę by te myśli znikły, tym bardziej intensywnie mi doskwierają. Mam wrażenie, że wpadam w myślowe"błędne koło", którego nie potrafię przerwać. Zaczęło się wiele lat temu od lęku przed chorobą, potem natrętnych myśli było tak wiele, że trudno tu je wszystkie opisywać. Dotyczą różnych spraw - od sensu życia do...możliwości podróży w czasie. Nigdy nie kończą się jakąś konkluzją - przebiegają według określonego wzorca. Są wśród nich myśli tak dziwne, że wstydziłbym się o nich mówić. Nie chcę ich kontynuować, ale mam bardzo ograniczony wpływ na ich przebieg. Kiedy się pojawiają, zawsze niechciane, wywołują u mnie poczucie dezorientacji tak silne, że trudno mi je opisać słowami. Najgorzej jest w sytuacji, kiedy muszę się mobilizować do wykonywania swoich codziennych obowiązków (praca, studia). Wówczas niejako na przekór swoim skłonnościom staram się ukierunkować myśli na to, co muszę robić, ale zawsze wiąże się to z ogromnym stresem, dusznościami, bólem głowy, drżeniem karku itp. Oczywiście nie udaje mi się tych myśli "odpędzić". Mam mętlik w głowie, nad którym nie mogę zapanować. Staram się sobie przetłumaczyć, że nie ma sensu myśleć wbrew sobie, ale to również nie daje rezultatu i również powoduje błędne koło - staram się sobie pomóc metodą, która tylko dalej wpędza mnie w obsesje (samo myślenie o moim problemie stało się obsesją!!!). Przebieg tych wszystkich myśli wyczerpuje mnie psychicznie i odbiera chęć do czegokolwiek. Jestem prawie bez przerwy rozkojarzony i zdenerwowany. Często mam wrażenie, że po prostu nie mogę myśleć. Czuję, że nie dam sobie rady. Chciałbym pozbyć się tych problemów, ale nie wiem jak to zrobić. Prostej metody z pewnością nie ma, ale przecież przyjmuje się, że nerwice są "uleczalne". Co, w takim razie, powinienem zrobić, by odzyskać kontrolę nad swoim umysłem? Co spowodowało moje problemy? Dłuższe trwanie w nich tworzy mur między mną, a światem. Powoduje niską samoocenę, brak wiary w to, że mogę cokolwiek w swoim życiu zmienić. Odrywa mnie od bliskich osób i uniemożliwia tworzenie więzi z innymi ludźmi. Niezwykle mnie unieszczęśliwia. Bardzo proszę o odpowiedź.

MĘŻCZYZNA, 26 LAT ponad rok temu

Neurologia Nerwica natręctw Nerwica

Paulina Witek Psycholog, Warszawa

72 poziom zaufania

Witam.
Mam 26 lat. Jestem mężczyzną. Od wielu lat mam problemy z natrętnymi myślami. Czy jest możliwe, by w końcu znikły? Trudno je opisać w kilku zdaniach. Towarzyszą mi każdego dnia, a najbardziej nasilają się w sytuacjach stresowych. Często są to sytuacje, które obiektywnie nie powinny stwarzać uczucia lęku. Im bardziej chcę by te myśli znikły, tym bardziej intensywnie mi doskwierają. Mam wrażenie, że wpadam w myślowe"błędne koło", którego nie potrafię przerwać.
Zaczęło się wiele lat temu od lęku przed chorobą, potem natrętnych myśli było tak wiele, że trudno tu je wszystkie opisywać. Dotyczą różnych spraw - od sensu życia do...możliwości podróży w czasie. Nigdy nie kończą się jakąś konkluzją - przebiegają według określonego wzorca. Są wśród nich myśli tak dziwne, że wstydziłbym się o nich mówić. Nie chcę ich kontynuować, ale mam bardzo ograniczony wpływ na ich przebieg. Kiedy się pojawiają, zawsze niechciane, wywołują u mnie poczucie dezorientacji tak silne, że trudno mi je opisać słowami. Najgorzej jest w sytuacji, kiedy muszę się mobilizować do wykonywania swoich codziennych obowiązków (praca, studia). Wówczas niejako na przekór swoim skłonnościom staram się ukierunkować myśli na to, co muszę robić, ale zawsze wiąże się to z ogromnym stresem, dusznościami, bólem głowy, drżeniem karku itp. Oczywiście nie udaje mi się tych myśli "odpędzić". Mam mętlik w głowie, nad którym nie mogę zapanować. Staram się sobie przetłumaczyć, że nie ma sensu myśleć wbrew sobie, ale to również nie daje rezultatu i również powoduje błędne koło - staram się sobie pomóc metodą, która tylko dalej wpędza mnie w obsesje (samo myślenie o moim problemie stało się obsesją!!!).
Przebieg tych wszystkich myśli wyczerpuje mnie psychicznie i odbiera chęć do czegokolwiek. Jestem prawie bez przerwy rozkojarzony i zdenerwowany. Często mam wrażenie, że po prostu nie mogę myśleć. Czuję, że nie dam sobie rady.
Chciałbym pozbyć się tych problemów, ale nie wiem jak to zrobić. Prostej metody z pewnością nie ma, ale przecież przyjmuje się, że nerwice są "uleczalne". Co, w takim razie, powinienem zrobić, by odzyskać kontrolę nad swoim umysłem? Co spowodowało moje problemy? Dłuższe trwanie w nich tworzy mur między mną, a światem. Powoduje niską samoocenę, brak wiary w to, że mogę cokolwiek w swoim życiu zmienić. Odrywa mnie od bliskich osób i uniemożliwia tworzenie więzi z innymi ludźmi. Niezwykle mnie unieszczęśliwia.
Bardzo proszę o odpowiedź.

Witam,

Objawy natręctw myślowych są bardzo uciążliwe i mogą bardzo uprzykrzać normalne funkcjonowanie. Trudno jednoznacznie stwierdzić, czy zaburzenia dotyczą wyłącznie zaburzeń nerwicowych. Myślę, że problem zdecydowanie wymaga konsultacji ze specjalistą. Za pomocą Internetu trudno jest postawić diagnozę, a tym bardziej wyleczyć tego rodzaju objawy. Dlatego gorąco Pana namawiam na udanie się na spotkanie z psychiatrą oraz psychologiem.

Na pewno jest możliwa poprawa Pana funkcjonowania, ale wymaga to podjęcia leczenia. Proszę być dobrej myśli i nie zwlekać z wizytą u specjalisty.

Pozdrawiam serdecznie i trzymam za Pana kciuki!

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Nerwica natręctw i sposoby leczenia – odpowiada Mgr Anna Mochnaczewska
Jak się pozbyć takich natrętnych myśli? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Natrętne myśli i lęki – odpowiada Mgr Justyna Lotz-Pawińska
Natrętne myśli w depresji – odpowiada Agnieszka Jamroży
Czy istnieje ryzyko realizacji natrętnych myśli? – odpowiada Mgr Łucja Fitchman
Czy lęk powoduje u mnie natrętne myśli? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak pozbyć się takich natrętnych myśli i lęku? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Jak odróżnić natrętne myśli od samobójczych? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Co mogą znaczyć natrętne myśli w czasie stosunku? – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
Natrętne myśli i wyrządzaniu krzywdy – odpowiada Mgr Magdalena Golicz

artykuły

Obsesja - czym jest, przyczyny, objawy, leczenie

Obsesja to zjawisko psychopatologiczne, objawiając

10 zaskakujących sposobów, żeby zajść w ciążę

Czy ciąża bez stosunku jest możliwa? Większość pow

Long COVID wykańcza go psychicznie. "To piekło, jakbym był poza swoim ciałem"

Jarosław Marciniak od kilku miesięcy walczy z siln

Lek. Wiesław Łuczkowski Neurologia, Wrocław

umów wizytę

Lek. Marta Goschorska Neurolog, Szczecin

umów wizytę

Lek. Maria Grim Neurologia, Katowice

umów wizytę

Lek. Radosław Woźniak Neurologia, Warszawa

umów wizytę

Sposoby leczenia pochwicy

Witam mam 25 lat i jestem kompletnie zalamana tydzien temu dowiedzialam sie ze mam pochwice i ni wiem jak mam zaczac to leczyc i czy jest nadziej ze psychoerapia to wylecze blagam o pomoc

KOBIETA, 26 LAT ponad rok temu

Ginekologia Pochwica Seksuologia

Lek. Jerzy Więznowski Seksuolog, Poznań

83 poziom zaufania

Szczęśliwie w Warszawie są specjaliści.
Proponuję skontaktować się z Pania Ewą Małachowską.
Ma Ona gabinet w stolicy, redaguje też periodyk "Seksuologia Polska".
Pozdrawiam. JW, Poznań.

Mgr Tomasz Brzózka Psycholog, Warszawa

60 poziom zaufania

Witam,
leczenie pochwicy polega na skojarzeniu metod psychoterapeutycznych i ginekologicznych (wprowadzanie dildo o różnej wielkości średnicy zaczynając od najmniejszej wartości), taka metoda jest skojarzona z techniką relaksacyjną - pacjentki poznają swoje ciało, fizyczne doznania związane z utrzymywaniem napiętych mięśni i ich odprężaniem. Oprócz ww. metod korzysta się z terapii partnerskiej oraz farmakoterapii, jeśli pochwica ma podłoże organiczne - zaburzenia hormonalne lub jest efektem innych zaburzeń psychicznych (np. depresji).
Z powodu pochwicy cierpi średnio do 3% kobiet z danej populacji (w Polsce ok. 100 tys.). Pochwica jest uleczalna i to pomimo, że terapia jest długotrwała. Ważne jest też zidentyfikowanie Pani motywacji do leczenia (ciąża, przyjemność ze zbliżeń). Wreszcie warto aby Pani zaczęła współpracę z psychoterapeutą, który ma również doświadczenie w pracy z parami oraz korzystała z leczenia, które może zaproponować ginekolog.