Stany załamania powtarzają się coraz częściej. Czy to depresja?
Witam, mam na imię Adam, mam szesnaście lat i wybieram się do liceum. Od jakiegoś czasu nurtuje mnie pytanie czy cierpię na depresję. Jakiś czas temu czytałem o podstawowych objawach związanych z tą chorobą i większość się zgadza: mam obniżone poczucie własnej wartości, myśli samobójcze, napady histerii i poczucie samotności, do tego jestem bardzo chudy - mierzę 185 cm, a ważę jakieś 68 kilo.
Ostatnio zauważyłem też, że moje dotychczas bogate grono przyjaciół znacznie się zwęża, miewam częste kłótnie z najlepszą przyjaciółką, a co najgorsze kiepsko dogaduję się z rodzicami. Moja prawdziwa mama zmarła gdy miałem zaledwie 4 lata, obecnie mieszkam z ojcem, macochą i przyrodnimi siostrami - nasze kontakty od dawna były zaburzone. Korzystałem już z pomocy psychologa, ale jedyne co zrobił to pogorszył moją sytuację rodzinną. Przyznano mi także kuratora, lecz on też nie wiele wskórał.
Mam wrażenie, że jestem złym i bezwartościowym człowiekiem. Nie mam już nawet pasji. Kiedyś uwielbiałem czytać książki, spotykać się z przyjaciółmi, śmiać się... Nie mówię, że cały czas siedzę pogrążony w degrengoladzie, ale te stany załamania powtarzają się coraz częściej. Bardzo proszę o pomoc.