Witam,
Tego rodzaju trudności i objawy, o których Pani napisała zazwyczaj mają jakiś kontekst. Mogą być związane z jakimś wydarzeniem z historii, aktualnych relacji z rówieśnikami, wynikać ze zmian (może miejsca zamieszkania, szkoły, rozstania z jakąś grupą rówieśników, i innych), przeżywania początków okresu dorastania i wielu innych spraw. Najlepiej jeśli wybierze się Pani z córką do psychologa/psychoterapeuty. Będzie wówczas możliwa rzetelna diagnoza problemu, jego możliwych źródeł i sposobów poradzenia sobie z objawami. Być może także wychowawca klasy, pedagog lub psycholog szkolny coś zauważyli i mają jakiś pomysł na to co się dzieje. Proszę też pamiętać o rozmowach z córką w ciepłej atmosferze.
Pozdrawiam
Karolina Matlak
Objawy które Pani opisuje nie wzięły się znikąd. Ważne by zbadać ich podłoże. Proszę szczerze i spokojnie porozmawiać z córką i postarać się dowiedzieć, co tak bardzo ją w szkole stresuje i czy na jej stan ma może wpływ jakieś przykre wydarzenie. Może też Pani zabrać córkę do psychologa dziecięcego, czasami łatwiej jest się otworzyć przed kimś obcym i opowiedzieć mu o swoich problemach.
Pozdrawiam serdecznie.
Witam Panią. Zwracając uwagę na wiek Pani córki pomyślałem, że znalazła się w pierwszej klasie gimnazjum a to bardzo duża zmiana w życiu dziecka. Być może to wydarzenie stoi za objawami, które Pani opisała. Jeśli szkoła, nowa klasa, nowi nauczyciele to niewiadome i nowe aspekty tej sytuacji, to jest to wystarczające by jej poczucie bezpieczeństwa było naruszone. Ważne będzie wsparcie od Państwa (najbliższego otoczenia) oraz bezpośredni kontakt ze specjalistą. Brak snu, wzmożone bicie serca i inne objawy mogą negatywnie wpłynąć na jej zdrowie. Pozdrawiam Panią
Dzień dobry, zachęcam przede wszystkim do rozmów z córką dotyczących stresu wynikającego z wizyt w szkole. Spodziewam się, że będzie to proces trwający w czasie. Jeżeli sytuacje nie ulegnie poprawie warto skonsultować się z psychologiem pracującym z dziećmi i młodzieżą. Pozdrawiam.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Witam,
w przypadku,gdy zna Pani żródło cierpień dziecka powinna Pani stanowczo stanąc w jego obronie wobec wychowawcy klasy i zażądać zadośćuczynienia/np.publicznego przeproszenia syna,kary dla tamtego itp/.W szkole są ponadto pedagodzy,jest wreszcie sąd,który powołuje biegłych,świadków itp.Piszę o wszystkich mozliwościach do wykorzystanioa,gdyż nie wolno Pani,pozbawić syna opieki w takiej chwili.Jest to Pani zadanie rodzicielskie.I nawet,jeżeli się okaże,że to syn go zaczepia,to nie będzie Pani żyła w poczuciu krzywdy dziecka w inaczej spojrzy na problem.
Prosze zacząc od zgłoszenia wychowawcy.
Pozdrawiam
Witam. Ból brzucha to najczęstszy objaw stresu u dzieci, myślę że ma Pani rację w swoich przypuszczeniach. Proszę się nie poddawać i być rodzicem "upierdliwym", powiedzieć o wszystkim wychowawczyni i dyrekcji i żądać rozwiązania, upierać się przy rozmowie z rodzicami przy kolejnych epizodach przemocy wobec Pani syna. Zawsze może Pani zagrozić wezwaniem policji, to często rodziców takiego łobuza otrzeźwia. Z drugiej strony, dziecko które bije inne dzieci może być ofiarą przemocy domowej, więc trzeba być tu bardzo ostrożnym. Państwa obowiązkiem jest dbać o własne dziecko a obowiązkiem dyrekcji i nauczycieli jest zapewnić mu bezpieczeństwo na terenie szkoły. Proszę rozważyć pomysł zapisania syna na jakieś sporty walki, np. aikido, żeby się umiał obronić. Pozdrawiam i życzę powodzenia!
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Brak asystenta, strach przed nieznanym, niechęć ze
Zwolnienie lekarskie (L4) to dokument potwierdzają
Grypa w natarciu. To już nie pojedyncze przypadki,
Dzień dobry,
Proszę udać się do PSYCHOTERAPEUTY i podjąć leczenie.
Pomoc może Pani uzyskać w ramach NFZ lub prywatnie.
Leki lekami, ale sądzę, że potrzebuje Pani także pomocy psychoterapeuty. Taka pomoc może się okazać szczególnie przydatna. Osobiście jestem zdania, że powinno się realizować w życiu swoje - a nie cudze - pasje, dlatego rozumiem, że trudno jest studiować coś wbrew sobie. Proszę umówić się do specjalisty i zastanowić razem nad różnymi opcjami znalezienia wyjścia z sytuacji. Być może dobrym pomysłem byłaby w Pani przypadku terapia rodzinna?
Pozdrawiam i życzę powodzenia!
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Psycholog to osoba posiadająca odpowiednie wykszta
- Co niedzielę wstaję ok. 4 rano i jadę na gie
Czy ciąża bez stosunku jest możliwa? Większość pow
