Witam. Może zechciałaby się otworzyć przed psychologiem bądź psychoterapeutą. Ważne żeby jej nie zostawiać, zeby czuła rodzicielską miłość.
Magdalena Brabec
Witam,
jeżeli martwi się Pani stanem córki może warto udać się z nią do psychologa lub psychoterapeuty.
Pozdrawiam.
Witam Panią serdecznie. Z jednej strony nie dziwi nastolatka, która dojrzewa i przeżywa wiele różnych dylematów. Na pewno taka osoba ma prawo nagle się zmienić i zamknąć w sobie. Pani jednak widzi ją codziennie i bardzo dobrze zna. Rozumiem, że z Pani rozmów z córką wynika, że jednak stało się coś poważnego. Radziłabym więc udać się z nią do doświadczonego psychologa - psychoterapeuty. Myślę, że dobrze by było udać się nawet na terapię rodzinną, żeby córka nie miała poczucia, że tylko ona powinna pracować. Celem takiej pracy nie musi być dowiedzenie się co konkretnie się wydarzyło (bo tego córka może nie powie nigdy), ale praca nad wzajemnym zaufaniem w rodzinie i szczerą komunikacją. Bardzo ważne jest bowiem to, dlaczego córka się od Państwa odsunęła i nie chce nic powiedzieć, nie szuka u Państwa pomocy. Bardzo dobrze, że się Pani o nią troszczy i pyta, nie można jej zostawić samej. Proszę rozpocząć pracę terapeutyczną. Małgorzata Danielewicz
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
W grudniu skończy 52 lata. Wygląda o wiele starzej
Niedaleko pada jabłko od jabłoni Jaka matka, taka
45-letnia Kasia Królikowska z Inowrocławia w 2017
