Droga Pani - Państwa problem zdecydowanie wychodzi poza możliwości porady online. Pani córka była u specjalistów - oni mogli przeprowadzić wstępny wywiad kliniczny, poznać problem i na tej podstawie orzekli, iż niezbędna jest hospitalizacja. Skoro tak - doradzam, aby nie uciekała Pani od tej decyzji, gdyż może to ponieść za sobą dramatyczne skutki. Państwa córka bowiem przejawia- z tego, co Pani pisze - zachowania i myśli destrukcyjne i autodestrukcyjne, które nieleczone mogą doprowadzić do rzeczywistych prób samobójczych lub też innych ataków agresji, które mogą skończyć się poważnie. Zatem jedyne co mogę doradzić to iść za zdaniem specjalistów, u których Pani była i zawieźć córkę na leczenie. Być może w całej sytuacji będzie Pani potrzebowała również wsparcia - takowe może Pani uzyskać na spotkaniu z psychologiem w Centrum Zdrowia Psychicznego. Pozdrawiam.
Dzień dobry,
3-6 tygodniu jest normalnym czasem pobytu pacjenta w szpitalu psychiatrycznym, aby zachowanie pacjenta się ustabilizowało i aby był czas na odpowiednie dobranie leków. Wbrew wielu opiniom, w szpitalu psychiatrycznym nie dzieje się nic strasznego i często sami pacjenci po powrocie (nawet skierowani przymusowo) mówią, że im to bardzo pomogło i odczuwają ulgę. W tym wypadku najważniejsze jest życie i zdrowie Pani córki, więc jeżeli szpital ma ochronić ją przed odebraniem sobie życia, to moim zdaniem nie ma co się zastanawiać. Jeśli lekarz psychiatra uznał, że hospitalizacja jest niezbędna, to musiał mieć ku temu ważne powody. Sam szpital nie rozwiąże jednak problemu. Jeśli córce zostaną przepisane leki, proszę sprawdzać czy je zażywa i zwracać szczególną uwagę czy ich gdzieś nie "magazynuje". Po powrocie ze szpitala zalecałbym także psychoterapię. To w połączeniu w odpowiednimi lekami daje dopiero realna szansą na wyzdrowienie Pani córki.
Dzień dobry, jeżeli lekarz psychiatra uznał, że hospitalizacja jest konieczna to zalecam zastosowanie się do tych wytycznych. Pobyt i dłuższa obserwacja w szpitalu pomoże lepiej zdiagnozować stan pani córki. Ważny jest również wymiar wychowawczy tej sytuacji, pani córka musi sobie zdawać sprawę, że konsekwencją awantur i grożenia samobójstwem jest pobyt w szpitalu (i to nie za karę ale z troski o nią i powagi sytuacji). Po wyjściu ze szpitala proszę rozpocząć pracę terapeutyczną z córką. Pozdrawiam.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Ile minimum powinien trwać pobyt w szpitalu osoby po nieudanej próbie samobójczej? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Myśli samobójcze a szpital psychiatryczny – odpowiada Prof. dr hab. n. med. Iwona Małgorzata Kłoszewska
- Czy dziecko powinno być leczone w szpitalu psychiatrycznym? – odpowiada Specjalista Medycyny Naturalnej - Naturoterapeuta Mariusz Bek
- Urojenia po próbach samobójczych – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Bulimia i silne myśli samobójcze a przymusowe leczenie w szpitalu psychiatrycznym – odpowiada Lek. Małgorzata Horbaczewska
- Myśli i próby samobójcze na oddziale psychiatrycznym – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Chorowanie na depresję i myśli samobójcze – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Agresja i myśli samobójcze u 27-latka – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Gdzie mogę szybko się zgłosić z bratem,który daje sygnały myśli samobójczych? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
- Myśli i głosy u 33-letniej kobiety – odpowiada Dr Małgorzata Mazurek
artykuły
Nie chcą problemu na święta. "Oddziały są całkowicie zapchane"
"Świąteczne babki" mogą się kojarzyć z wypiekami,
Anita waży prawie 300 kg. Przykre, co słyszy od lekarzy
30-latka od dziecka choruje na otyłość, jednak w o
Smutna prawda o SORach: Przekroczenie granicy godności
W maju dziennikarka Magdalena Rigamonti opisała na