Dla dziewczynki to na pewno duża i trudna zmiana. Nie wiem, co sama mówi o tym, jak to przeżywa. Może brakuje jej kontaktu z biologicznym ojcem, może Pani partner robi coś, co ją stresuje, a może po prostu wyobraża sobie coś przykrego na jego temat. Proponuję dać córce dużo przestrzeni do wyrażenia tego, jak się z tym czuje, tak żeby mogła powiedzieć o wszystkich swoich obawach, tym z czym jest jej trudno. Radzę unikać pocieszania w rodzaju: Przecież nic się nie dzieje, tak już musi być, będzie dobrze. Lepiej sprawdzają się otwarte pytania - Czego się boisz, co ci nie pasuje, czego ci brakuje. Jeżeli sytuacja się będzie utrzymywać, warto wybrać się razem z córką do psychologa.
Witam, Uważam,że powinna Pani pójść z córką do psychologa. Obecność nowego partnera matki w domu rodzinnym to często bardzo trudna sytuacja dla dorastającej dziewczynki.Jej płacz w związku z koniecznością pozostania z partnerem samej jest niepokojący, jest sygnałem, że dzieje się coś złego, albo w realności albo w świecie psychicznym dziecka. Dobra matka powinna się tym poważnie zainteresować.Pozdrawiam
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Małgorzata Szok-Ciechacka miała rok, gdy przestała
Padaczka lekooporna i głęboki autyzm nie pozwalają
Pięciolatek, który podczas ataku złości demoluje m
