Dlaczego czuję nienawiść do tych dzieci?

witam.Od paru miesięcy żyje z dużo starszym(14LAT) od siebie mężczyzna z dwójką dzieci(8i12)zostali sami bo matka odeszła do innego faceta.na początku było dobrze teraz jest coraz gorzej . Zamieniłam się w kurę domowa wszyscy traktują mnie jak służąca wykorzystując moja dobroć.siedzę z tymi dziećmi sama w domu bo partner pracuje po 12h zaczynam czuć nienawiść do tych dzieci jeszcze dręczy mnie ich matka która chce wrócić i je buntuje.kocham partnera ale nie mogę juz tak żyć . proszę o pomoc

KOBIETA, 24 LAT ponad rok temu

Terapia rodzinna Trudności w komunikacji par Psychoterapia rodzinna Psychologia

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Dzień Dobry Pani,

Tak, jak Pani napisała, oczekiwania względem Pani zaczęły być ponad Pani możliwości i z tego wnioskuję, że nie ma Pani wsparcia w partnerze.

Została Pani "obdarzona" ogromną odpowiedzialnością przez ojca i matkę dzieci.
Domniemywam, że wyraziła Pani na to akceptację, nie będąc świadomą odpowiedzialności i wysiłku.

W tej sytuacji proponuję rozmowę z partnerem, szczerą, spokojną i nie oceniającą - poza domem.
Proszę powiedzieć, jak się Pani czuje i że trzeba wprowadzić zmiany, bo Pani się na to nie godzi.
Wspólnie powinniście Państwo się zastanowić, co i jak zmienić.

Dodatkowo, proszę zadbać o siebie, czyli zachęcam Panią do kontaktu z psychologiem, żeby mogła Pani przyjrzeć się tej sytuacji, w której się Pani znalazła i znaleźć dla siebie optymalne decyzje.

Życzę Pani dobrych dla Pani wyborów,
Irena Mielnik-Madej

mgr Agnieszka Dymska Psychologia, Pruszków

60 poziom zaufania

Szanowna Pani,
rozumiem, że kocha Pani swojego partnera i chciałaby być szczęśliwa u jego boku.
Musi mieć jednak Pani świadomość, że wiążąc się z nim, związała się też z jego dziećmi. Ta sytuacja jest nowa dla Was wszystkich i wciąż jesteście na etapie poznawania się, określania ról w tej nowej rodzinie.
Pisze Pani, że czuje się jak kura domowa i wszyscy Panią wykorzystują. Dlaczego tak się dzieje? Czemu czuje się Pani wykorzystywana?
Powinna się Pani zastanowić nad tym, jak wyobraża sobie przyszłość z partnerem, jak chciałaby być traktowana przez partnera i kim być dla jego dzieci.
Początkowy stan zakochania powoduje myślenie, że "miłość wszystko zwycięży", że nie dostrzegamy obiektywnych trudności w związku. Jednak aby on przetrwał należy rozmawiać o swoich uczuciach, obawach, tym co frustruje z partnerem i wspólnie szukać rozwiązań.
"Docieranie się" w rodzinie patchworkowej to długotrwały proces.
Może kilka spotkań spotkań z psychoterapeutą pomogłoby uporządkować Pani myśli i uczucia ?

Pozdrawiam,

Agnieszka Dymska

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Związek z mężczyzną posiadającym dziecko – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
Dlaczego czuję się obco w mieszkaniu z partnerem? – odpowiada Mgr Adam Horak
Nienawiść do siostry – odpowiada Mgr Anna Suligowska
Dlaczego dziecko nie akceptuje nowej partnerki ojca? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Czy walczyć o związek, gdzie mężczyzna ma wątpliwości dotyczące swoich uczuć? – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
Jak radzić sobie z opieką nad dzieckiem? – odpowiada Mgr Joanna Szlasa
Brak akceptacji partnera przez mamę – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Jak zachęcić partnera do współżycia? – odpowiada Mgr Edyta Kołodziej-Szmid
Związek z partnerem, który ma dziecko – odpowiada Mgr Agnieszka Glica
Partner nie dokłada się do rachunków – odpowiada Mgr Magdalena Golicz

artykuły

Jak żyć z alkoholikiem?

Jak żyć z alkoholikiem? Jak sobie radzić z chorobą

Niedługo miała brać ślub. 24-latka nie żyje, bo pomyliła łyżeczki

To miał być szczęśliwy wyjazd dwojga młodych, zako

Jak przetrwać z niemowlakiem?

Przyjście na świat dziecka to wielkie wydarzenie w

Dlaczego odczuwam nienawiść?

Znikąd czuję głęboką nienawiść do wszystkich i samego siebie. Nie pamiętam kiedy to się zaczęło, dzieciństwo miałem....dziwne, typowy scenariusz, ojciec alkoholik, po czasie zostawia matkę i mnie (byłem jeszcze małym dzieckiem), ona znajduje sobie nowego, przeprowadza się do niego i wszystko jest okej a potem muszę patrzeć jak krzyczy na moją matkę i podnosi na nią ręce. Wiele razy przeprowadzaliśmy się do Włoch i z powrotem przez co miałem trudności ze zdobywaniem przyjaciół. W końcu po jakimś czasie wróciłem do polski, do starych znajomych i wszystko było dobrze...do czasu. W wieku ok. 12 lat zacząłem odczuwać, że nachodzi mnie depresja, wszystkie symptomy się zgadzały, potrafiłem leżeć w łóżku całymi dniami, nie myć się przez 2 tygodnie, nie jeść i nie pić dlatego, że strasznie mi się nie chciało, miałem myśli samobójcze, odczuwałem wielki smutek a moja wyobraźnia zaczynała żyć własnym życiem i pokazywała mi różne nieprzyjemne obrazy (tak jest do dzisiaj, z wyjątkiem, że piję więcej wody i trochę więcej jem). Jakiś czas póżniej zaczęło się moje zachowanie. Od tamtej chwili do dziś czuję ogromną nienawiść do ludzi, dziwniejsze dla mnie natomiast jest to, że potrafię zachowywać się i myśleć zdrowo a dosłownie sekundę później moje myśli stają się mroczne i nie umiem ich powstrzymać, na przykład gdy czasami idę ulicą i widzę losową osobę, nieważne czy dorosły, kobieta, dziecko, czy rodzina, z sekundy na sekundę czuje lekkie ciepło i myślę sobie jak bym chciał żeby ta osoba zginęła w drastyczny sposób, wyzywam ją w swojej głowię i patrzę się dziwnie wzrokiem pełnym cynizmu, nienawiści, chcę wtedy widzieć jak ta osoba cierpi. Mam tak przez chwilę po czym nagle to ustaje. Zaczynam tak jakby kłócić się z innym mną aby przestał. Czasami jest natomiast tak, że staję się zimny, ignorancki, odpowiadam w cyniczny sposób i dziwnie patrzę się na osobę, czuję, że ten wzrok jest nieprzyjemny i że nie należy do mnie. To coś występuje u mnie w różnych kombinacjach. Prócz tego zdrowego mnie oraz tych toksycznych osobowości, rzadko występują inne, nieco pozytywniejsze kombinacje, tylko nienawiść do gatunku ludzkiego zostaje. To tak jakby mieszkały we mnie inne osoby które kłócą się o pierwsze miejsce. Często zachowuję się tak i myślę w ten sposób również wobec siebie. Nie raz zdarzało się, że manipulowałem ludźmi. Dodam jeszcze, że mam znajomych, ale mimo, że czasami dobrze się z nimi bawię, koniec końców ich nienawidzę, gardzę nimi. Czuje głębokie obrzydzenie do otwierania się przed kimkolwiek, a gdy się to zdarza, 90% z tego to kłamstwa. To samo gdy inni się zwierzają, wykręcam się wtedy jakby chodziło po mnie stado pająków i ogólnie jest to dziwne uczucie. Parę innych rzeczy takich jak pożądanie, czułość, też powodują u mnie, obrzydzenie. Do zwierząt czuję bardziej pozytywne, czasem nawet bardzo pozytywne emocje, lecz zacząłem zauważać, że wobec swoich zwierząt też zaczynałem zachowywać się sadystycznie więc postanowiłem, że nie będę się do nich zbliżał. Na początku myślałem, że czynnikiem który to powoduje jest po prostu widok kogokolwiek ale zdarza się to nawet gdy jestem sam. Jestem w stanie poczuć spokój tylko kilometry od żywej istoty, na łonie natury, i gdy już zdobędę się na siły by wyjść z domu to zawsze idę gdzieś daleko żeby móc to jakoś zminimalizować, odpocząć od moich niezdrowych myśli, emocji, wyobraźni. Niestety i wtedy mam nawroty tego..czegoś ale znacznie rzadziej.

MĘŻCZYZNA, 19 LAT ponad rok temu

Depresja Uzależnienie od alkoholu Psychiatria Myśli samobójcze Dziecko Emocje

Psychologia

35 poziom zaufania

Dzień dobry

Proszę zgłosić się do psychologa,psychoterapeuty, pomoże to Panu w poradzeniu sobie z aktualnymi trudnościami, lepiej zrozumie Pan przyczyny odczuwanej złości.

Pozdrawiam
Kamila Jakubowska

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Dlaczego nie odczuwam podniecenia seksualnego? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
Boję się nawet myśleć, że mogłoby się to pogorszyć – odpowiada Redakcja abcZdrowie
Dlaczego kłucę się z mężem? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
Dlaczego nie mam żadnych uczuć? – odpowiada Mgr Magdalena Boniuk
Dlaczego odczuwam to zatykanie w sercu? – odpowiada Specjalista Medycyny Naturalnej - Naturoterapeuta Mariusz Bek
Odczuwanie nienawiści do własnej osoby – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Poczucie mętliku i chaosu w głowie – odpowiada Agnieszka Jamroży
Dlaczego co kilka/kilkanaście sekund czuję dym papierosowy? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
Dlaczego w ułamku sekundy dostaje zaćmienia? – odpowiada Lek. Dorota Kinga Stepczenko-Jach
Dlaczego odczuwam skrajne emocje? – odpowiada Mgr Bożena Waluś

artykuły

Monika usłyszała tragiczną diagnozę. Pierwszym objawem było drętwienie nogi

- Są dni, kiedy żyję, jakby nigdy nic się nie

Koronawirus. Przeszli COVID-19, dziś walczą z powikłaniami. Jak choroba zmieniła ich życie?

Nawet ci, którzy przeszli zakażenie koronawiusem ł

Brak smaku i węchu - jeden z głównych objawów koronawirusa. Jak radzą sobie osoby, które utraciły te zmysły?

"Nie byłem w stanie rozróżnić tego, co jadłem". "J

Lek. Wiesław Łuczkowski Neurologia, Wrocław

umów wizytę

Lek. Jolanta Charewicz Psychiatria, Warszawa

umów wizytę

Michał Morąg Psychiatria, Warszawa

umów wizytę

Dr n. med. Tomasz Kucmin Psychiatria, Lublin

umów wizytę

Dlaczego nie czuję teraz ruchów dziecka?

Witam, około tygodnia temu pojechałam na izbę przyjęć, ponieważ czułam ciągły ból w krzyżu dość mocny, ból podbrzusza też występował, ale słabszy, a co najgorsze nie czułam ruchów dziecka. Pierwsze ruchy poczułam w 17 tygodniu, a w 18 już nie czułam tylko ból krzyża to mnie niepokoiło. W trakcie badania okazało się że dziecko żyje serduszko bije, ale lekarz powiedział mi że długość szyjki wynosi 2,3 cm i dziecko ma 15 dkg.

Po świętach 3 dni temu poszłam do swojego prowadzącego lekarza i powiedział że jest ok, bóle krzyża są spowodowane ciążeniem brzucha a odnośnie szyjki z tego co widzę na zdjęciu z USG jest napisane length 4,51 cm nie wiem czy to oznacza długość szyjki. A czy waga dziecka w 19 tygodniu ciąży nie jest za mała a długość ciała 15 cm? Brzuch w porównaniu do wcześniejszej ciąży jest bardzo mały, jakbym się tylko dobrze najadła i tyle. Krzyże nadal bardzo mnie bolą i czuję ból w podbrzuszu nadal są bardzo słabe a czasami w ogóle nie odczuwalne ruchy dziecka. W końcu jaką mam tą długość szyjki i co powinnam robić? Czy ona naprawdę się skraca czy jest krótka a te ruchy dziecka nie odczuwalne? Jestem zrozpaczona. Proszę o odpowiedź.

KOBIETA, 26 LAT ponad rok temu

Ginekologia Ciąża Rozwój płodu

Lek. Aneta Zwierzchowska

83 poziom zaufania

Witam! W 19. tygodniu ma Pani prawo nie czuć jeszcze intensywnych, częstych ruchów płodu. Prawidłowo długość szyjki nie powinna być mniejsza niż 25 mm, natomiast ryzyko porodu przedwczesnego wzrasta znacznie, gdy wynosi ona mniej niż 15 mm. Length znaczy długość, ale nie wiem, co oznaczono w ten sposób na zdjęciu, które Pani trzymała. Powinna Pani poprosić teraz swojego lekarza prowadzącego o kontrolę długości szyjki w badaniu USG, tak aby ustalić ostatecznie, czy szyjka jest zbyt krótka czy nie. Jeśli odpowiedź będzie twierdząca, lekarz zaproponuje Pani dalsze postępowanie - założenie pessara położniczego i stosowanie progesteronu dopochwowo. Do tego czasu radzę przyjmować No-Spę doraźnie, wtedy gdy czuje Pani bóle. Natomiast szacowana masa płodu na tym etapie ciąży ma znikome znaczenie, nie ma sensu się tym przejmować. Najważniejsze, że stwierdzono prawidłową czynność serca i nieobecność objawów wskazujących na odklejanie łożyska. Niedługo czeka też Panią USG połówkowe, podczas którego oceniona zostanie anatomia płodu i mam nadzieję ostatecznie się Pani uspokoi. Pozdrawiam serdecznie!