Witam serdecznie!
Sytuacja jest rzeczywiście dość skomplikowana. Napisała Pani, że rozstała się Pani z partnerem, ale próbujecie się ze sobą pogodzić i spotykacie się. Nie wiem, co było przyczyną Państwa rozstania. Dlaczego postanowiliście się rozstać? Czy warto dawać drugą szansę partnerowi, skoro zawiódł Pani zaufanie? Czy czuje się Pani kochana przez partnera? Czy warto odbudowywać ten związek? Warto, by zastanowiła się Pani nad tymi pytaniami. Jaki jest powód, dla którego Pani matka nie akceptuje Pani partnera? Nie lubi go bez żadnej wyraźniej przyczyny, bo nie przypadł jej do gustu, a może źle Panią traktuje i po prostu mama obawia się o Panią i Pani przyszłość u boku tego mężczyzny? Wiem, że czuje się Pani niekomfortowo w zaistniałej sytuacji, kiedy matka grozi Pani, że wyrzuci Panią z domu, kiedy będzie się Pani spotykała z partnerem. To jest szantaż emocjonalny, rodzaj przemocy psychicznej, dlatego nie dziwię się, że pojawia się u Pani złość, bunt, frustracja. Nie musi Pani tego znosić. Ma Pani prawo do szacunku i godności. Z drugiej strony, jest Pani pełnoletnia i może podjąć pracę, by uniezależnić się finansowo od rodziców. Nie wiem, jak wygląda Pani aktualna sytuacja życiowa – co Pani robi? Uczy się, studiuje, pracuje zawodowo, poszukuje pracy? Ma Pani prawo do własnych wyborów życiowych, nawet jeśli one wydają się błędne Pani rodzicom, ale zachęcam też do refleksji i próby obiektywnej oceny związku z partnerem. Może obawy Pani mamy nie są bezpodstawne? Może zaślepiła Panią miłość do partnera i nie dostrzega Pani jego wad, tego, że źle Panią traktuje? Co na temat Państwa związku myślą Pani znajomi, przyjaciele? Jak oceniają Wasz związek? Czy Pani czuje się szczęśliwa u boku swojego partnera? Darzy Panią szacunkiem? To są bardzo ważne pytania, na które warto poszukać uczciwej odpowiedzi.
Pozdrawiam i życzę owocnej refleksji!
witaj
trochę to tak jakby Twoja mama bała się że Twojego wiązania się z mężczyznami. Rozumiem że Pani jest na utrzymaniu rodziców czyli nie ma w tym momencie możliwości wyprowadzki, ale może jest szansa na rozmowę z mamą. Zawsze jak taka rozmowa nie uda się w domu, można skorzystać z spotkania rodzinnego w gabinecie, gdzie wspólnie z terapeutą zarówno Pani jak i mama będą szukać rozwiązań
pozdrawiam
a.s
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
W końcu wasze maleństwo pojawiło się na świecie, t
Depresja po porodzie nie jest powodem ani do wstyd
"Nie lekceważymy tych, którzy domagają się prawa d
