Proszę Pani,
najlepiej byłoby zaproponować partnerowi wspólną wizytę u terapeuty par.Jest możliwe,że męzczyzna będzie powielał wzorce wyniesione z domu i zachowywał się jak jego ojciec wobec matki/nie wiemy jak,ani dlaczego/.Tak więc partner nie tyle boi się powtórzyć zły scenariusz,ile boi się np."spacyfikowania w domu"-które nieświadomie wprowadza też Pani w jakiejś części i dlatego wywołuje reakcję obawy u mężczyzny.W psychoterapii ma więc i Pani szansę pozania własnych wpływów na sytuację i podjęcia pracy nad ich likwidacją.Od samego "przemyślenia"nasili się wyłacznie nieufność.
Pozdrawiam i zachęcam.
odpowiedź na portalu niewiele pomoże,polecam konsultacje u DOŚWIADCZONEGO TERAPEUTY.pozdrawiam serdecznie Violetta Ruksza
Witam Panią. Jest Pani w trudnej sytuacji. Domyślam się, że "zainwestowała" Pani emocjonalnie w ten związek. Jednak nastąpił w nim zwrot po tym, co Pani partner zakomunikował. Może jednak nie jest Pani zdana na skrajne rozwiązania? Jedno z nich zakłada, że będzie Pani odbudowywać tę relację za Was oboje. Oznacza to duży wysiłek i odpowiedzialność za dwoje. Drugie oznacza zakończenie związku i zapomnienie. Może rozwiązaniem pośrednim jest szczera rozmowa (o równym podziale odpowiedzialności za losy Waszego związku), zamieszkanie osobno, ewentualny bezpośredni kontakt z psychologiem. Jeśli Pani partner niesie jakiś bagaż doświadczeń z domu rodzinnego może powinien nad nim popracować z psychologiem. Jakikolwiek z tych pomysłów weźmie Pani pod uwagę warto nadać mu konkretne ramy czasowe. Pozdrawiam Panią
http://piotrantoniak.pl/
Wyobrażam sobie jak jest Pani ciężko w tej sytuacji. Warto porozmawiać szczerze z partnerem i zastanowić się wspólnie jakie są jego oczekiwania i skąd biorą się wątpliwości. Jeżeli wpływ na nie ma sytuacja między jego rodzicami, to dobrze by było gdyby partner skonsultował się z psychologiem/psychoterapeutą i z nim omówił swoje odczucia. Mogą się Państwo również razem wybrać na terapię par. Warunkiem takich spotkań jest motywacja partnera do konsultacji ze specjalistą. Na siłę nie będzie ona miała sensu.
Proszę też w tej całej sytuacji zadbać o siebie, dlatego gdyby partner nie chciał udać się po pomoc, a Pani zostałaby z trudnymi emocjami i myślami, również może Pani skorzystać ze wsparcia psychologa.
Pozdrawiam serdecznie
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Związek z mężczyzną o 12 lat starszym – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Wątpliwości dotyczące związku – odpowiada mgr Adam Zajączkowski
- Czy o ten związek jeszcze walczyć? – odpowiada Mgr Marta Widera-Kędryna
- Wątpliwości przed ślubem u partnera – odpowiada Mgr Zuzanna Starczewska
- Czy powinnam walczyć o stary związek? – odpowiada Mgr Edyta Szafran
- Uczucie zagubienia i wątpliwości dotyczące związku – odpowiada Mgr Małgorzata Janusek
- Wahania nastroju i wątpliwości dotyczące związku – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
- Wątpliwości dotyczące miłości w związku – odpowiada Mgr Rafał Czarny
- Związek z mężczyzną w separacji – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
- Niepewność dotycząca uczuć do drugiej osoby – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
artykuły
Polki nie dbają o swoje zdrowie intymne. Częściej chodzą do stomatologa niż do ginekologa
Strefy intymnej nie widać. Nie dbamy więc o nią ta
Rozwój związku a psychoterapia par
Związek dwojga ludzi nie jest statyczną budowlą, p
"Nie jestem zaklinaczem dzieci. Jestem psychologiem. Uczę, jak wychowywać" - rozmowa z Michałem Kędzierskim
Pięciolatek, który podczas ataku złości demoluje m