Witam serdecznie,
Współczuję Panu sytuacji, z którą w tej chwili się Pan mierzy, to bolesny proces. Przeżywanie trudności emocjonalnych po rozstaniu, zwłaszcza kiedy w grę wchodzą tak ważne relacje jak była partnerka i wspólne dziecko, jest zupełnie naturalne i zrozumiałe. Tęsknota za bliskością, której Pan doświadczał, oraz pragnienie utrzymania zaufanej relacji ze swoją byłą partnerką świadczy o głębokich więziach, jakie powstały.
Odczuwane problemy ze snem, zmiany nastroju oraz reakcje emocjonalne, o których Pan wspomina, mogą być odpowiedzią na stres emocjonalny i nieprzetworzone uczucia związane z tą życiową zmianą. Stan, o którym Pan pisze, może być oznaką adaptacyjnego zaburzenia emocjonalnego, co jest normalną reakcją na trudne, stresujące okoliczności. Przeżywanie rozstania z życiowym partnerem bywa porównywane do procesu żałoby, którego przejście, wraz ze zmieniającymi się fazami, jest konieczne, aby wrócić do pełni sił psychicznych.
Ważne jest, aby w takiej sytuacji nie pozostawał Pan sam ze swoimi myślami i emocjami. Proszę rozważyć skorzystanie z wsparcia psychologicznego lub psychoterapeutycznego – to może być dla Pana bardzo pomocne w przepracowaniu doświadczeń, uczuć związanych z rozstaniem oraz w znalezieniu nowych, zdrowych sposobów radzenia sobie z trudnościami. Psychoterapeuta może również pomóc w znalezieniu sposobów na budowanie relacji z byłą partnerką, opartej na wzajemnym szacunku i zaufaniu, co jest szczególnie ważne w kontekście wspólnego rodzicielstwa.
Proszę pamiętać, że szukanie pomocy w trudnych chwilach życiowych jest znakiem siły, a nie słabości. Praca nad sobą i swoimi emocjami to inwestycja w lepsze jutro dla siebie i dla swojego synka. Mimo że jest trudno, niech wspiera Pana myśl, że on Pana potrzebuje. Nie ma na świecie innej osoby, która będzie dla niego tak ważna i potrzebna jak Pan w budowaniu jego poczucia wartości jako człowieka i mężczyzny.
Oprócz wsparcia specjalistycznego, ważne jest dla Pana łagodność dla siebie w trudniejszych chwilach i znalezienie dla siebie czasu na regenerację, na przykład poprzez aktywność fizyczną, hobby czy spotkania z przyjaciółmi - to może przynieść ulgę i poprawić nastrój, choćby krótkotrwale. Z czasem chwile te będą się wydłużać.
Proponuję też przeczytać kilka wskazówek w artykułach poniżej:
• https://relacje.abczdrowie.pl/jak-przetrwac-rozstanie/6955875588205056a
• https://portal.abczdrowie.pl/rozstanie-poczatek-drogi
• https://portal.abczdrowie.pl/specjalisci-podpowiadaja-jak-dojsc-do-siebie-po-rozstaniu
Życzę Panu siły i odwagi w podejmowaniu kroków ku lepszemu samopoczuciu i mam nadzieję, że sytuacja wkrótce się poprawi.
Przypominamy, że udzielane informacje stanowią jedynie informację poglądową. W celu uzyskania diagnozy oraz zaplanowania leczenia, prosimy o zasięgnięcie osobistej porady lekarskiej.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Dlaczego dziewczyna mnie unika po rozstaniu? – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Czy to normalne, że moja partnerka odwiedziła byłego chłopaka, aby pocieszyć go po pogrzebie matki? – odpowiada Mgr Małgorzata Markowska
- Jak pomóc partnerowi pozbierać się po porzednim związku? – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Konflikt i zazdrość w związku – odpowiada Mgr Anna Ręklewska
- Problem ze wzwodem po rozstaniu z dziewczyną – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Tęsknota za chłopakiem, z którym nie jestem od 1,5 roku – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Rozpad związku po 4 latach – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Jak poradzić sobie z zazdrością o byłego partnera? – odpowiada Mgr Anna Szyda
- Jak żyć po rozstaniu z partnerem po 18 latach wspólnego życia? – odpowiada Mgr Piotr Jan Antoniak
- Jak radzić sobie ze zdradą w związku? – odpowiada Mgr Bożena Waluś