Dzień dobry,
podjęcie decyzji o urlopie macierzyńskim czy wychowawczym to indywidualna sprawa każdego rodzica, każdej mamy. Rozumiem, że w tej chwili jest Pani w ciąży i oczekuje Pani na jej rozwiązanie. Zapewne cieżko jest podjąć już teraz decyzję o tym, jak długo po urodzeniu dziecka pozostanie Pani w domu. Partner i rodzina mogą z własnej perspektywy bądź przez pryzmat doświadczeń swoich czy innych doradzać i proponować różne rozwiązania. Myślę jednak, że po urodzeniu dziecka sama Pani poczuje ten moment, w którym będzie chciała Pani wrócić do pracy, może będzie to pół roku, może rok, albo dwa. Zależy to od indywidualnych preferencji. Warto jednak w takim przypadku zadbać nie tylko o potrzeby dziecka, ale również o swoje potrzeby. Ważne też, aby dać sobie prawo do tego, że oprócz bycia matką jest Pani także kobietą, która chce się realizować zawodowo. Wielu matkom udaje się godzić macierzyństwo z pracą zawodową. Na pewno jest to wymagające, ale realne do wykonania.
Pozdrawiam.
Opieka nad dzieckiem może być wyzwaniem, dobrze jest jednak być dobrej myśli. Warto także decyzje związane z powrotem do pracy uzależnić zarówno od swoich potrzeb, potrzeb swojej rodziny (głównie Maluszka, który się urodzi), a także sytuacji w jakiej będziecie, gdy będzie Pani tą decyzję podejmować. Można dać sobie czas i -mając wstępny plan- elastycznie i adekwatnie dostosowywać się do tego, co będzie w danym czasie potrzebne. Ostatecznie to Państwo jako rodzice i partnerzy będziecie podejmować decyzje, jak najlepiej zająć się dzieckiem i co będzie najpotrzebniejsze dla Waszego związku i rodziny.
Jeśli nacisk ze strony rodziny jest duży, a Pani czuje trudności w postawieniu granic czy nie czuje Pani jedności z partnerem- warto przemyśleć konsultacje z psychologiem. Pomoże zrozumieć głębsze przyczyny konfliktu, udzieli wsparcia oraz wskazówek dotyczących poradzenia sobie w tej sytuacji. Da to szanse Pani uspokoić się, uwierzyć w siebie, a także budować partnerski związek z poszanowaniem potrzeb wszystkich stron.
Witam, proszę skorzystać z pomocy psychologicznej aby porozmawiać o swojej sytuacji. Opieka nad dzieckiem jest absorbującym zajęciem. Najlepiej byłoby znaleźć "złoty środek", jednak trudno w tej chwili wskazać gotową receptę. Po przyjściu dziecka na świat może wiele zmienić się również w Pani postrzeganiu sytuacji. Bycie matką to cudowne przeżycie, wiąże się z odpowiedzialnością, jest to dla Pani nowa rola, ale nie musi się wiązać z przeżywaniem traumy. Jeżeli nie czuje Pani wsparcia w kręgu rodziny, proszę się zastanowić jak sama może Pani przygotować się do roli matki, skorzystać z pomocy na przykład w szkole rodzenia. Pozdrawiam serdecznie
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Jak radzić sobie z emocjami i opieką nad dzieckiem? – odpowiada Mgr Zuzanna Starczewska
- Czy jest duże prawdopodobieństwo, że dziecko urodzi się chore? – odpowiada Dr Mieczysław Bakun
- Problemy z teściową a wychowywanie dziecka – odpowiada Mgr Tomasz Furgalski
- Jak radzić sobie z negatywnymi emocjami? – odpowiada Mgr Jarosław Żukowski
- Uczucie zmęczenia a opieka nad dzieckiem – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Lęk przed opieką nad własnym dzieckiem – odpowiada Sylwia Osada
- Nerwowość podczas opieki nad dziećmi – odpowiada Mgr Milena Goncerz
- Dlaczego mąż oczekuje ode mnie tylko i wyłącznie seksu? – odpowiada Mgr Zuzanna Księżyk
- Jak ustalić podział obowiązków w opiece nad dzieckiem? – odpowiada Dr Tomasz Krasuski
- Dlaczego czuję nienawiść do tych dzieci? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
artykuły
Rola rehabilitacji w leczeniu raka piersi
Rehabilitacja w leczeniu raka piersi obejmuje dwie
Baby blues - objawy, leczenie, baby blues a depresja poporodowa
W końcu wasze maleństwo pojawiło się na świecie, t
Urlop rodzicielski - komu przysługuje i w jakim wymiarze?
Urlop rodzicielski to uprawnienie rodzicielskie na