Jak mogę pomóc córce przytć? Cd.
Dziękuję za odpowiedź. I spieszę z dodatkowymi informacjami. Cztery lata temu rozwiodłam się z mężem. Córka ma jednak stały kontakt z ojcem, choć najbardziej związana jest ze mną. Chudnąć zaczęła dopiero rok temu. Myślę, że bardzo chciała być atrakcyjna, zaczęła ćwiczyć, zrezygnowała ze słodyczy, pije 2 litry wody dziennie. Nie odchudzała się, bo ja nigdy bym na to nie pozwoliła! Fakt, schudła, wyrosła, miała ładną figurę. Ale nagle okazało się, że także trochę wbrew jej woli, chudnie nadal! Ja co prawda w jej wieku też byłam bardzo szczupła (ale mam tylko 163 cm wzrostu, ona 167 w wieku lat 13), ale ja chuda byłam zawsze. W rodzinie mojego byłego męża kobiety są raczej tęższe. Ania je rano płatki z mlekiem, II śniadanie to kanapka z żółtym serem, wędliną, obiad to zupa, ziemniaki, kasza lub kluski z mięsem i surówka/ pierogi ruskie/ makaron z serem/ naleśniki/ racuchy/ placki ziemniaczane, kolacja to tosty z serem i wędliną, kanapki. W międzyczasie banan, jabłko. 2 litry wody, jakiś słodycz. Nie przejada się, ale wiem, że je. Nie była diagnozowana w kierunku anoreksji ani bulimii. Psycholog, który ja badał, nie stwierdził tego typu zaburzeń. Nie wiem, czy nie m zaburzeń wchłaniania. Jak mogę to sprawdzić. Nie wiem, do kogo się udać, lekarz rodzinny mnie zbywa, wszystkie badania robię na własną rękę. Umówiłam się jeszcze do endokrynologa dziecięcego. Aha, przez rok miesiączkowała, nie umiem powiedzieć jak obfite były to miesiączki, od pół roku krwawienia ustały. Pedagog szkolny podejrzewa anoreksję, ale jeszcze raz podkreślam: moja córka je, je dosyć dużo, zawsze przy mnie, nie ćwiczy, nie wymiotuje, nie bierze żadnych środków farmakologicznych. Czytam jej pamiętnik- sama się tego wstydzę, ale usprawiedliwiam się troską- ona sama się martwi tym, co się z nią dzieje. Bardzo proszę o pomoc. Boję się, że coś przegapię, coś coś zbagatelizuję. Kocham moje dziecko i zrobię wszystko co będę mogła. Pod warunkiem, że ktoś wskaże mi drogę. Bardzo proszę o pomoc i z góry za nią dziękuję.
