Napięcie, jakiego Pani doświadcza jest typowe dla perfekcjonistów. Jeżeli boi się Pani popełnić błąd, wypaść głupio, być nieidealna to najprawdopodobniej stara się Pani ponad miarę. To zwiększa stres i powoduje, że w Pani życiu pojawia się coraz więcej sytuacji, których chciała Pani uniknąć. Wtedy zwykle perfekcjoniści katują się samooskarżeniami, wstydem, poczuciem winy i niską samooceną. I starają się jeszcze bardziej, co zwiększa stres i błędne koło się kręci. Należałoby zadać pytanie z jakiego powodu chce Pani być taka idealna? Dla siebie? Dla rodziny? Czy chce Pani zyskać czyjąś akceptację, podziw, może miłość?
Lekarstwo się Pani nie spodoba. Trzeba przestać się tak starać i pozwolić sobie na popełnianie błędów. Na bycie zwyczajnym, przeciętnym człowiekiem. To jest całkiem w porządku. Można wtedy odetchnąć i pozwolić sobie na relaks. Spotkać się z innymi zwykłymi ludźmi i znaleźć z nimi podobieństwa. To zbliża i daje akceptację. Proszę pamiętać, że perfekcjoniści nie dostają miłości. Są solą w oku dla ułomnych bliźnich. To zwykli ludzie, mylący się, wpadający w kłopoty są w stanie siebie kochać, się rozumieć i sobie pomagać. Życzę Pani radosnego popełniania błędów i wyrozumiałości dla siebie samej.
Pozdrawiam
