Uczucie odrealnienia i depresja u 22-latka

Nie potrafię przeżywać życia w taki sposób jak kiedyś, nie potrafię być taki jaki byłem kiedyś. Czuję, że jak rozmawiam to na siłę, a uczucia mam schowane ( co niepodobne do mnie, bo zawsze mówiłem, dzieliłem się tym co czuję, jak postrzegam świat). t, że jestem niemalże sam i stary świat zniknął w ciągu pół roku ( powyjeżdzali wszyscy )pogarsza sprawę. Od 3 lat chylę się ku upadkowi. Tracę siły witalne, czuję się bierny, pasywny. Nie potrafię być taki jak kiedyś, a jaki teraz chcialbym byc. [?]
MĘŻCZYZNA, 22 LAT ponad rok temu

Witam. Trudno jest ,bez kontaktu osobistego określić przyczyny Pana odczuwania świata i życia. Niewątpliwie jednak są to odczucia o podłożu depresyjnym . Depresja jest poważnym stanem i nie wolno lekceważyć sygnałów . Przedstawione przez Pana objawy wyglądają poważnie i wydaje mi się , że bez prawidłowej diagnostyki i pomocy psychologa, możliwe , że i psychiatry, który ustawi prawidłowo leczenie farmakologiczne , trudno będzie Panu samemu sobie poradzić z problemem. W każdym mieście są ośrodki - poradnie psychologiczne , psychiatryczne . Nie należy zwlekać z konsultacją . Życzę zdrowia i siły w walce o siebie :) . Marzena Zięba

0

Witam, zachęcam do skorzystania z pomocy psychoterapeuty, Pana stan wygląda na depresję, ta choroba nieleczona może się pogłębiać i być przyczyną wielu trudności. Może Pan uzyskać skuteczną pomoc- refundowaną przez NFZ w Poradniach Zdrowia Psychicznego lub w prywatnych gabinetach psychologicznych-odpłatnie. Leczenie depresji wymaga najczęściej co najmniej kilkumiesięcznych oddziaływań psychoterapeutycznych oraz czasami farmakoterapii. Optymalny wariant leczenia w Pana przypadku ustali psycholog lub lekarz psychiatra po wstępnych konsultacjach. Proszę dać sobie szansę na powrót do równowagi psychicznej!Pozdrawiam

0

Witam serdecznie, w swojej wypowiedzi zwrócił Pan uwagę na zmianę w zachowaniu i przeżywaniu świata, która postępuje od 3 lat. Czy łączy Pan objawy, które Pan opisał (zamknięcie w sobie, "chowanie" uczuć, osamotnienie, utrata sił i bierność) z jakimś konkretnym wydarzeniem w swoim życiu? Jak rozumie Pan to, co się z Panem aktualnie dzieje? Prawdopodobnie na przestrzeni tych 3 lat podejmował Pan różne próby zmiany tego stanu samodzielnie. Jednak z tego co Pan napisał wnioskuję, że nie przynoszą one długoterminowej poprawy. Czy rozważał Pan możliwość skonsultowania swojego stanu ze specjalistą? Proszę nie czekać dłużej. To odpowiedni moment na podjęcie konkretnych działań. Jeżeli czuje się Pan gotowy, proszę zgłosić się w pierwszej kolejności na konsultację do psychologa. W każdym większym mieście działają Poradnie Zdrowia Psychicznego, gdzie można umówić się na wizytę. Trzymam kciuki i życzę powodzenia!

0

Witam, wygląda to na stan depresyjny. Proszę Pana, trzeba zwrócić się jak najszybciej po pomoc do psychiatry, który ustawi leczenie farmakologiczne oraz zgłosić się na psychoterapię, do psychologa. Proszę walczyć o jakość swojego życia. Znaleźć sens swojego życia i pokochać go i siebie. Powodzenia

0

Proszę skonsultować się z lekarzem psychiatra i/lub psychologiem. Podobne objawy mogą zwiastować depresję. Specjalista postawi diagnozę i pokieruje na dalsze leczenie (psychoterapię), która pomoże Panu na nowo odnaleźć siebie, sens i cele w życiu, a także radość, której na ten moment brakuje.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty