Witam. Często bywa tak, żę przeszłość wpływa na to jakimi jesteśmy ludzi, kształtuje Nas. Musiała Pani bardzo przeżyć odejście własnej matki. Możliwe, ze było to tak silne, że trudno było Pani zaakceptować miłość innych osób. Przede wszystkim zachęcam do zatelefonowania bądź odwiedzenia rodziców. Opowiedzenia im co Pani czuję, przeproszenia ich. Może będzie możliwość na nowy początek. Tłamsi się w pani wiele emocji, wiele pani przeżyła. Zachęcam Panią również do podjęcia terapii.
to rozległy i wielowątkowy temat.odpowiedź na portalu niewiele pomoże,polecam konsultacje u DOŚWIADCZONEGO TERAPEUTY (moża też pracowac na skypie).pozdrawiam serdecznie Violetta Ruksza
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Problem w małżeństwie a dwoje dzieci – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Co doradzić nastolatce, która ma bardzo słabe relacje z rodzicami? – odpowiada Piotr Bochański
- Obrzydzenie na myśl o seksie – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Uczucie odrzucenia i samotności u osoby niepełnosprawnej – odpowiada Mgr Zuzanna Starczewska
- Problem z orientacją seksualną i tożsamością płciową – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Jak rozwiązać bardzo silną więź między matką a synem? – odpowiada Mgr Joanna Kołodziejczyk
- Depresja u 30-letniego mężczyzny – odpowiada Mgr Joanna Kołodziejczyk
- Strach przed zatraceniem osobowości – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Zły stan psychiczny i metody leczenia – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Jak pomóc sobie po stracie ukochanej córki? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
artykuły
Zmarł chory na raka 12-latek, który był leczony niekonwencjonalnie. Matka: "On nie żyje, bo miał nie żyć"
Niepotrzebna śmierć U 12-letniego Bogusia lekarze
Dorota Groyecka o stracie i nadziei. "Czekanie na śmierć to życie w pauzie"
"Pisanie (p)o stracie to nie korzyść, to konieczno
Mam niepełnosprawne dziecko. Niedawno obchodziło swoje 41. urodziny
Coraz częściej słyszy się o matkach, które rezygnu