Cenimy Twoją prywatność

Kliknij "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU", aby wyrazić zgodę na korzystanie w Internecie z technologii automatycznego gromadzenia i wykorzystywania danych oraz na przetwarzanie Twoich danych osobowych przez Wirtualną Polskę, Zaufanych Partnerów IAB (872 partnerów) oraz pozostałych Zaufanych Partnerów (403 partnerów) a także udostępnienie przez nas ww. Zaufanym Partnerom przypisanych Ci identyfikatorów w celach marketingowych (w tym do zautomatyzowanego dopasowania reklam do Twoich zainteresowań i mierzenia ich skuteczności) i pozostałych, które wskazujemy poniżej. Możesz również podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody Wirtualna Polska, Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy będą przetwarzać Twoje dane osobowe zbierane w Internecie (m.in. na serwisach partnerów e-commerce), w tym za pośrednictwem formularzy, takie jak: adresy IP, identyfikatory Twoich urządzeń i identyfikatory plików cookies oraz inne przypisane Ci identyfikatory i informacje o Twojej aktywności w Internecie. Dane te będą przetwarzane w celu: przechowywania informacji na urządzeniu lub dostępu do nich, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru reklam, tworzenia profili związanych z personalizacją reklam, wykorzystania profili do wyboru spersonalizowanych reklam, tworzenia profili z myślą o personalizacji treści, wykorzystywania profili w doborze spersonalizowanych treści, pomiaru wydajności reklam, pomiaru wydajności treści, poznawaniu odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł, opracowywania i ulepszania usług, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru treści.


W ramach funkcji i funkcji specjalnych Wirtualna Polska może podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Cele przetwarzania Twoich danych przez Zaufanych Partnerów IAB oraz pozostałych Zaufanych Partnerów są następujące:

  1. Przechowywanie informacji na urządzeniu lub dostęp do nich
  2. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru reklam
  3. Tworzenie profili w celu spersonalizowanych reklam
  4. Wykorzystanie profili do wyboru spersonalizowanych reklam
  5. Tworzenie profili w celu personalizacji treści
  6. Wykorzystywanie profili w celu doboru spersonalizowanych treści
  7. Pomiar efektywności reklam
  8. Pomiar efektywności treści
  9. Rozumienie odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł
  10. Rozwój i ulepszanie usług
  11. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru treści
  12. Zapewnienie bezpieczeństwa, zapobieganie oszustwom i naprawianie błędów
  13. Dostarczanie i prezentowanie reklam i treści
  14. Zapisanie decyzji dotyczących prywatności oraz informowanie o nich

W ramach funkcji i funkcji specjalnych nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy mogą podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Dla podjęcia powyższych działań nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy również potrzebują Twojej zgody, którą możesz udzielić poprzez kliknięcie w przycisk "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU" lub podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Cele przetwarzania Twoich danych bez konieczności uzyskania Twojej zgody w oparciu o uzasadniony interes Wirtualnej Polski, Zaufanych Partnerów IAB oraz możliwość sprzeciwienia się takiemu przetwarzaniu znajdziesz w ustawieniach zaawansowanych.


Cele, cele specjalne, funkcje i funkcje specjalne przetwarzania szczegółowo opisujemy w ustawieniach zaawansowanych.


Serwisy partnerów e-commerce, z których możemy przetwarzać Twoje dane osobowe na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody znajdziesz tutaj.


Zgoda jest dobrowolna i możesz ją w dowolnym momencie wycofać wywołując ponownie okno z ustawieniami poprzez kliknięcie w link "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu.


Pamiętaj, że udzielając zgody Twoje dane będą mogły być przekazywane do naszych Zaufanych Partnerów z państw trzecich tj. z państw spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego.


Masz prawo żądania dostępu, sprostowania, usunięcia, ograniczenia, przeniesienia przetwarzania danych, złożenia sprzeciwu, złożenia skargi do organu nadzorczego na zasadach określonych w polityce prywatności.


Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że pliki cookies będą umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W celu zmiany ustawień prywatności możesz kliknąć w link Ustawienia zaawansowane lub "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu w ramach których będziesz mógł udzielić, odwołać zgodę lub w inny sposób zarządzać swoimi wyborami. Szczegółowe informacje na temat przetwarzania Twoich danych osobowych znajdziesz w polityce prywatności.

Załamanie psychiczne, silna depresja czy nerwica?

Witam! Od jakiegoś czasu mam duże problemy ze sobą, mianowicie wystarczy nawet jedno żartobliwie powiedziane słowo od kogoś, by mnie wyprowadzić z równowagi. Potem przez parę minut nie mogę dojść do siebie, cały się z nerwów trzęsę i idę gdzieś, gdzie nikogo nie ma, ponieważ gdybym został z tą osobą, zdaje mi się, że mógłbym jej zrobić krzywdę. Nie mam chęci do pracy, na samą myśl, że mam spędzić tam 8 godzin lub więcej wszystko we mnie się gotuje i chce mi się płakać. Również mam problemy ze snem, gdy się położę to już po przebudzeniu nie mogę wstać, spałbym cały czas. Nie mam pojęcia co się ze mną dzieje. Czytałem o nerwicy, załamaniach itp., ale trudno mi określić co ze mną nie tak. Pozdrawiam

MĘŻCZYZNA ponad rok temu
Mgr Kamila Drozd Psycholog
80 poziom zaufania

Witam serdecznie!

Na podstawie Pana krótkiej relacji trudno postawić rzetelną diagnozę. Porady drogą internetową mają niestety swoje ograniczenia. Pewne rozpoznanie wymagałoby bezpośredniej konsultacji z psychologiem. Katalog objawów, o jakich Pan wspomniał – drażliwość, irytacja, dysforia, wybuchy gniewu, nietrzymanie afektu, problemy emocjonalne, łatwe denerwowanie się, agresja, niechęć do pracy, apatia, zaburzenia snu, senność w ciągu dnia – mogą świadczyć o wielu zaburzeniach i to nie tylko o charakterze psychologicznym.

Powyższe symptomy mogą być reakcją na stres, skutkiem kryzysów rozwojowych, świadczyć o zaburzeniach nastroju, np. depresji albo o zaburzeniach osobowości. Diagnoza różnicowa wymaga wykonania dodatkowych badań i testów psychologicznych. Powyższe symptomy mogą świadczyć też o chorobach natury fizjologicznej, np. anemii, zespole chronicznego zmęczenia albo po prostu o przemęczeniu pracą lub wypaleniu zawodowym. By móc zawęzić spektrum domniemanych przyczyn Pana problemów, musiałabym mieć więcej informacji.

Konieczne jest przeprowadzenie wywiadu psychologicznego, np. jak długo Pan pracuje, czy stało się ostatnio w Pana życiu coś, co mogłoby wpłynąć na Pana nastrój, jak wyglądają Pana relacje z innymi ludźmi, jak spędza Pan czas wolny, czy zażywa Pan jakieś leki itp. Więcej na temat problemów emocjonalnych może Pan przeczytać na stronach naszego serwisu:

http://portal.abczdrowie.pl/diagnozowanie-depresji
http://portal.abczdrowie.pl/stres-a-depresja
http://portal.abczdrowie.pl/zaburzenia-lekowe-w-depresji

Jeśli objawy będą się nasilać, radzę udać się do najbliższej poradni zdrowia psychicznego i porozmawiać o swoich problemach. Dyskretna rozmowa z psychologiem na pewno nie zaszkodzi.

Pozdrawiam

0

Szanowny Panie,

jeżeli chce Pan sobie pomóc, proszę skontaktować się z psychologiem w Pana miejscu zamieszkania, potrzebuje Pan profesjonalnej pomocy psychologicznej. Jeśli chce sobie Pan pomóc proszę wykonać ten pierwszy krok i udać się do lekarza POZ po skierowanie do psychologa, bo jest ono potrzebne. Trzeba zajrzeć do podświadomości i poznać źródło Pana cierpienia. Może to wydobyć jedynie doświadczony psycholog. Konsultuję także przez Skype oraz prowadzę konsultacje telefoniczne, jeśli uzna Pan, że to dobry pomysł.

Pozdrawiam serdecznie!
Magdalena Nagrodzka
PSYCHOLOG, PSYCHOTERAPEUTA, COACH
www.nagrodzkacoaching.pl

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Okresowe załamania psychiczne

Mam 25 lat. Moje życie jest pół na pół udane. Mam cudownego męża, którego bardzo kocham z wzajemnością. Mam wspaniałą rodzinę, na którą zawsze mogę liczyć. Natomiast strona zawodowa oraz moja nieskończona szkoła wpędza mnie wręcz często w rozpacz. Nie potrafię się wziąć za siebie, raz wreszcie skończyć studiów, nie mogę znaleźć pracy.

Dodatkowo dręczy mnie fakt, że od dziecka byłam ponoć bardzo uzdolniona w różnych kierunkach. Zawsze powtarzano mi że jestem wspaniałą uczennica, że daleko zajdę w życiu. Tymczasem studia wybrałam najwyraźniej nieodpowiednie, nie tworzę już nic tak jak kiedyś (malowanie, gra aktorska, śpiewanie). Nie robię nic, co by mi dodało skrzydeł i jestem nikim sama dla siebie.

Natomiast mój problem, z którym się zwracam to pytanie: czy to już depresja? Jeżeli średnio raz, dwa razy w tygodniu od rana do wieczora płaczę i nic nie może poprawić mi nastroju. Nic mi się wtedy nie chce. Wychodzę z łóżka, z domu, staram się funkcjonować - dla mojego męża. Ostatnio coraz częściej myślę, że gdybym miała pewność, że on mi to wybaczy, pozbawiłabym się życia.

Ciągle myślę, że już mam taką osobowość, i po prostu czasem dopada mnie chandra, ale ostatnio to się dzieje za często. I wygląda coraz groźniej - moje myśli samobójcze czasem mnie samą przerażają, kiedy na przykład układam w myślach listy pożegnalne. Z drugiej strony poza tymi okresami dołka jestem osoba pogodna i uśmiechniętą, spotykam się z ludźmi, bawię się, robię plany na przyszłość i cieszę się z życia.

Bardzo proszę o pomoc. Czy mój problem jest poważny, czy niektórzy po prostu tak mają? Dodam jeszcze, że takie stany miewam od okresu dojrzewania, natomiast całą wczesną młodość łączyłam to z tęsknotą za miłością. Z moim mężem jestem od pięciu lat i teraz moje smutki skupiają się na innych problemach. Ale jak były, tak są ze mną nadal.

KOBIETA, 25 LAT ponad rok temu

Witam serdecznie,

Aby rozpoznać depresję, obniżenie nastroju powinno utrzymywać się przez większość dnia w ciągu co najmniej dwóch tygodni. Obniżony depresyjnie nastrój zazwyczaj wykazuje pewną ,,bezwładność", to znaczy, że wolno narasta i powoli ustępuje, ponadto trudno go zmienić pozytywnymi bodźcami.

Opisywane przez Panią objawy wskazują raczej na dysforię, która pojawia się w sytuacji, gdy dana osoba napotyka przeszkody na drodze realizacji swoich potrzeb. Wówczas dominuje poczucie żalu, zniechęcenia, rozdrażnienia, pokrzywdzenia przez los, poczucia spiętrzenia trudności, braku wyjścia z sytuacji. Nastrój dysforyczny charakteryzuje się zmiennością, gwałtownością oraz reaktywnością na bodźce zewnętrzne. Stanom dysforii mogą towarzyszyć myśli samobójcze. Występowaniu tego typu objawów mogą sprzyjać pewne cechy osobowości, jak chwiejność emocjonalna.

Dlatego polecam Pani przede wszystkim psychoterapię, która pomoże m. in. zrozumieć przyczyny przeżywanych trudności, lepiej rozpoznawać swoje potrzeby emocjonalne.

Z pozdrowieniami

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak sobie poradzić w załamaniu psychicznym?

Witam, jestem matką trójki dzieci i wydawałoby się kochaną partnerką. Od dłuższego czasu męczą mnie moje własne zachowania. Mój najmłodszy wspaniały synek ma w tej chwili 17 miesięcy. Ciąża nie była zaplanowana i na początku niezbyt chciana, zmieniło się to w jej trakcie. Sam okres tej ciąży był dla mnie bardzo męczący, co wywołało zaburzenia nastrojów i niechęć do wykonywania jakichkolwiek czynności. Po urodzeniu wszystko wróciło na kilka miesięcy do normy, aż do momentu śmierci mojego taty. Mama ciężko zachorowała i musieliśmy zabrać ją do siebie (nie mieszkamy w Polsce). I tak skończyłam mieszkając z bratem, ciężko schorowaną mamą, 3-ką dzieci i partnerem. Mamę męczyły dzieci, brat jest kompletną nogą jeżeli chodzi o obowiązki domowe, partner pracował a wszystko na mojej głowie. Po kilku miesiącach wspólnego mieszkania brat z lepiej czującą się mamą wyprowadził się, ja wróciłam do pracy, której nie byłam w stanie kontynuować ze względu na dzieci. Borykam się z finansowymi problemami, dziećmi, nową pracą, problemami ludzi którzy co chwilę proszą mnie o pomoc. I sama nie jestem w stanie sobie poradzić. Nic mi się nie chce, czuję się złą matką i człowiekiem, krzyczę na dzieci z błachych powodów, a za chwilę płaczę bo jest mi ich żal. Nie mam ochoty pracować, sprzątać, gotować, spotykać się z ludzmi, wszystko jest mi obojętne, jednocześnie wszystko mnie drażni. Chciałabym być szczęśliwym człowiekiem jak kiedyś, ale nie widzę wyjścia. Coraz częściej myślę że wszyscy wokół byliby beze mnie szczęśliwsi. Do niedawna bałam się śmierci, teraz już chyba przestałam. Wczoraj po raz drugi w moim życiu doznałam stanu letargicznego, kiedy nie byłam w stanie mówić, ruszać się, jestem bez siły i chęci, jedyne co mogę to płakać. Szukałam pomocy u rodziny, nikt mnie nie rozumie, partner wręcz myśli że robię mu to na złość. Dodam że miałam bardzo trudne dzieciństwo z dużą ilością alkoholu, a w dzieciństwie wykrytą niedoczynność tarczycy na którą się nie leczę. Bardzo proszę o pomoc. Nie chcę zostawić dzieci, ale nie mam siły zyc.

KOBIETA, 27 LAT ponad rok temu

Szanowna Pani, sytuacja Pani jest rzeczywiście trudna, szczególnie, że mieszka Pani za granicą. Uległa Pani przeciążeniu – śmierć ojca, choroba matki, konieczność opieki nad matką i bratem, troje dzieci. To zbyt dużo jak na Pani głowę. Może pomyśli Pani o urlopie bezpłatnym na opiekę nad dziećmi, bo jest Pani przemęczona fizycznie i psychicznie. Nie wiem, czy ma Pani ubezpieczenie, ale dobrze byłoby udać się do psychologa i odbyć kilka spotkań terapeutycznych. Jeżeli to nie pomoże, potrzebne będą leki przeciwdepresyjne, ale o tym decyduje lekarz psychiatra. Musi Pani szybko sobie pomóc, bo załamanie psychiczne może się pogłębiać.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty