Agresywne zachowania pod wpływem alkoholu - czy to typowe?

Witam. Jestem 20-letnią dziewczyną i chciałabym uzyskać poradę. Problem dotyczy mojego związku i alkoholu. Jesteśmy ze sobą dwa lata. On (19 l) - swego czasu bardzo lubił imprezować, a co za tym idzie - spożywać dość spore ilości alkoholu. Po kilku rozmowach, kilku sytuacjach, kiedy to nie dotrzymał danego słowa - w końcu zrozumiał, że musi ograniczyć picie. Od tego czasu faktycznie pije rzadziej i mniej. A jednak problem istnieje dalej, tym razem przejawia się on w Jego zachowaniu. Po wypiciu staje się często bardzo agresywny. Jedno źle wypowiedziane słowo może doprowadzić go do furii. O ile wcześniej złość ta kierowana była zazwyczaj na osoby trzecie, tak teraz ofiarą jego złości staję się ja. Według jego tłumaczenia działa to na takiej zasadzie: ma dobry humor, dopóki go nie zdenerwuję (czyli nie przyczepię się o jakąś drobnostkę), wtedy zaczyna się złościć, krzyczeć, wyolbrzymiać i robić aferę. Czym go denerwuję? Np. tym, że powiem, że już za dużo wypił. Albo kiedy zrobi coś, co mnie irytuje i poinformuje go o tym.

Dodam, że ja jestem osobą, która nie potrafi czegoś w sobie trzymać, dlatego jeśli coś mi się nie spodoba w jego zachowaniu to staram mu się o tym mówić. Podczas takich kłótni słyszę często bardzo dużo słów, które mnie ranią. Krzyczy na mnie, czego na trzeźwo nie robi. Wypomina. Nie okazuje mi szacunku. Zachowuje się jakby kompletnie mu na mnie nie zależało - mogę wtedy z Nim zerwać, a na nim to i tak nie robi wrażenia. Zazwyczaj wtedy staram się załagodzić sytuację, ale on nie daje za wygraną. Zupełnie, jakby radość sprawiało mu moje cierpienie. Na następny dzień żałuje, przeprasza, mówi, że nie wie czemu tak się zachował. Na trzeźwo jest człowiekiem spokojnym i opanowanym. Rzadko kiedy podnosi głos. Owszem, jest uparty, ale również umie iść na kompromis. Okazuje mi dużo szacunku i naprawdę dobrze mnie traktuje. Ale niestety - to jak się zachowuje pod wpływem alkoholu, powoli zaczyna mnie wykańczać. Podczas ostatniej takiej sytuacji uderzyłam go, co nie zdarzyło mi się nigdy wcześniej. Czuję, że wobec tego wszystkiego przestaję nad sobą panować. Że to mnie przerosło. I wiem, że jeśli nic się nie zmieni - odejdę. Ale zanim to miałoby nastąpić, chcielibyśmy zrozumieć, dlaczego tak się dzieje. Co jest powodem? I w miarę możliwości, zwalczyć go.

Niedawno poszedł do poradni zajmującej się leczeniem uzależnień. Jednak bardziej zależało nam na tym, by dowiedzieć się jaka jest przyczyna tego zachowania, aniżeli na wysłaniu go na terapię grupową. A niestety, po drugiej wizycie dostał informację na temat spotkań grupy i nic się nie dowiedział się o swoim stanie. A my po prostu potrzebujemy rozmowy z kimś, kto nam to wszystko wyjaśni. Bo, czy całkowite rezygnowanie z picia alkoholu, nie byłoby w tym przypadku drogą na skróty? Czy tak naprawdę problemem nie jest tutaj zachowanie pod wpływem alkoholu, niż sam alkohol (w sensie wypijane ilości czy częstotliwość)? Mam nadzieję, że dość jasno opisałam ten problem, co jednak jest zadaniem trudnym, kiedy emocje biorą górę… Pozdrawiam serdecznie i liczę na odpowiedź.