Alkoholizm - czy mój mąż ma problem?

Witam! Mam problem. Mój mąż od prawie roku coraz częściej pije. Niedawno wykryto u niego cukrzycę i nie powinien pić alkoholu, ale on spożywa go coraz więcej. Codziennie wypija od 1-2 piw, a jak przyjdzie sobota, to musi się napić wódki. Gdy z nim rozmawiam to mówi, że każdy człowiek na świecie wypija sobie codzinnie piwko, a w soboty każdy, że ma prawo odpocząć i wypić ze znajomymi. Może i On ma rację i faktycznie każdy tak robi, a ja jestem przewrażliwiona. Proszę o pomoc, bo sama nie wiem czy On ma rację, czy po prostu ma problem.

KOBIETA, 25 LAT ponad rok temu

Uzależnienie od alkoholu Uzależnienia Psychoterapia

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

Nie każdy człowiek codziennie pije piwo i nie każdy co sobotę musi pić ze znajomymi. Regularne picie alkoholu, w tym piwa, przez długi czas może w efekcie doprowadzić do problemów zdrowotnych oraz uzależnienia. Każdy ma inną tolerancję na alkohol i w różnym czasie może popaść w nałóg. Jednak jeśli mąż nie potrafi poradzić sobie bez codzinnej porcji alkoholu i odmówić kolegom sobotniego spotkania przy wódce, to ma problem. Tłumaczenie, że każdy tak robi może być dla niego wytłumaczeniem się przed samym sobą. Jest to także sposób na uśpienie Pani czujności i uspokojenie Pani. To myślenie w stylu: skoro każdy tak robi, to ja nie robię niczego, co mogłoby być negatywne i źle na mnie wpływać. Warto sprawdzić, czy mąż jest w stanie nie pić i jak zachowuje się, kiedy nie spożywa przez jakiś czas alkoholu, tzn. czy jest nerwowy, agresywny, apatyczny, wycofany, szuka sposobów, by móc się napić, ukrywa alkohol przed Panią, kłamie, itp. Warto również sprawdzić, czy mąż ma kontrolę nad piciem, tzn. czy idąc z kolegami "na wódkę" upija się do nieprzytomności, czy wypija np. 2-3 kieliszki i rezygnuje z dalszego picia. Brak kontroli nad piciem jest również niepokojącym sygnałem. Pani może skorzystać z pomocy grup wsparcia dla kobiet z podobnymi problemami, dzięki czemu będzie Pani mogła rozmawiać o swoich trudnościach i szukać nowych rozwiązań. Męża natomiast warto zachęcać do utrzymywania abstynencji i edukować, jakie skutki niesie ze sobą codzinne spożywanie alkoholu. Jeśli nie będzie Pani widziała poprawy w zachowaniu męża, warto zachęcić go do skorzystania z pomocy terapeuty uzależnień.

Pozdrawiam

Lek. Jerzy Bajko Neurolog, Szczecin

95 poziom zaufania

Zaprzestac picia !!!!

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czy to można nazwać już uzależnieniem, czy może wyolbrzymiam? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Czy to alkoholizm? Jak temu zaradzić? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Wieczorne picie piwa a alkoholizm – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Alkoholizm co weekend u męża – odpowiada Lek. Paweł Baljon
2-3 piwa dziennie - czy to już alkoholizm? – odpowiada Lek. Marta Hat
Czy to już alkoholizm? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak rozmawiać z mężem, który jest alkoholikiem? – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
Czy zachowanie mojego męża może już świadczyć o uzależnieniu? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Czy to są początki alkoholizmu? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Czy mój chłopak ma objawy alkoholizmu? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka

artykuły

Po trzydziestce miał już wykończoną trzustkę. "Z picia zrobiliśmy religię"

Dziś nie pije, ale jeszcze kilka lat temu był wyso

3 proste rzeczy, które ograniczą szkodliwe działanie alkoholu na organizm

Spożywanie alkoholu Kiedy zamiar wypicia lampki wi

Picie ryzykowne - charakterystyka, objawy

Picie ryzykowne można określić mianem przedsionka

Mój mąż wykańcza mnie psychicznie - jak rozwiązać ten problem?

Witam. Mam 23 lata, jestem w związku z mężem od 6 lat, po ślubie 4 lata. Nasze problemy, spięcia, kłótnie zaczęły się od zaciętego zainteresowania pornografią przez męża. Nieustannie znajdowałam w komputerze przerażająco wielkie ilości obrzydliwych filmów porno. Potem maskował się, kłamał, oszukiwał, przyznawał się do błędu, chciał podjąć nawet terapię, ale to tylko były puste słowa. Potem pojawiły się dziwne HUMORY. Był wesoły jednego dnia, wszystko grało, następnego płakał, wszystko się mu zawalało, z niczym nie umiał sobie poradzić. Gdy pytałam, co się stało, mówił, że nic, zamykał się w sobie. Ja się oczywiście starałam pomóc, ale na darmo. Przez kilka dni nie odzywał się do mnie, był obrażony. Ja płakałam, bo nie umiałam mu pomóc, a on nie chciał dać sobie pomóc. Nagle mu przechodziło i jak gdyby nic wszystko wraca do normy, jest ok, za kilka dni to samo. Ja mam już dosyć tego, ciągle płaczę i chowam się po kątach, boję się zawsze, kiedy wraca, jaki będzie miał humor, czy się będzie czepiał o byle paproch, czy będzie zadowolony... Najgorsze jest to, że mamy synka i on na to patrzy, jak jego tata jest nieustabilizowany, ma ewidentne problemy emocjonalne. Kłócimy się często, a raczej on krzyczy na mnie i obraża się o błahostki. Rwę sobie włosy z głowy, żeby było dobrze, ale on się wcale nie stara, czuje się najważniejszy i wcale mnie nie docenia, nie widzi, jaka jestem nieszczęśliwa, a on popaprany - przepraszam, ale taki jest, a ja już sobie z tym nie radzę, czasem chcę się zabić, żeby już było lżej, ale mam dla kogo żyć (dla synka 4-latka). Chciałabym go zostawić, ale się boję, że się zabije. Że syn się źle wychowa bez ojca... Zawsze to ja przepraszam i pierwsza wyciągam rękę, choć nie z mojej winy doszło do kłótni, dla świętego spokoju, żeby było w miarę normalniej, ale jak tak długo można żyć, to bezustanna męka. Od 3 lat tak jest, nawet coraz gorzej. Kiedyś krzyczał, teraz wszystko ma gdzieś, gdy przyjdzie nagle ten jego "stan", to nic się nie liczy, że np. dziecko ma jechać do lekarza czy ma przyjść elektryk. Jak proszę o pomoc czy radę, słyszę tylko: "rób, co chcesz", a ja muszę na łeb na szyję załatwiać dojazd do lekarza... Nie wiem, co robić. To jakby dwie osobowości. Zakochałam się w kimś zupełnie innym, nie radzę sobie...

KOBIETA, 23 LAT ponad rok temu

Psychologia Psychoterapia Problemy psychologiczne Przemoc domowa

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

Mąż mówi Pani: "rób, co chcesz", może warto zastosować się do jego rady. Pisze Pani, jak jest teraz ciężko w relacji z mężem i jak źle się Pani w niej czuje. Mąż natomiast radzi sobie najlepiej jak potrafi. To Pani w tej sytuacji cierpi. Warto, żeby znalazła Pani dla siebie pomoc. Zachowanie męża może wpływać na Panią destrukcyjnie i destabilizować Pani życie. Jest Pani matką małego dziecka i warto, żeby synek widział uśmiech na Pani twarzy. Zachęcam do skorzystania z pomocy psychologicznej i pracy nad swoimi problemami. W bezpośrednim kontakcie z psychologiem lub psychoterapeutą będzie Pani mogła przepracować trudne sprawy i popracować nad swoją samooceną i poczuciem własnej wartości. Warto również zwrócić się po pomoc i wsparcie do rodziny i bliskich przyjaciół. W takich chwilach życzliwość i troska innych osób może znacząco wpłynąć na Pani sytuację. Kiedy Pani wzmocni się psychicznie i poradzi sobie z trudnymi emocjami, warto zająć się sprawą związku z mężem. Potrzebna byłaby terapia małżeńska lub wzajemne rozmowy. Od Pani i męża będzie zależało, jak dalej będzie wyglądało Wasze wspólne życie. Warto się nad tym zastanowić i zrobić sobie bilans zysków i strat, jakie poniesie Pani w sytuacji ratowania związku (kiedy mąż zgodzi się na terapię), kiedy sytuacja się nie zmieni (mąż będzie nadal zachowywał się w opisany sposób), kiedy rozstanie się Pani z mężem. Nie musi Pani podejmować żadnych decyzji, jednak warto zastanowić się, jakie są możliwe rozwiązania i ile ma Pani w sobie siły, by dążyć do tych rozwiązań. Warto, żeby teraz zadbała Pani o siebie, a następnie zajęła się sprawą relacji z mężem.

Pozdrawiam

Mgr Arleta Balcerek

Jeżeli mąz nie chce podjąć terapii a w domu istnieje patologia, w której udział bierze dziecko proszę pomysleć o separacji.

Wszystkiego dobrego

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Mąż mnie zdradza - jak mam się z tym pogodzić? – odpowiada Magdalena Pikulska
Mąż uzależnił się od swojego szefa – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Przemoc psychiczna - jak się ratować? – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
Mój mąż jest hazardzistą - do kogo mogę się zwrócić o pomoc? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Nie kontroluję swojej agresji - jak sobie z tym poradzić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Co zrobić, gdy mąż ciągle przebywa poza domem? – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Mój mąż jest uzależniony od marihuany - co mam robić? – odpowiada Lek. Anna Syrkiewicz
Czy jestem chora? Czy powinnam się leczyć? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak przekonać męża? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Brak szczerości i poczucia bezpieczeństwa w małżeństwie – odpowiada Mgr Arleta Balcerek

artykuły

Dziennik covidowy. "Najgorsza była niepewność, ile to potrwa i kiedy się skończy"

Chorowałam na COVID 12 dni. Zaczęło się od bólu pl

Koronawirus: Bezpłatne porady psychologiczne NFZ. Przetestowaliśmy, jak to działa

W związku z pandemią koronawirusa oraz gwałtownym

10 zaskakujących sposobów, żeby zajść w ciążę

Czy ciąża bez stosunku jest możliwa? Większość pow

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

umów wizytę

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

umów wizytę

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

umów wizytę

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

umów wizytę

Problem z alkoholizmem u narzeczonego

Drodzy pańśtwo, pisze w imieniu swojego narzeczonego, który ma problem z alkoholem. Ostatnio dowiedziałam sie, co jest przyczyną jego picia. Okaząło się że Paniczny strach. Po wielu latach otworzył sie przede mną i wyznał, że jako dziecko był maltretowany przez ojca. Bity, kopany, głodzony. Wydało się przez przypadek,bo zapytałąm, czemu ciągle pyta czy moze cos sobie wziac z lodówki, bo jest głodny. Trochę mnie to wkurzyło, bo od kilku lat mieszkamy razem a on zawsze pyta. Jak mu pomóc??

KOBIETA, 36 LAT ponad rok temu

Uzależnienie od alkoholu Trudności w podejmowaniu decyzji Psychologia Relacje z partnerem

Mgr Violetta Ruksza Psycholog, Gdańsk

80 poziom zaufania

odpowiedź na portalu niewiele pomoże,polecam konsultacje u DOŚWIADCZONEGO TERAPEUTY.pozdrawiam serdecznie Violetta Ruksza

Mgr Michał Pyter Psychologia

60 poziom zaufania

Witam.
Sądzę, że w wypadku molestowania w dzieciństwie i ran jakich w związku z tym doznał Pani partner niezbędna będzie psychoterapia. Z tego co Pani opisała, tragiczne dzieciństwo Pani partnera mogło być przyczyną zaburzeń lękowych, z którymi próbuje sobie radzić poprzez alkohol. Doraźnie łagodzi on nieco strach, jednak w następstwie systematycznego picia pogłębia zaburzenia lękowa. Proszę dalej wspierać partnera i spróbować przekonać go do konstruktywnego poradzenia sobie z problemem.
Pozdrawiam i życzę powodzenia,
Michał Pyter

Mgr Katarzyna Bilnik-Barańska Psychologia, Katowice

60 poziom zaufania

W przypadku traumy dziecięcej oraz wtórnego problemu jakim jest alkoholizm, najskuteczniejsza będzie psychoterapia. Proszę spokojnie porozmawiać z partnerem, tak by wiedział że wspiera go Pani, ale też by miał świadomość że nie poradzi sobie z tymi przeżyciami sam.

Pozdrawiam serdecznie.

Dr Małgorzata Mazurek Psychologia, Lublin

60 poziom zaufania

Witam,

Najlepszym wyjściem będzie zmotywowanie Pani narzeczonego do rozpoczęcia terapii, w której upora się z traumą z dzieciństwa oraz nie pozwoli aby wspomniane picie przeobraziło się w nałóg, czy uzależnienie.

Pozdrawiam,

MM