Szanowna Pani,
Opisywane zachowanie córki wskazuje przede wszystkim na zaburzenie snu pod postacią lęków nocnych. W trakcie epizodu dziecko może krzyczeć, niespokojnie się zachowywać i reagować agresją na próby wybudzenia, uspokojenia. Po przebudzeniu zazwyczaj nie pamięta treści snu. Lęki nocne okresowo występują u ponad połowy dzieci i wielu dorosłych. Są związane z dojrzewaniem mózgu i kształtowaniem wzorca snu. Jeśli jednak występują często, należy zastanowić się nad przyczyną. Najczęściej lęki nocne są związane z przeżywanym stresem.
Do takich sytuacji należą np.: konflikty między rodzicami, choroba lub osobiste problemy rodzica, pojawienie się rodzeństwa, rozpoczęcie przedszkola. Na taką przyczynę mogą wskazywać ponadto problemy z kontrolą oddawania moczu. Jeśli w rodzinie ma miejsce trudna sytuacja, należy ją omówić z dzieckiem w ten sposób, by nie miało poczucia zagrożenia. Warto w tym celu użyć metafory w postaci bajki.
Polecam Pani np. znakomitą książkę ,,Bajki, które leczą". W trakcie epizodu lęku należy zapewnić dziecku bezpieczeństwo (może np. spać z Mamą). Marudzenie dziecka jest bezpośrednią konsekwencją zmęczenia i niewyspania. Niektórzy uważają, że do powstawania lęków i koszmarów nocnych może się przyczyniać nieodpowiednia dieta, bogata w dodatki chemiczne, cukry proste, lub składniki, na które dziecko jest uczulone. Nawracające lęki nocne należy różnicować z padaczką, dlatego wskazana może być konsultacja u neurologa dziecięcego i wykonanie badania EEG.
Z pozdrowieniami
