Witam serdecznie,
na podstawie Pani opisu można podejrzewać lunatyzm. Pod uwagę należy wziąć również lęki nocne oraz niektóre postacie epilepsji.
Somnambulizm (lunatykowanie) zdarza się głównie u dzieci, choć może wystąpić po raz pierwszy w wieku dorosłym. W trakcie lunatykowania można wykonywać rutynowe czynności (np. sprzątać, ubierać się), rozmawiać z inną osobą. Epizod lunatykowania jest pokryty niepamięcią. Łagodne postacie lunatykowania zazwyczaj nie wymagają leczenia, należy tylko zabezpieczyć somnambulika przed możliwością doznania urazu (np. zamykać drzwi na klucz i chować go). W cięższych przypadkach stosuje się leki tłumiące tę fazę snu, w której pojawia się lunatykowanie (część leków przeciwdepresyjnych i uspokajających).
W zaburzeniach snu o typie lęków nocnych występują objawy pobudzenia, lęku, często z głośnym krzykiem. Czas ten jest pokryty niepamięcią, nie pamięta się więc ani treści przerażającego snu, ani objawów. W trakcie trwania epizodu trudno jest taką osobę dobudzić, a po epizodzie może występować okres dezorientacji i wykonywanie stereotypowych ruchów (np. błądzenia po pokoju). Burzliwe objawy mogą niepokoić osoby śpiące w tym samym pomieszczeniu.
Zaburzenia snu mogą nasilać się w sytuacji obciążenia stresem, przy nieregularnym rytmie snu, ,,zarywaniu" nocy, używaniu alkoholu, nikotyny.
Podobne objawy mogą towarzyszyć niektórym postaciom napadów padaczkowych przebiegających z zaburzeniami świadomości - konieczne jest wykonanie badania EEG.
W tej sytuacji wskazana jest konsultacja neurologiczna oraz w Poradni Zaburzeń Snu.
Z pozdrowieniami