Jak poradzić sobie z zaburzeniami snu?

Witam serdecznie. Właściwie nie wiem jak zacząć, może po prostu napiszę tak, jak to pamiętam. Pewnej nocy obudziłam się, siedząc na podłodze, było kompletnie ciemno. Próbując się podnieść, wyciągałam ręce (żeby się wesprzeć na czymś), ale wokół mnie niczego nie było, nie mogłam trafić do łóżka. W tym momencie, jakbym odzyskała świadomość. Zdałam sobie sprawę, że partner śpi w łóżku, zawołałam go. Włączył światło i zaprowadził mnie do łóżka. Byłam tak wystraszona, że do tej pory mam to w pamięci i jakoś to analizuję.

Kiedy siedziałam na podłodze, pomimo faktu, że za mną stał stolik i moja walizka, niczego nie mogłam sięgnąć. Może ma jakieś znaczenie, że spałam w pewnym rodzaju nowym miejscu (co prawda w domu rodziców, ale nigdy nie spałam w tym pomieszczeniu). Wcześniej przydarzały mi się dziwne sytuacje, jak np. spadłam z łóżka w domu rodziców mojego partnera, innym razem po prostu się przewróciłam w pustym korytarzu, idąc w nocy do toalety. Nie wiem jak to wyjaśnić. Może nie ma się czego doszukiwać. Pozdrawiam.

KOBIETA ponad rok temu

Co łączy bezsenność z depresją?

Czy depresja wpływa na zaburzenia snu? Psychiatra dr n. med. Michał Skalski wyjaśnia, jaki jest związek między depresją a bezsennością. Tłumaczy również, jaki charakter ma bezsenność w depresji.

Witam serdecznie.

W opisywanej przez Panią sytuacji należy wziąć pod uwagę występowanie zaburzeń snu pod postacią lunatyzmu.

Somnambulizm (lunatykowanie) zdarza się głównie u dzieci, choć może wystąpić po raz pierwszy w wieku dorosłym. Jeśli lunatykowanie wystąpiło po raz pierwszy w wieku dorosłym, należałoby skonsultować się z lekarzem neurologiem - należy wziąć pod uwagę przede wszystkim niektóre postacie epilepsji. Może Pani również skorzystać z konsultacji w poradni zaburzeń snu.

Lunatykowanie może polegać na odbywaniu wędrówek po mieszkaniu, wykonywaniu stereotypowych czynności (sprzątanie, pranie) lub wstawaniu i kładzeniu się z powrotem do łóżka. Zaburzenia snu nasilają się w stresie, w trakcie chorób infekcyjnych oraz na skutek stosowania niektórych leków i substancji psychoaktywnych.

Łagodne postacie lunatykowania zazwyczaj nie wymagają leczenia, należy tylko zabezpieczyć somnambulika przed możliwością doznania urazu (np. zamykać drzwi na klucz i chować go). W cięższych przypadkach stosuje się leki tłumiące tę fazę snu, w której pojawia się lunatykowanie (część leków przeciwdepresyjnych i uspokajających).

Z pozdrowieniami

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty