Witam. Jest pewna niejasność w tym co pan pisze,że w pracy czuje się dobrze a myśli o zmianie jej. Może czas na psychoterapię. Polecam psychoterapie psychoanalityczną bądź psychoanalizę.
Witam serdecznie. To, że Pan napisał oznacza, że zauważa Pan problem w swoim funkcjonowaniu i zrobił Pan krok, żeby poszukać pomocy. To ważne, bo jak Pan sobie sam nie pomoże to nikt tego nie zrobi. Pisze Pan o swoim funkcjonowaniu zawodowym, nie wspomina natomiast o innych ważnych relacja np. przyjacielskich, koleżeńskich, czy miłosnych. Zastanawiam się dlaczego, czy jest to dla Pana ważne i istotne, czy tu również zauważa Pan problem?
Tak czy inaczej trzeba by było poszukać pomocy u psychologa - psychoterapeuty. Proszę poszukać kogoś, kto ma duże doświadczenie, na pewno ukończoną szkołę psychoterapii. Polecam zwłaszcza psychoterapię psychodynamiczną lub analityczną. Oferta na rynku jest dosyć bogata, od kontaktów, prywatnych do refundacji NFZ. Musi być Pan gotowy na długoterminową pracę, bo tak się pracuje w terapii, ale efety zauważy Pan zarówno w relajach prywatnych, jak i w pracy zawodowej. Bardzo ważna jest tu wytrwałość, Pańska chęć podjącia leczenia i odpowiedzialność za ten proces. Życzę powodzenia. Małgorzata Danielewicz.
Witam. Polecam psychoterapię. Co jakiś czas człowiek dokonuje podsumowania i rozliczenia się z tym co dokonał i pyta siebie (nieświadomie): czy to mu wystarcza. Pan odpowiedział na to pytanie, że nie wystarcza. Kolejne pytanie to np. Co chcę osiągnąć? Czego w życiu potrzebuję i do czego chcę dążyć? To będzie Pana cel. A następne pytanie: jak osiągnę ten cel? Jak go mam zrealizować. I tu robi Pan plan. A potem należy go wykonać. Powodzenia.
Jeśli myśli te związane są tylko z pracą i karierą zawodową, warto skorzystać z pomocy coacha, który pomoże wyznaczyć ścieżkę rozwoju i odnaleźć motywacje do jej realizacji. Jeśli natomiast nie jest to tylko kwestia pracy, ale bardziej braku satysfakcji z życia- osiągniętych celów życiowych, relacji, wartości itp warto skorzystać z pomocy psychologa, przejrzeć się swojemu życiu, emocjom, potrzebom, deficytom, a także pracować nad zmianą, która przyniesie wzrost satysfakcji i subiektywnego poczucia szczęścia.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Brak siły do życia u 20-latki – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Jak na nowo odnaleźć cel w życiu? – odpowiada Mgr Marta Widera-Kędryna
- Brak sensu życia po traumatycznych przeżyciach – odpowiada Mgr Sylwia Nowak
- Niechęć do życia i poczucie niespełnienia u 19-latka – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
- Alkoholizm i brak sensu w życiu – odpowiada Ewa Topór-Nawarecka
- Analiza własnego życia i brak celu – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Uczucie braku pewności siebie przy braku pieniędzy – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Jak zmienić nastawienia do życia? – odpowiada Mgr Justyna Kała
- Depresja i korzystanie z pomocy psychiatry – odpowiada Mgr Małgorzata Bukowska
- Zdolność do oddzielenia pracy od życia osobistego – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska