Witam,
Mam wrażenie, że ciągle Pan swoją żonę kocha i dlatego stale o niej myśli, nawet w sytuacjach dla Pana niekorzystnych. Jest dobra metoda pisania listów o adresacie, ale nie do jego rąk. W tym liście może Pan prowadzić dialog ze swoją byłą żoną, w którym to dialogu dobrze byłoby zrozumieć powód jej odejścia. Być może te listy Panu pomogą (w żadnym wypadku nie wysyłać listów do byłej żony, tylko je spalić). W listach proszę wybaczyć Jej - jej odejście. Mam nadzieję, że to pomoże. Może Pan też spróbować zobaczyć swoje najbliższe koleżanki, i próbować się umawiać na kawę, na spacery, do kina. Nie powinien być Pan samotny w sytuacji w jakiej obecnie się znajduje.
Pozdrawiam, Alicja M. Jankowska
http://psychoterapie-szczecin.pl
To naturalne, że w takiej sytuacji myśli Pan i wspomina chwile spędzone z żoną. Zaakceptowanie obecnej sytuacji wymaga również zaakceptowania tego, że jakaś część Pana wciąż za nią tęskni, pomimo tego że inna część chce zakończenia tego związku - tak przynajmniej wynika z tego co Pan napisał.
Pisze Pan również o pragnieniu, aby było tak jak kiedyś. Czy uważa Pan, że jest to możliwe? Na to pytanie może odpowiedzieć tylko Pan i zachęcam do przeanalizowania tego co się zmieniło, dlaczego i w jakim stopniu te zmiany mogą stać się dla Pana korzystne - zarówno teraz jak i w najbliższej przyszłości.
Witam,
Rozstanie czy nawet nieformalna sytuacja rozwodu- rozpadu małżeństwa, to jeden z najbardziej stresujących czynników, które możemy napotkać w naszym życiu. Warto zastanowić się czy Pan żałuje rozstania z żoną? Do czego zmierzają te myśli? Może to poczucie straty? Warto zrobić bilans podsumowujący związku, może to odbyć się również przy pomocy psychologicznej, zwłaszcza, że z tego co zrozumiałam - kobieta o której Pan myśli jest obecnie już w nowej relacji.
Pozdrawiam,
Małgorzata Mazurek
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Co trzecia podejmowana w Polsce próba samobójcza p
Izolacja, samotność i brak kontaktów towarzyskich.
100 dni nie wystarczyło Ministerstwu Zdrowia, by z
