Co oznacza, jeśli czasem potrząsam swoim dzieckiem?

Witam! Piszę póki mogę, 10.10.17 r urodzilam śliczna córeczkę, niestety poród odbył się z komplikacji, miałam wstrząs, prawie się wykrwawic am a to dlatego że dziecko było duże 4500 kg i 58 cm. Oczywiście dostawałam krew itp po powrocie ze szpitala wszystko było ok do momentu kiedy potelepalam dzieckiem które było głodne, zobaczyła to moja mama która później ogłosiła to całemu światu jaka zła matka jestem, wraz z mężem postanowiliśmy się wyprowadzić, od tamtego momentu jest jeszcze gorzej, staram się nie bić skarbca ba wgl nie bije tylko często zdarzy mi się nią potelepac, powiem jeszcze ze ciąże miałam straszna przytyłam ponad 40 kg, ciągle stresy w domu, brak snu przez braci alkoholików i tu moje pytanie czy ja mam depresję czy może nerwice, powiem że jak ktoś jest przy mnie to małej nic nie robie I nawet się tak nie denerwuje na nią jak jestem sama. Chciałabym być jak inne matki kochającej lepiej niż ja swoje dziecko, czasami mam ochotę uciec żeby tylko nie mieć małej. Powiem że dziecko to wpadka a zarazem cud. Czekam na odpowiedź. Pozdrawiam.

KOBIETA, 23 LAT ponad rok temu

Bezsenność Depresja Stres Nerwica Ciąża Psychiatria Psychologia Psychoterapia Poród Dziecko

Mgr Monika Wysota Psycholog, Kalisz

48 poziom zaufania

To, co Pani pisze jest bardzo niepokojące. Potrząsanie dzieckiem jest niewątpliwie przemocowym, poza tym potrząsanie według najnowszych badań może mieć niekorzystny wpływ na rozwój układu nerwowego dziecka. To poważny problem. To, co się dzieje i działo u Pani na pewno ma wpływ na te zachowania i na Pani uczucia w stosunku do dziecka. Ciąża nieplanowana, komplikacje przy porodzie, brak wsparcia ze strony najbliższych, stresująca sytuacja w domu rodzinnym, w którym mieszkała Pani podczas ciąży - to wszystko są doświadczenia trudne które mają wpływ na stan emocjonalny kobiety po urodzeniu dziecka. Poza tym ciąża zmienia gospodarkę hormonalną i po porodzie może pojawić się tzw. depresja poporodowa. Proponowałabym udać się do psychologa lub terapeuty. Jeśli to depresja trzeba ją natychmiast leczyć. Jeśli w wyniku diagnozy okaże się że opisywane zachowania nie są objawem depresji to i tak trzeba się nimi zająć. Warto przyjrzeć się sobie, swojej relacji z córką i podjąć pracę nad wyeliminowaniem tych zachowań oraz zbudowaniem ciepłej i dającej satysfakcję relacji z własnym dzieckiem. Pisze Pani, że chce być dobrą mamą dla swojego dziecka. To bardzo ważne. Te chęci mogą być przyczynkiem do rewizji tego, co oznacza dla Pani bycie dobrą matką i jaką matką chce Pani być. Proszę nie zwlekać, tylko jak najszybciej pójść do psychologa. Problem sam się nie rozwiąże.