Witam,
Okres 3 lat to czas w którym intensywnie rozwijają się emocje dziecka. Bada grunt, jak reaguje otoczenie na jego potrzeby, próbuje wymusić, to co aktualnie chce. Próbuje wzbudzić zainteresowanie otoczenia. Oczywiście każde dziecko przechodzi to w swoisty sposób.
Może warto wprowadzić system zasad, motywacyjny , nagrody i konsekwencje. Zasady dla dziecka w wieku 3 lat powinny być w formie rysunkowej, dosyć duże (polecam zasobu internetu, np.: na Chomikuj). Powinno być ich względnie mało 3 lata-3 zasady. System motywacyjny to symbole, które zgodnie z umową oznaczają że dana zasada w danym dniu została spełniona. Neutralność systemu jest pożądana (kółka, słoneczka, kryształy, kulki). Ocena powinna być codziennie, najlepiej w obecności tych samych osób lub osoby. Nagrody fajnie, jakby nie były rzeczowe, np.: wspólne fotografowanie osiedla, bitwa na kulki z gazet, malowanie stopami. Nic nie jest tak cenne dla dziecka jak wyjątkowy dodatkowy czas spędzony z rodzicem. Mogą być stopniowalne, np.: mała nagroda i duża nagroda w zależności od zdobytych znaków z systemu. I tu ważne, aby zachęcić dziecko, pierwsze rozliczenie powinno być po np.:2 dniach, potem 3, 4, rozciągamy. Konsekwencje - to efekty nieprzestrzegania zasad. Kara różni się od konsekwencji tym, że kara jest nagła, a konsekwencja zapowiedziana. Konsekwencją może być np.: nie otrzymanie punktu za przestrzeganie zasad, albo nie odzywanie się przez krótki czas. Ważna jest jednak rozmowa, krótka, ale treściwa. Warto zacząć od:
F-faktów (krzyczałeś)
U-uczuć (czułam złość, bezsilność)
K-konsekwencje (nie odzywałam się, płakałeś)
O-oczekiwania (następnym razem powiedz to ciszej), to one dają dziecku wskazówkę jak poprawić swoje zachowanie.
Ile jest tych buntów? No cóż niektóre dzieci przeżywają kilka wyraźnych w okresie 2,3, czy tez 4 lat, a niektóre przechodzą przez rozwój emocjonalno-społeczny bez większych sensacji.
Warto więc zacząć od próby postawieniu dziecku granic, innego niż dotychczas reagowania na jego szantaże, krzyki. Oczywiście o wszystkich nowych ustaleniach dziecko powinno wiedzieć i w miarę możliwości uczestniczyć (np.: kolorowanie rysunków z zasadami, przyklejanie emblematów z systemu motywacyjnego).
Pozdrawiam
Sylwia Nowak
Tak, to tzw. klasyczny bunt, na który skarżą się rodzice. Cierpliwie, ale z miłością i konsekwentnie traktować dziecko. Nie ma Pani do końca wpływu na jego zachowanie, ale ma Pani wpływ na swoje. Zatem proszę pamiętać, że dziecko zachowuje się zgodnie z normami wiekowymi, co nie oznacza, że ma Pani wpadać w zachwyt, że Pani maluch krzyczy. Trzylatki uczą się dopiero co im wolno, a co nie jest akceptowane. Ma Pani prawo powiedzieć dziecku, że się Pani nie podoba gdy krzyczy lub ignorować gdy coś wymusza, a nawet obowiązek przytrzymać, gdy chce np. wbiec na ulicę. Musi się tez Pani liczyć z tym, że nie każdy będzie mieć taka świadomość jak Pani i powie np. "cóż za rozpieszczony dzieciak". Zatem cierpliwości wobec dziecka, wytrwałości i odporności na uwagi innych. Gwarantuję, że to minie.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Zachowanie 3-letniej córki – odpowiada Mgr Sylwia Nowak
- Problem z nagradzaniem i karaniem dzieci – odpowiada Dr Bartosz Piasecki
- Jak nauczyć dziecka szacunku do starszych? – odpowiada Mgr Przemysław Mućko
- Agresywne wyładowywanie złości u 3-latki – odpowiada Mgr Katarzyna Schilf
- Jak pomóc dziecku przechodzącemu bunt? – odpowiada Dr n. med. Dariusz Pysz-Waberski
- Czy to możliwe, żeby dziecko 3-letnie miało ADHD? – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
- Jak radzić sobie z zespołem Aspergera u dziecka? – odpowiada Renata GrzechociĹska
- Pyskowanie 5-letniego syna – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Sposoby wychowania 3-latki – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Nerwowe zachowanie dziecka w wieku 3 lat – odpowiada Mgr Dawid Karol Kołodziej