Witam!
Agresja względem rodzeństwa jest zwykle naturalnym objawem zazdrości i nie widzę tutaj powodów do niepokoju. Natomiast brak akceptacji zakazów, może być wynikiem braku jasnych zasad i niekonsekwencji ze strony rodziców. Nie mogę wykluczyć zaburzenia, ale na podstawie tak skrótowego opisu trudno jest mi sugerować jakąkolwiek diagnozę. Doświadczenie pokazało mi jednak, że 90% tego typu zachowań spowodowane jest stosowaniem nieodpowiednich metod wychowawczych lub ich brakiem. Biciem, grożeniem czy proszeniem niewiele Pani wskóra. Podstawą jest ustalenie zasad i konsekwencji. Z pewnością na bunt nie można reagować agresją.
Najlepszą metodą na wyciszenie histerii jest odsyłanie dziecka w miejsce, w którym może się wyciszyć np. na 'karnego jeżyka' lub do jego własnego pokoju. Rzucanie się na ziemię najlepiej jest ignorować. Dziecko rzuca się na ziemię po to, żeby uzyskać naszą uwagę. Jeśli jej nie uzyskuje, takie zachowanie przestaje mu się opłacać.
Sugerowałabym, aby udała się Pani z synkiem do psychologa dziecięcego. Dopiero po przeprowadzeniu wnikliwego wywiadu i obejrzeniu dziecka, psycholog będzie mógł postawić konkretną diagnozę.
Natomiast ADHD diagnozuje się najwcześniej w wieku 5 lat. Są metody, które pozwalają na wcześniejsze zdiagnozowanie tego zaburzenia, jednak ich rzetelność nie została potwierdzona. Tym bardziej, że do ukończenia piątego roku życia, pewne struktury mózgu mogą zmienić tempo rozwoju i tym samym niepokojące objawy mogą zaniknąć.
Pozdrawiam!
