Czy mogę mieć zespół Aspergera?

Witam.

Chciałbym się dowiedzieć czy to możliwe, że mam zespół Aspergera. Od urodzenia miałem ogromne problemy z kontaktami społecznymi. Jako małe dziecko byłem bardzo ruchliwy, normalnie nauczyłem się mówić. Nie okazywałem w ogóle potrzeby kontaktu z ludźmi, zostawiony sam po prostu się dalej bawiłem, nie zwracając uwagi na otoczenie. Gdy w wieku około 2 lat (lub wcześniej) miałem pierwsze kontakty z innymi dziećmi, panicznie się ich bałem. Żadnych krzyków czy agresji, po prostu natychmiast od nich uciekałem. Gdy w domu pojawiła się moja młodsza o 2,5 roku siostra, zupełnie ją ignorowałem, wolałem bawić się sam. Denerwowałem się kiedy brała którąś z moich zabawek. Siostra była jednak bardzo kontaktowa i w końcu zaczęliśmy bawić się razem.

Bardzo traumatycznym przeżyciem było dla mnie pójście do przedszkola. Gdy mama mnie tam zostawiła byłem tak przerażony, że bałem się poruszyć. Nie pamiętam ile to trwało, ale w końcu przyzwyczaiłem się na tyle, żeby wziąć jakieś klocki i sobie z nich po cichu budować. Nigdy nie nawiązałem relacji z grupą, pragnąłem pozostać niezauważony do tego stopnia, że bałem się pójść za potrzebą. W szkole było już tylko gorzej, kontakty z rówieśnikami polegały głównie na biciu i dokuczaniu na przerwach oraz w szatni przed i po wf. Uczyłem się nierówno, to znaczy nie miałem problemów z tym co mnie interesowało (matematyka, fizyka, chemia, biologia), a z innych przedmiotów nierzadko bywałem zagrożony. Szczęśliwy byłem wyłącznie w domu, w swoim własnym kąciku, kiedy nikt nic ode mnie nie chciał i mogłem się bawić lego, robić smoki lub dinozaury z plasteliny oraz czytać. Z pierwszych 2 w końcu zrezygnowałem, choć znacznie później niż wszyscy moi rówieśnicy i głównie przez naciski rodziny, że są to zajęcia nieodpowiednie dla mojego wieku (liceum).

Jeśli się czymś interesowałem nie znałem w tym umiaru, czytałem na dany temat wszystko co mogłem i potrafiłem długo i z entuzjazmem o tym mówić, choć zazwyczaj nie mówiłem nic lub ograniczałem się do monosylab lub nieartykułowanych pomruków. Mam bardzo dobrą pamięć słuchową, łatwo zapamiętuję cytaty z filmów i lubię używać ich w mowie potocznej. Bardzo nie lubię zmian, jeśli już nie mogę ich uniknąć odczuwam duży dyskomfort i muszę mieć wszystko dokładnie zaplanowane. Nie odczuwam potrzeby kontaktu wzrokowego (a nawet utrudnia mi on koncentrację), choć mama ciągle mi mówi że to bardzo ważne i staram się go utrzymywać. Nie mam też empatii (przynajmniej mama mi tak powiedziała, bo mi dosyć trudno to stwierdzić). W teście http://www.aq-test.freehost.pl/ miałem 35 punktów, gdy robili go dla mnie rodzice wyszło im 28 i 32. W teście http://www.rdos.net/eng/Aspie-quiz.php miałem wynik: 140/200 Aspie 44/200 NT oraz komentarz "You are very likely an Aspie" Jaka jest szansa na to, że rzeczywiście mam zespół Aspergera?