Jak rozpoznać Zespół Aspergera?

Witam serdecznie.

Chciałabym zapytać, w jaki sposób można rozpoznać Zespół Aspergera u kilkuletniego dziecka? Czy wskazane jest, aby uczęszczało ono do przedszkola ze zdrowymi rówieśnikami? W jaki sposób można pomóc takiemu dziecku? Z góry bardzo dziękuję za odpowiedź.

Serdecznie pozdrawiam

KOBIETA ponad rok temu

Zespół Aspergera jest całościowym zaburzeniem rozwojowym ze spektrum autyzmu, a więc osoby cierpiące na to zaburzenie mają poważne deficyty w zachowaniach społecznych oraz prezentują ograniczone, powtarzalne i stereotypowe wzorce zachowań, zainteresowań i aktywności, przy prawidłowo rozwiniętych zdolnościach werbalnych i braku opóźnienia rozwoju funkcji poznawczych.

Deficyty w zachowaniach społecznych mogą polegać na niewłaściwym nawiązywaniu kontaktu wzrokowego, słabo zróżnicowanej mimice twarzy (często twarz jest maskowata), nieużywaniu gestów i mowy ciała w trakcie interakcji z innymi osobami, unikaniem rówieśników w zabawach, preferowanie zabaw samotnych, brak tzw. dzielenia się uwagą, czyli m.in. spontanicznego pokazywania tego, czym są zainteresowane, brakiem empatii, gdy bliskim osobom dzieje się krzywda lub po prostu są zasmucone. Osoby z zespołem Aspergera (ZA) często nie rozumieją przenośni i dwuznaczności językowych, a przekaz słowny traktują w sposób dosłowny. Jeśli więc ktoś powie, że "ma coś na końcu języka" (próbując sobie coś przypomnieć) może się zdarzyć, że osoba z ZA będzie intensywnie wpatrywała się w usta osoby mówiącej, żeby zobaczyć "co" ma na czubku języka. Osoby z ZA nie rozumieją też żartów i dowcipów, choć mogą wiedzieć, że gdy ktoś opowiada coś śmiesznego należy się śmiać. W swoich zabawach często powielają ten sam schemat i własny pomysł na zabawę i często rezygnują z zabawy, gdy ktoś próbuje się do niej dołączyć.

Osoby z ZA są bardzo szczere i mówią to, co mają na myśli. Nie rozumieją, że mogą komuś sprawić czemuś jakąś przykrość lub krzywdę. Same też, zwłaszcza dzieci, stają się obiektem żartów i dowcipów, bo nie rozumieją, że ktoś każe im coś zrobić tylko dla zabawy.

Można by długo opisywać na czym polega ZA. Odsyłam do lektury książki Tony`ego Attwooda "Zespół Aspergera" lub pod tym samym tytułem opracowania pani Uty Frith oraz na stronę internetową "NieGrzeczne dzieci".

Co do drogi edukacyjnej dzieci z ZA to mogą one chodzić do przedszkoli i szkół masowych, ale najlepsze są z oddziałami lub klasami integracyjnymi, gdzie jest mniejsza liczba dzieci oraz dodatkowe wsparcie nauczyciela wspomagającego. Pożądane byłyby również dodatkowe zajęcia terapeutyczne, w czasie których mogą się uczyć m.in. prawidłowego nawiązywania kontaktu wzrokowego.

Pozdrawiam
 

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak rozpoznać Zespół Aspergera u dziecka?

Mój synek ma 5 lat i nadal macha rączkami , kręci przedmiotami, macha kluczami i nie może dłużej niż 10 minut wysiedzieć przy stole. Jest bardzo komunikatywny i mówi w dwóch językach liczy do 100 w dwóch językach . Poważne problemy z kolorowaniem ,rysowaniem, pisownią i przerysowywaniem . Czy to zespół aspergera ? Proszę o pomoc Małgorzata
KOBIETA, 36 LAT ponad rok temu

Witam. Ciężko jest zdiagnozować dziecko przez internet na podstawie tak lakonicznej informacji. Jeśli jest Pani zaniepokojona rozwojem Synka, to radziłabym skontaktować się z placówką diagnozującą i prowadzącą terapię u dzieci ze spektrum autyzmu. Radziłabym też udać się na diagnozę ewentualnych zaburzeń przetwarzania sensorycznego (SI). Być może zaburzenia SI są przyczyną tych zachowań Synka, które Panią niepokoją. Z wyrazami szacunku. Anna Tońska-Szyfelbein

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czy to zespół Aspergera?

Jestem matką dokładnie trzyipółletniego chłopca, który od września zaczął chodzić do przedszkola (z trzema 1/2/3tygodniowym przerwami (choroba albo pobyt u dziadków). Na wstępie chciałabym zaznaczyć, że jest jedynakiem i w zasadzie w ogóle nie miał do czynienia z rówieśnikami ani innymi dziećmi (nie licząc tych spotkanych np.w piaskownicy, ale jeszcze w wieku kiedy każde bawi się samodzielnie) i przebywał zawsze tylko z dorosłymi. Ponadto, przyznaję się do bycia matką trochę 'nadopiekuńczą', której czasem brakowało cierpliwości i wolała np. sama ubrać dziecko zamiast czekać aż ono samo to zrobi. Zdarza się to do dzisiaj:( Poza tym warunki w rodzinie są bardzo dobre, mąż jest osobą spokojną, w domu nie ma awantur, alkoholu itp.

Widziałam, że pierwsze pobyty w przedszkolu, w większej grupie dzieci, były dla syna zupełnie nowym doświadczeniem i tak jak w domu jest żywy i super-komunikatywny, tam przyjmował postawę obserwatora, ew. bawił się nowymi zabawkami. Ostatnio jego wychowawczyni powiedziała mi, że podejrzewa lekkie zaburzenia (autyzm wykluczam, ale ZA - już nie). Syn podobno prawie w ogóle nie reaguje na polecenia, nie bawi się z dziećmi, robi wszystko po swojemu i, co najbardziej mnie zabolało jako matkę, dzieci to zauważyły i chyba już go trochę odrzuciły jako grupa.

Moje pytanie brzmi następująco: na ile możliwe jest to, że to ZA, a na ile to, że syn jest po prostu zupełnie nieprzyzwyczajony do funkcjonowania w grupie i potrzebuje czasu??? Wiem też, że moje pytanie może być głupie, ale proszę o choćby wskazówkę co jest bardziej prawdopodobne. Po prośbie wychowawczyni, żebym go dokładnie poobserwowała, już po weekendzie mogę potwierdzić, że syn potrafi bardzo ładnie pokolorować obrazek (czego nie robi w przedszkolu), wypełnia co do joty polecenia i rozumie je, bawi się ze mną i wciąga mnie do swoich zabaw, po krótkiej chwili obserwacji naśladuje moje ruchy np. w tańcu itp. Dziękuję serdecznie za jakąkolwiek wskazówkę, bo rozumiem, że diagnozy na odległość się nie stawia:)

Pozdrawiam

KOBIETA ponad rok temu

Witam serdecznie.

Z wymienionymi przez Panią zastrzeżeniami co do diagnozy online: skoro zachowanie synka nie budziło dotychczas Państwa obaw ( a także obaw innych członków rodziny- np. dziadków) - należy wziąć pod uwagę przede wszystkim przejściowe problemy adaptacyjne. Proszę dać dziecku więcej czasu.
W razie dalszych wątpliwości, może Pani skorzystać z konsultację w specjalistycznym ośrodku zajmującym się diagnozą autyzmu.

Serdecznie pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty