Czy moje objawy to początek depresji?

Witam, mam 26 lat i niedawno skończyłam studia. Nie mogąc znaleźć pracy, wróciłam do rodzinnego domu. Już od dłuższego czasu nie czułam się szczęśliwa. Miałam problemy ze snem, bywałam apatyczna, często brakowało mi motywacji do podjęcia jakiejkolwiek aktywności. Po powrocie do domu było tylko gorzej. Wciąż borykam się ze sprawą zatrudnienia, wyjazd pozbawił mnie obecności przyjaciół i ciężko mi się zaaklimatyzować do ponownego mieszkania z rodzicami. Nie jestem w stanie zmusić się do niczego - wstanie rano z łóżka jest już problemem. Mam myśli samobójcze, choć wiem, że do samego aktu nie jestem zdolna. Poza ogólną apatią bywam czasami niezwykle drażliwa i wpadam w bezzasadny gniew. Czy powinnam się skonsultować z psychologiem bądź psychiatrą? Mieszkam w małym mieście, dostęp do pomocy mam dość ograniczony.

KOBIETA, 26 LAT ponad rok temu

Witam Panią serdecznie,

Problemy jakie Pani opisuje są dość powszechne u osób, które borykają się ze zmianą otaczającej ich rzeczywistości. W Pani życiu obecnie wiele się zmieniło - koniec studiów, przeprowadzka, świadomość wkroczenia w nowe życie. To wszystko sprawia, że może Pani odczuwać pewien niepokój. Co więcej problemy z realizacją planów mogą także wpływać na obniżenie nastroju.

Takie zachwiania równowagi emocjonalnej często nazywamy reakcja adaptacyjną, która może ale nie musi przerodzić się w depresję. Wiele zależy od intensywności Pani przeżyć oraz czasu ich trwania. Niestety kontakt internetowy ma swoje ograniczenia i na podstawie tej krótkiej wiadomości nie mogę z całą pewnością stwierdzić z którym z tych problemów mamy do czynienia. Dlatego serdecznie Panią zachęcam do skorzystania z pomocy specjalisty - konsultacja z psychologiem wiele wyjaśni a także pozwoli na podjęcie odpowiednich kroków.

Serdecznie Panią pozdrawiam

0

Witam,

objawy, które Pani prezentuje mogą być wskaźnikiem zaburzeń nastroju, w tym celu wskazana jest diagnostyka i leczenie specjalistyczne, farmakologiczne i/lub psychoterapia, w Poradni Zdrowia Psychicznego, w ramach NFZ. Konieczna jest konsultacja psychiatryczna i ustawione leczenie farmakologiczne oraz leczenie metodą psychoterapii, z pomocą psychoterapeuty.

Pozdrawiam serdecznie

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty